3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 3

แฝดสามกำลังจ้องเขาเขม็ง...

เอียนรู้สึกเหมือนมีอะไรไม่ชอบมาพากล เขาจึงปฏิเสธคำขอทันที “ท่านไม่ชอบโดนขัดจังหวะเวลารับประทานอาหารครับ โดยเฉพาะจากคนแปลกหน้า”

บริกรไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดี

เมื่อฮาร์วีย์เห็นดังนั้น เขาก็เหลือบมองแซมมี่

แซมมี่รู้ทันทีว่าต้องทำอะไร เขาจึงไปที่โต๊ะแล้วเงยหน้ามองฌ็องด้วยสายตาราวกับลูกหมาน้อย “คุณชายสุดหล่อ ให้เรานั่งที่โต๊ะด้วยได้มั้ยครับ เราเพิ่งลงเครื่องจากเที่ยวบิน 14 ชั่วโมงแล้วก็ยังไม่มีข้าวกินเลย เราแทบจะอดตายกันอยู่แล้ว”

ในไม่ช้าฮาร์วีย์ก็มาที่โต๊ะโดยจับมือน้องสาวของเขามาด้วย “คุณครับ เราสัญญาว่าเราจะไม่ส่งเสียงดังหรือรบกวนคุณ ได้โปรดเถอะ”

“คุณเป็นคนหล่อมากเลยค่ะ แปลว่าไม่ใช่คนไม่ดีแน่นอน คุณทนเห็นพวกเราอดตายไม่ไหวหรอกใช่มั้ยคะ” เพนนีพูดพลางดึงแขนเสื้อของฌ็อง

ฌ็องอยากจะปฏิเสธไปโดยสัญชาตญาณ เขาไม่เคยทานอาหารร่วมกับคนแปลกหน้าและเกลียดเวลาที่คนมาแตะต้องตัวเขา

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามองเข้าไปในดวงตาที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสาของเด็กหญิง เขาก็ไม่สามารถทำใจปฏิเสธเธอได้ลง

“นั่งสิ” เขาพูด

"ขอบคุณค่ะ"

แฝดสามยิ้มแฉ่งและนั่งลงรอบโต๊ะ

บริกรนำรายการอาหารมาให้ ฮาร์วีย์มีหน้าที่สั่งอาหารให้พี่น้องของเขา เขารู้ว่าทุกคนชอบกินอะไร

ส่วนเด็กอีกสองคนก็จ้องมองตรงไปที่ฌ็อง

ยิ่งมองเขานานเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งแน่ใจว่าชายคนนี้คือพ่อของพวกเขา

เขาหล่อมาก และเขาก็เต็มใจที่จะร่วมโต๊ะอาหารกับพวกเขาด้วย

เราได้เจอเขาแล้ว แต่… ทำไมพ่อถึงเห็นพวกเราเป็นคนแปลกหน้าล่ะ

หึ น่าประหลาดจริงๆ ทำไมเด็กคนนั้นถึงทำให้ฉันนึกถึงคุณโบวอร์ตตอนที่เขายังเด็กได้ขนาดนี้นะ เอียนคิด