ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+) นิยาย บท 55

ตอนที่ 55 เร่งรีบเกินไป

ใบหน้าของภูผาร้อนรุ่ม รีบทำสิ่งที่ปิยะสอนมาทั้งหมดอย่างเร่งรีบ

“อ่า...”

ปิยะถูกภูผาทำให้เกิดเสียงคราง อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจกับความสามารถที่ได้รับจากภูผา เขาเรียนรู้เร็วมากและถูกจุด

แต่เธอเพียงชมความฉลาดเขาในใจ ภูผาก็เริ่มไม่รู้เรื่อง เขาเอาแต่จับและดูดหน้าอกข้างซ้ายของเธอและไม่รู้ว่าต้องย้ายข้างหรือเปลี่ยนท่วงท่า

“แบบนี้สิ ลงไปด้านล่าง”

ปิยะหน้าแดง จับอยู่ที่หัวของภูผา ค่อยๆกดเขาลงไปด้านล่าง จนมาอยู่ที่ระหว่างขาทั้งสองข้างของเธอ

ครั้งนี้ภูผาไม่รู้วิธีทาง ฝั่งอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของปิยะ การจูบของเขาทำให้ปิยะถึงกับโน้มตัวไปด้านหน้า

ท้ายสุดก็ทนไม่ไหว ปิยะจึงแกะกางเกงของภูผาออก ถอนหายใจเล็กน้อย “เข้ามาข้างในสิ พี่ต้องการเธอ”

จุดนั้นของภูผาขยายจนยากจะทนไว้ได้ เมื่อได้ยินคำพูดของปิยะ คนโง่เขลาอย่างเขาก็เข้าใจความหมายของปิยะ ที่อาจจะเป็นธรรมชาติของผู้ชาย

แต่มันเป็นความปรารถนาอันแรงกล้า เขาหาทางเข้าไม่ได้ จุดสุดยอดที่จะได้รับ ก็เข้าไปไม่ได้

ปิยะถูกเขาทำด้วยความเงอะงะทั้งเจ็บและโมโห ทุบไปที่ภูผา พลิกตัวเปลี่ยนให้ภูผานอนอยู่บนพื้นหญ้า ลมหายใจราวกับกล้วยไม้ “เธอมันเด็กโง่จริงๆ พี่ถูกเธอทำให้เจ็บแล้ว เปลี่ยนให้พี่ทำเถอะ”

เธอจับของภูผาตั้งขึ้นและค่อยๆนั่งลงไป

“อ่า.. พี่ครับ ข้างในของพี่มันอุ่นมากเลย”

จะพาเธอเข้ามาในร่างกายของเขา

“โอ้..”

ปิยะก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางออกมา แก้มของเธอแดงทันทีเพราะคำพูดของภูผา เด็กคนนี้แย่จริงเลย เธอกัดไปที่ติ่งหูของภูผา และพูดเสียงเบา “น้องชาย ของเธอก็ใหญ่มาก”

พวกเขาทั้งสองคนกำลังเกาะกุมกันอย่างบ้าคลั่งอยู่บนพื้นหญ้า เมื่อถึงสุดท้าย ปิยะก็สามารถรับภูผาเข้ามาได้ทั้งหมด ภูผาจึงเพิ่มแรงมากขึ้น

แต่เมื่อถึงเวลานี้ ก็มีดวงตาดุร้ายคู่หนึ่งที่กองหญ้าที่สูงสิบเมตร ใต้แสงจันทร์มันมีความมันวาวสีเขียว

ถ้ามันเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ภูผาที่มีประสบการณ์การล่าสัตว์ในภูเขา ไม่นานก็จะพบกับความผิดปกตินั้น แต่เวลานี้ ทั้งใจและกายเขาถูกปิยะดึงดูดอยู่ เมื่อเข้าไปแล้วก็มึนเมาอยู่ในดินแดนที่เต็มไปด้วยความมหัศจรรย์และก็จะได้พบมันที่นั้น แต่ในขณะนี้เขาและปิยะตกอยู่ในอันตรายแล้ว

โชคดีที่ตาของปิยะมองไม่ชัด มองไม่เห็นดวงตาคู่นั้นสีเขียววาววับที่อยู่ในหญ้า

“อ่า นั้นมันคืออะไร”

ปิยะร้องตกใจ รีบหนีบขาทั้งสองข้างรอบเอวของภูผา

ภูผาก็ตกใจ หันไปมองตามทางด้านที่ปิยะชี้ วินาทีต่อมาสีหน้าของภูผาก็เปลี่ยนไป ไม่ลังเลหรือหยุด ภูผาอุ้มปิยะขึ้นมาและวิ่งตรงไปทางขวาด้านหน้า

แต่ดวงตาสีเขียวที่อยู่ในหญ้านั้น เมื่อเห็นภูผาวิ่งออกไป ก็ไม่รออีกต่อไป ยกตัวขึ้น คำรามเสียงดัง ไล่ตามภูผาไป