ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+) นิยาย บท 76

ตอนที่ 76 ตกตะลึงใจ

“ไม่ค่ะพี่เขย เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า”

ขวัญชีวีรีบหุบขาของเธอ แล้วมองไปรอบๆ

“ไม่มีใครหรอกน่า ถึงจะมีพี่ก็ไม่กลัว แถวนี้ไฟมืดขนาดนี้ พวกเขามองไม่เห็นหรอก”

นิ้วมือของรฐาค่อยๆนวดเนื้อขาอ่อนด้านในของขวัญชีวี เขาเล่นแบบนี้จนเธอทั้งขนลุกทั้งบ้าจี้ ขาที่หุบไว้แน่ก็ค่อยๆกางออก

.รฐาถอดกางเกงในของขวัญชีวีออก นิ้วชี้นิ้วหนึ่งก็พยามค่อยๆสอดเข้าไปข้างในอย่างนุ่มนวลที่สุด

“อืม”

เสียงอันผ่อนคลายของขวัญชีวี ในที่สุดความรู้สึกที่อดทนโหยหามาสิบกว่าวันนี้ก็ได้เวลาปลดปล่อยแล้ว ไม่ต้องรอให้รฐาร้องขอ เธอยื่นมือหนึ่งคล้องคอรฐาไว้ อีกมือหนึ่งก็ยื่นไปยังซิปกางเกงสูทของรฐา

เดิมทีรฐายังคิดอยากจะแกล้งขวัญชีวีต่อ แล้วค่อยหยอดด้วยคำพูดหวานเธอ แล้วค่อยร้องขอทำลายเส้นฟางอันสุดท้าย ใครจะไปรู้ ขวัญชีวีกลับทนไม่ไหวแล้ว ประคองน้องชายสุดหวงของเขาขึ้นมา แล้วตัวเธอก็นั่งลงบนน้องชายโดยทันที

“อ๋า”

ทั้งสองเปล่งเสียงออกมาให้ต่ำและเบาสุด ความอยากตลอดสิบวันที่ผ่านมานี้ มันกำลังถูกเติมเต็มซึ่งกันและกันในตอนนี้

ขวัญชีวีหันไปมองรอบๆอีกครั้ง เมื่อมั่นใจว่าไม่มีใครแล้ว ก็เริ่มที่จะขยับไปมา

รฐาเห็นท่าทางของขวัญชีวีก็อดจะที่ขำไม่ได้ คิดว่ามีบทเรียนจากครั้งก่อนแล้ว จะทำให้ขวัญชีวีรู้สึกกลัวกับเรื่องแบบนี้ แต่ดูแล้วเขาน่าจะคิดมากไป

ทั้งสองมีความสุขกันอย่างบ้าคลั่งบนม้านั่งในสวนเกือบหนึ่งชั่วโมงกว่า แต่สุดท้ายเพราะโดนคู่รักคู่หนึ่งเดินเข้ามาขัดจังหวะ ทั้งสองตกใจจึงรีบออกจากที่นั่นกลับบ้านทันที

พอกลับถึงบ้าน ห้องรับแขกไร้เงาคน ไฟทุกดวงปิดหมด ตอนนี้พ่อกับแม่น่าจะนอนหลับกันหมดแล้ว พอขวัญชีวีเข้ามาในบ้านก็มุ่งตรงไปยังห้องของปาลีทันที

น่าเสียดาย สิบกว่าวันมานี้ไม่ได้กลับบ้าน ปาลีเองก็ไม่อยู่บ้าน

“มันหายไปไหน”

ขวัญชีวีถามรฐาด้วยความโมโห พอนึกถึงสภาพที่เธอโดนรฐากระทำเมื่อคืนนั้น เธอแทบอยากจะฉีกเนื้อปาลีออกเป็นชิ้นๆ

“ใครก็ไม่รู้ว่าเธอไปไหน ที่บริษัทก็ไม่เห็นเธอมาทำงาน มีคนบอกว่าตามผู้บริหารไปทำงานนอกเมือง แต่ผู้บริหารกลับมาแล้ว แต่เธอยังไม่กลับมา”

รฐายืนหันหลังให้ขวัญชีวี ในสายตาเขาเต็มไปด้วยแผนร้าย เขามีความรู้สึกว่า กลัวว่าจากนี้ตลอดไปปาลีจะไม่กลับมาแล้ว ความรู้สึกนี้ ทำให้เขาบ้าคลั่ง แต่ต่อหน้าขวัญชีวีไม่สามารถแสดงความรู้สึกนี้ออกมาได้

