ตอนที่ 46 ตัดสินใจวางแผน
“พูดจริงเหรอ?”
ปาลีเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เธอจำได้ว่าวันนั้นในห้องทำงานของประธาน นิทัศน์เองก็พูดอะไรแบบนี้ แต่เพิ่งผ่านวันที่เกิดเรื่องไปไม่นาน เขาก็ลืมคำสัญญาของตนเองไปแล้ว หลายต่อหลายครั้งเขาได้รังแกและล่วงละเมิดเธอ
“แน่นอนว่าพูดจริง เธอคิดว่านิทัศน์คนนี้เป็นใครกัน คิดว่ายังไงฉันก็ต้องได้เธอมาหรือไง?”
นิทัศน์เหลือบมองปาลีด้วยหางตา แววตาเฉยชาเย่อหยิ่ง กลับมาเป็นประธานผู้เย่อหยิ่งเป็นที่สุดเหมือนกับปกติทุกวัน
“งั้นก็ดีแล้ว ถือว่าพี่คนขับรถเป็นพยานให้ฉันนะ”
ปาลีค่อยๆ นั่งลงบนเบาะที่นั่งอย่างระมัดระวัง ดวงตาจับจ้องไปที่กระจกมองหลังอย่างตาไม่กระพริบ เพียงแค่นิทัศน์ขยับเล็กน้อยอย฿ข้างหลังเธอก็จะมองเห็นได้ในทันที ถ้านิทัศน์กลืนคำพูดตนเองอีกล่ะก็ เธอก็คงทำได้เพียงกระโดดออกจากรถเพื่อปกป้องความบริสุทธิ์ของตนเองแล้ว
นิทัศน์เอนตัวไปข้างหลัง หลับตาลง ไม่ได้ทำอะไรปาลีอีก
จิตใจของปาลีที่คอยกังวล ตอนนี้ก็ค่อยๆ สบายใจขึ้นมา
แต่ไม่ทันมองว่า ถึงนิทัศน์จะหลับตาสนิท แต่มุมปากก็ยังยกยิ้มร้ายขึ้นมา
เขาเพิ่งจะพูดไป เขาจะไม่แตะต้องปาลีอีก เว้นแต่ว่าเธอจะยินยอม
คำพูดนี้ดูเหมือนคำสัญญา แต่จริงๆ แล้วมีความหมายแฝงอยู่อีกชั้นหนึ่ง นั่นก็คือ ถ้าปาลียินยอมเอง นั่นก็ถือว่าเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
แน่นอนว่าสำหรับปาลีในตอนนี้ ต่อให้ตีจนตายเธอก็ไม่ยินยอม แต่หลังจากนี้เขามีวิธีที่จะทำให้เธอยอมศิโรราบให้เขาแต่โดยดีต่อหน้าเขา
“คอยดูเถอะ ปาลี สักวันหนึ่ง นิทัศน์คนนี้จะเอาเธอมาไว้ในกำมือเอง!”
นิทัศน์สาบานหนักแน่นในใจ.......
เพราะว่ารถแล่นไปตามทางด้วยความเร็วสูง ความเร็วสม่ำเสมอ เพียงหนึ่งชั่วโมงก็ไปถึงเมืองข้างๆ แต่หมู่บ้านซาลานั้นอยู่ในป่าลึกกลางหุบเขา รถยนต์วิ่งขึ้นภูเขาผ่านแอ่งโคลน พยายามไปต่ออยู่ห้าชั่วโมงถึงจะเห็นควันลอยจากหมู่บ้านซาลารางๆ
แต่ว่าถนนข้างในนั้นแคบเกินไป รถยนต์ไม่สามารถเข้าไปได้ คณะเดินทางจึงทำได้เพียงลงรถแล้วเดินเอา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+)
จบแบบนี้หรอค่ะ มีต่อมั้ย...
ทีงี้จะกระโดดลงจากรถ ทำไมตอนอยู่ในครัวไม่เอามีดแทงไอ้รฐาไปล่ะ...
เหมือนปาลีอยากมีสามีสองคนเลย คือไม่ยอมบอกพ่อแม่ว่าคู่หมั้นกับน้องสาวเป็นชู้กัน แถมตัวเองนังให้ผู้ชายขู่เข็นได้ตลอดอีก ต่อไปถ้าคนอื่นรู้ว่าตัวเองมีดนุพล ปาลีก็จะกลายเป็นคนเลวในสายตาทุกคน...
ทำไมปาลีไม่ถอนหมั้นแล้วย้ายออก งง...