ยั่วรักท่านประธาน นิยาย บท 4

"เรื่องที่คุยกันค้างไว้เมื่อวาน.." ประธานในที่ประชุมกำลังเอ่ย ..แต่จังหวะนั้นคนที่นำเครื่องดื่มเข้ามาบริการ ก็ได้เปิดประตูเข้ามาพอดี

เขาถึงกับหยุดชะงัก เมื่อเห็นใบหน้าที่เหมือนจะคุ้นตา

"ผมพูดถึงไหนแล้วนะ" ชายหนุ่มรีบดึงความสนใจกลับมาคุยเรื่องงานต่อ

"ถึงงานที่คุยค้างไว้เมื่อวานครับ" ต้นสน ผู้ช่วยที่นั่งอยู่ข้างๆ ได้พูดทวนขึ้นมา

"ผมอยากจะให้พวกคุณรีบจัดการกับออเดอร์เครื่องจักรทั้งหมดที่สั่งเข้ามา ทำไมพวกคุณถึงได้ช้านัก"

"น้ำค่ะ" ขณะที่เขากำลังพูดอยู่นั้น คนึงหาวางน้ำลงตรงหน้าของท่านประธานพอดี

"เธอ.." ดอกอ้อจะพูดแรงก็ไม่ได้ "..ออกมา"

คนึงหาไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด เพราะให้เธอมาบริการน้ำเธอก็ต้องบริการให้ครบทุกคนสิ

"ผมพูดถึงไหนแล้วนะ" ชายหนุ่มหันไปถามต้นสนอีกครั้ง

"คุยเรื่องออเดอร์เครื่องจักรยังไม่เสร็จเลยครับท่าน"

"เอาเป็นว่าใครที่มีหน้าที่เกี่ยวกับออเดอร์นี้ ให้เข้าไปพบผมในห้องหลังประชุมเสร็จแล้วกัน..ผู้จัดการต่อเลยครับ" ชายหนุ่มโยนหน้าที่ให้ผู้จัดการได้พูดต่อ เพราะถ้าเขาเป็นคนพูดคงจะหลงกับคำพูดของตัวเองอีกเป็นแน่

"เวลาบริการน้ำเธอไม่ต้องพูด แค่วางแล้วก็ถอยออกมา วางให้เบาที่สุดเข้าใจไหม" ดอกอ้อเรียกคนึงหามาตำหนิด้านหลังห้องประชุม

"ค่ะ"

"ออกไปได้แล้วที่เหลือฉันจัดการเอง"

"ค่ะ" ก่อนที่จะออกมาคนึงหาก็ได้ชายสายตามองไปที่ท่านประธานใหม่อีกครั้ง เธอแค่สงสัยว่า เขามีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับแม่ของเธอไหม

แต่สายตาของเธอดันไปสบเข้ากับสายตาคมคู่นั้นพอดี หญิงสาวไม่ได้หลบ เธอยังคงมองแบบใช้ความคิด แต่กับอีกคนน่ะสิ..

"ท่านประธานครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ" ต้นสนสะกิดถามเมื่อเห็นว่าท่านประธาน ดูให้ความสนใจกับอย่างอื่นมากกว่าเรื่องที่กำลังประชุมอยู่

"ผู้จัดการพูดจบแล้วเหรอ"

"ผู้จัดการยังไม่ได้พูดเลยครับ"

"แล้วรออะไรอยู่ จะประชุมกันต่อไหม!"

"ปะ..ประชุมครับ"

นอกห้องประชุม..

"เธอมาพอดีเลย มาเอาเอกสารไปช่วยฉันหน่อยสิเร็วๆ" เกตุแก้วที่กำลังคิดอยู่ว่าจะเอาเอกสารเข้าไปในห้องประชุมได้ยังไงหมด พอเห็นคนึงหาเดินกลับมาก็เลยเรียกใช้ต่อ

"ค่ะ" หญิงสาวรีบเดินเข้าไปหอบเอกสารที่เหลืออยู่บนโต๊ะเดินตามคุณเลขามาที่ห้องประชุมอีกครั้ง

"แล้วเรื่องส่งออกไปต่างประเทศ ติดขัดอะไรไหม"

"เรื่องนั้นผมคิดว่าจะเดินทางไปเคลียร์เองครับบอส" เอเธนส์ผู้จัดการใหญ่ของบริษัทนี้

"เอกสารนี้แจกจ่ายให้ท่านละฉบับนะ" เกตุแก้วส่งเอกสารให้กับคนึงหาเพื่อไปแจก

"ขออย่าให้เราเดือดร้อนไปด้วยเลยนะคะคุณแก้ว"

"คงไม่หรอกมั้ง"

"ฉันขอโทษคุณทั้งสองด้วยนะคะ" คนึงหาเห็นทั้งสองเดินออกมาเธอก็ยกมือขึ้นไหว้เพื่อขอโทษขอโพย

"ไม่ทันแล้วล่ะ"

"ก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้ระวัง"

"เดี๋ยวฉันจะขอโทษท่านประธานเองค่ะ"

"ยังจะขอโทษท่านอีกเหรอ" ประโยคนี้ทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกัน

"ฉันทำผิดนี่คะก็ต้องขอโทษท่านสิ"

"พวกฉันว่าเธออยากเข้าใกล้บอสเลยดีกว่า"

"ทำไมคะ"

"เธออย่ารู้เลย วันนี้คงเป็นวันแรกและวันสุดท้ายในการทำงานของเธอแล้วแหละ" ทุกคนรู้ดีว่า ท่านประธานจริงจังกับการทำงานมากแค่ไหน

มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ ..ยังไงเธอก็จะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ต้องรู้ให้ได้ว่าผู้ชายคนนี้เกี่ยวข้องยังไงกับแม่ของเธอ

ทันใดนั้นสายตางามก็มองไปที่ห้องของท่านประธาน ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ นั่นแสดงว่าทางกำลังสะดวก