ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+) นิยาย บท 53

ตอนที่ 53 กอดแน่น

ตามแสงจันทร์ ปิยะวิ่งอยู่กลางป่า วิ่งจนเหงื่อไหลหยดลง หอบจนกระทั่งถึงแม่น้ำคดเคี้ยวกั้นขวางทางของเธอ ปิยะจึงหยุดวิ่ง

ภูผาไล่ตามมา หน้าของเขาไม่แดงไม่มีอาการหอบ สำหรับเขาแล้วการวิ่งบนภูเขานั้นเป็นเพียงแค่เรื่องเด็กๆมาก

มองไปที่แสงจันทร์ยามค่ำคืน สายน้ำเล็ก ๆ ที่ใสและสวยงาม ปิยะค่อยๆเดินลงไปในแม่น้ำทีละก้าวทีละก้าว

เมื่อภูผาเห็นเข้า เขาคิดว่าปิยะกำลังคิดสั้น เขาตกใจมากจึงรีบวิ่งตามไปในแม่น้ำ และรีบคว้าแขนของปิยะไว้ “พี่สาว มีเรื่องอะไรที่คิดไม่ตกถึงต้องคิดสั้นอย่างนั้นหรือ”

ปิยะมองเขาด้วยความแปลกใจ ทันใดนั้น จึงหัวเราะออกมา “เธอคิดว่าฉันจะกระโดดน้ำฆ่าตัวตายหรอ? แม่น้ำที่ตื้นแบบนี้ฉันจะทำให้ฉันจมได้หรอ ฉันแค่อยากลงไปอาบน้ำเย็นเท่านั้น”

วิ่งมาไกลขนาดนี้ เหงื่อบนตัวนั้นทำให้ไม่สบายตัว อีกอย่างเธอเพียงต้องการใช้น้ำเย็นนั้นทำให้เธอสดชื่นขึ้นหน่อย อยากรู้ว่าเส้นทางหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร

เรื่องการฆ่าตัวตายนั้น ปิยะเธอไม่เคยคิดเลย

ถึงแม้เธอจะรักนิทัศน์ แต่ก็ยังถึงขั้นที่จะทำร้ายตัวเอง หรือสามารถฆ่าตัวเอง พูดตามความจริง สิ่งที่เธอรักที่สุดก็คือตัวเอง

“พี่สาว..ผมตื่นเต้นจนเข้าใจผิดไปแล้ว”

ภูผาอายจนจับหัวตัวเองแล้วจับอีก รีบปล่อยมือจากปิยะ จากนั้นก็กลับไปที่ฝั่ง หันหลังให้กับปิยะ

มองไปที่หลังของเด็กวัยรุ่น ปิยะอดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ เด็กคนนี้ซื่อสัตย์จริงๆ นี่เป็นความแตกต่างของคนที่อยู่ในเมืองกับคนที่อยู่ในภูเขา

แม่น้ำตื้นเขินจริงๆ ปิยะเดินไปตรงกลางของแม่น้ำ น้ำก็ยังไม่ถึงอกของเธอ กลางน้ำ ปิยะถอดเสื้อของเธอออก จากนั้นก็โยนมันขึ้นฝั่ง สวมเพียงชุดชั้นในเท่านั้น เหมือนกับสวมชุดว่ายน้ำบิกินี

ปิยะที่กำลังว่ายน้ำอย่างมีความสุข ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกว่าสิ่งที่เย็นและเปียกห่อรอบข้อเท้าซ้ายของเธอ ตามด้วยกระดูกข้อเท้าที่มีอาการปวดเสียวไปถึงหัวใจ เหมือนมีบางสิ่งกัดเข้า

“โอ๊ย”

ปิยะร้องด้วยความเจ็บปวด ขาซ้ายยกขึ้นเหนือน้ำ งูสีเขียวขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือรัดรอบข้อเท้าซ้ายของเธอ

“กรี๊ด..”