ขวัญชีวีได้ยินแล้วพูดว่า “ทางที่ดีอย่าให้มันมาให้ฉันเห็นหน้า ไม่งั้น มันเจอดีแน่”

พูดจบ ยิ้มหวาน อ้อมกอดรฐาจากทางด้านหลัง หน้าอกนุ่มๆของเธอกระทบกดทับกับแผ่นหลังรฐา พูดด้วยน้ำเสียงเย้ายวนว่า “พี่เขย เรานอนกันเถอะ อย่าไปสนใจมัน”

รฐาหันกลับและกดเอวขวัญชีวี พูดขึ้น “ สาวแรด ตอนที่อยู่ในสวนสวนสาธารณะเธอยังไม่พอใจหรอ ”

ขวัญชีวีหน้าแดงหมดและตบอกรฐาอย่างเบา ๆ พูดด้วยน้ำเสียงเขินอายว่า “ ตอนนั้นกับตอนนี้ไม่เหมือนกันนะ พี่เขย มาสิ ”

“ ได้ แต่ว่า ครั้งนี้ เธออย่าเสียงดังเหมือนเดินนะ พ่อแม่ของเธออยู่ห้องข้าง ๆนะ ”

รฐายิ้นขึ้น อ้อมขวัญชีวีขึ้นมาเข้าไปสู่ห้องนอน ยื่นขายาวไปปิดประตู ปั่ง เสียงดังขึ้น ประตูห้องนนอนถูกปิดและล็อคด้วย

อีกไม่นาน มีเสียงที่กระทบอย่างรุนแรงของร่างกายดังออกมาจากห้อง พร้อมกับเสียงสวดหดหู่และอ้าปากค้างของขวัญชีวี

แต่พวกเขาไม่รู้ว่าแม่ขวัญชีวีกำลังยืนอยู่ที่หน้าประตูอย่างตกตะลึงใจ

เดินที พ่อแม่ของขวัญชีวีล้วนก็นอนหลับอยู่ แต่แม่ขวัญชีวีหิวน้ำจึงดื่นขึ้นไปหาน้ำที่ห้องครัว

ผู้แก่นิยมการประหยัด ดังนั้นเธอไม่ได้เปิดไพ แขตเมืองไม่ขาดแสงไฟในตอนคืน เธอก็เดินเข้าห้องครัวที่อาสัยแสงไฟที่ส่องจากข้างนอก

ในตอนนั้น รฐากับขวัญชีวีได้กลับมาพอดี แม่ขวัญชีวีอยากออกจากห้องครัวเพื่อทักทายกับพวกเขา แต่เมื่อได้เห็นท่าทีทั้งสองคนสนิทสนนมาก เธอก็ตะลึงไป

โดยเฉพาะได้ยินสนทนาของรฐากับขวัญชีวี เธอตกใจยิ่งขึ้น

เสียงจากห้องนอนยิ่งดังขึ้น แม่ขวัญชีวีที่อยู่หน้าประตูยิ่งตกใจ

เชื่อมต่อทุกอย่างที่เกิดขึ้น แม่ขวัญชีวีก็เข้าใจได้หลาย ๆเรื่อง ที่แท้จริง เสียงที่ร้องดัง ๆจากห้องข้างเคียงในวันเหล่านั้น ไม่ใช่เสียงของปาลี เป็นเสียงของขวัญชีวี

แม่ขวัญชีวีเป็นคนบ้านนอก แม้ว่านิสัยแสบสัน แต่ไม่ได้เป็นคนที่ตัดสินใจทุกสิ่งทุกอย่างได้ ตอนนี้ได้เห็นฉากนี้ เธอก็ตะลีตะลานทันที ไม่รู้ว่าทำไงดี

แล้วรีบกลับไปห้องตัวเอง พลักพ่อขวัญชีวีที่หลับอยู่บนเตียงอย่างแรง ตะโกนด้วยเสียงต่ำว่า “ลูกพ่อ ลูกพ่อ”

“เกิดอะไรขึ้นล่ะ ดึกแบบนี้ยังไม่ให้นอนหรอ”

พ่อขวัญชีวีตื่นขึ้นแบบงุนงง