ตอนที่ 54 ฉันสอนเธอเอง
ภูผาหน้าแดง ชี้ไปที่หญ้าเล็กๆที่ห่างออกไปสามสี่เมตร เสียงสั่น “พี่สาว หญ้านั้นช่วยรักษาพิษงูได้ ไม่ไกล ให้ผมไปเก็บเถอะ”
“ถ้าอย่างนั้น เธอก็รีบไปเก็บ”
ปิยะเห็นสมุนไพรอยู่ไม่ไกล ถึงค่อยๆปล่อยมือของภูผา
แขนอ่อนนุ่มแยกออกไป ใจของภูผาก็โล่ง ความรู้สึกนี้ทำให้ภูผายากที่จะรับได้ แต่เขาไม่ได้รู้ว่าทำไมเขาถึงมีความคิดแปลกๆแบบนี้
เขาก้มหัวและเก็บสมุนไพรกลับมา และนำมันใส่ในปากเคี้ยวจนละเอียด หลังจากนั้นเขาก็ฉีกผ้าเล็กๆจากเสื้อของเขา ใส่สมุนไพรลงบนแผลของปิยะ และพันปิดไว้
ในที่สุดภูผาก็นำเสื้อผ้าของปิยะที่เธอวางไว้ริมฝั่งก่อนหน้านี้กลับมาให้ ส่งให้ปิยะ หัวหันไปด้านข้าง “พี่สาว เสื้อผ้าของคุณ สวมมันเถอะ”
ปิยะยื่นมือออกไปรับ กำลังจะสวม แต่กำลังจะเงยหน้า เธอมองเห็นภูผา แม้จะมืดแต่กลับหล่อมาก ทำให้ใจของปิยะนั้นเต้นแรง ทันใดนั้นในสมองก็ปรากฏสายตาที่เย็นชาของนิทัศน์ที่มีให้เธอ ภาพของวารีที่อยู่ในอ้อมกอด และยังมีเสียงของพวกเขาที่อยู่ในบ้าน
เวลานี้ ความคิดที่น่ากลัวของปิยะก็แวบเข้ามาในหัว
ทำไมถึงมีนิทัศน์คนเดียวที่หาความสุขได้จากผู้หญิง และปิยะกลับทำได้เพียงรอเขามีความรักความโปรดปรานให้กับเธอบางครั้งคราว ถ้าหากนิทัศน์เป็นจักรพรรดิ ถ้าอย่างนั้นปิยะก็ไม่สามารถเป็นทาสหญิง เขาให้ทั้งชีวิตของปิยะเป็นของเขาอย่างนั้นหรือ
ปิยะโยนเสื้อผ้าของตัวเองไปด้านข้าง เงยหน้าขึ้น ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเธอมองไปที่ภูผาที่ยืนอยู่ห่างออกไปสามเมตร เสียงนุ่มเรียก “ภูผา เธอยืนขึ้นสิ”
“พี่สาว มีอะไรหรือเปล่า”
ภูผายืนหันหลังให้ปิยะ แต่ปิยะก้าวเข้าไปใกล้สองก้าว
ปิยะยื่นมือไปจับมือขวาของภูผา “เธอหันกลับมามองฉันสิ”
ใจของภูผาที่ยากจะสงบลง ก็เต้นแรงอีกครั้ง จิตใต้สำนึกเชื่อฟังคำสั่ง ปิยะ เขาหมุนตัวกลับมา มองปิยะด้วยความประหลาดใจ
“พี่สวยไหม”
ปิยะใช้แรงดึง ทำให้ภูผาหมอบลง รักษาความสูงของเขาไว้
“สวย”
ภูผาไม่ได้คิด โน้มตัวลงเหมือนกับไก่ที่กำลังจิกข้าว
“เธอชอบพี่ไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+)
จบแบบนี้หรอค่ะ มีต่อมั้ย...
ทีงี้จะกระโดดลงจากรถ ทำไมตอนอยู่ในครัวไม่เอามีดแทงไอ้รฐาไปล่ะ...
เหมือนปาลีอยากมีสามีสองคนเลย คือไม่ยอมบอกพ่อแม่ว่าคู่หมั้นกับน้องสาวเป็นชู้กัน แถมตัวเองนังให้ผู้ชายขู่เข็นได้ตลอดอีก ต่อไปถ้าคนอื่นรู้ว่าตัวเองมีดนุพล ปาลีก็จะกลายเป็นคนเลวในสายตาทุกคน...
ทำไมปาลีไม่ถอนหมั้นแล้วย้ายออก งง...