ตอนที่ 56 วิ่งหนีอย่างบ้าคลั่ง
“คุณพระ คาดไม่ถึงว่ามันจะเป็นหมาป่า”
ปิยะถูกกอดอยู่ด้านหน้าของภูผา พอดีที่เห็นสถานการณ์ที่อยู่ด้านหลังของภูผา สิ่งที่กระโจนออกมาจากหญ้ามันเป็นหมาป่าตัวใหญ่ที่สูงหนึ่งเมตร ปากเปื้อนเลือด เขี้ยวสีขาว มองปิยะที่กำลังกอดแขนภูผาแน่น
“พี่สาวอย่ากลัวครับ มันตามผมมาไม่ทัน”
ภูผายังคงวิ่งตรงไปข้างหน้าโดยไม่หันกลับมา ถ้าไม่เพราะว่ากำลังทำความรักกับปิยะ เขาวางคันธนูและลูกธนูและมีดไว้ด้านข้าง เมื่อเห็นหมาป่าก็ไม่ทันแล้ว และยังกอดอยู่กับปิยะ ไม่อย่างนั้น การฆ่าหมาป่าสำหรับเขานั้นเป็นเรื่องง่ายมาก
แต่ตอนนี้ นอกจากวิ่งหนีไปกับปิยะก็ไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว
ภูผาวิ่งในป่าอย่างรวดเร็ว เร็วมากๆราวกับเป็นหมาป่า เร็วเหมือนสายลม ตอนนี้แม้ว่าไม่มีวิธีที่จะสลัดหลุดจากหมาป่าที่คำราม แต่ก็ยังสามารถรักษาระยะห่างที่ปลอดภัยกับหมาป่าได้มากกว่าสิบเมตร
แต่ทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นกะทันหันมาก ภูผายังไม่ทันดึงร่างกายออกจากปิยะ ก็คือจนถึงตอนนี้ ความแข็งแรงของภูผายังคงฝังลึกอยู่ในร่างกายของปิยะ ตามด้วยการการเคลื่อนไหวที่บ้าคลั่งของเขา การวิ่งนั้นมันบ้าคลั่งมากกว่าที่สองคนนั้นอยู่บนหญ้า มันบ้าอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
“เด็กโง่ เธอออกไปได้ไหม อ่า “
ปิยะสั่นไปทั่วทั้งริมฝีปาก ทำตาเยิ้ม ถึงแม้แบบนี้มันจะกระตุ้นมาก แต่ก็เป็นกระตุ้นแบบไม่เคยมีมาก่อน แต่ว่าหมาป่าตัวใหญ่ที่วิ่งไล่ตามหลังมานั้นก็ยังไม่หยุด สิ่งสำคัญคือรักษาชีวิตไว้ตอนนี้
“...ได้ครับ”
ภูผาหน้าแดง เอาออกไปทันทีอย่างเชื่อฟัง
แต่ท่าทางที่เขากำลังกอดปิยะแน่นนั้น ไม่นาน อย่างนั้นก็เขาก็ไม่เชื่อฟัง จะเข้าไปอีก ภูผาเวลานั้นเขาอายหน้าแดงมาก
ปิยะก็เสียดายสิ่งที่เขาทำ เธอใช้ปากกัดไปที่ไหลของเขา และตำหนิ “ตั้งใจวิ่งไปเถอะ ถ้ายังช้า หมาป่าจะตามมาทันได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+)
จบแบบนี้หรอค่ะ มีต่อมั้ย...
ทีงี้จะกระโดดลงจากรถ ทำไมตอนอยู่ในครัวไม่เอามีดแทงไอ้รฐาไปล่ะ...
เหมือนปาลีอยากมีสามีสองคนเลย คือไม่ยอมบอกพ่อแม่ว่าคู่หมั้นกับน้องสาวเป็นชู้กัน แถมตัวเองนังให้ผู้ชายขู่เข็นได้ตลอดอีก ต่อไปถ้าคนอื่นรู้ว่าตัวเองมีดนุพล ปาลีก็จะกลายเป็นคนเลวในสายตาทุกคน...
ทำไมปาลีไม่ถอนหมั้นแล้วย้ายออก งง...