แค้นรัก คู่หมั้นร้าย นิยาย บท 90

กลางดึกคืนใกล้วันคลอดเต็มที

คิ้วสวยขมวดเป็นปมเข้าหากัน พร้อมกับมือรีบกุมท้องของตัวเองเอาไว้ จู่ๆ เธอก็รู้สึกเหมือนกับว่าบางอย่างเคลื่อนตัวกำลังจะออกมา รู้สึกเหมือนว่าบางอย่างแตกไหลออกมาตรงช่องหว่างขาของเธอ

"อึกอ๊ะ!? คะ คุณชิน...อื้อ!"

"ฟ้า!" ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นเปิดโคมไฟหัวเตียงแล้วหันไปมองภรรยา ปฏิกิริยาของเธอในตอนนี้ทำให้เขาต้องร้อนรน รีบลุกไปเปิดไฟแล้วเข้ามาดูอาการของเธออีกครั้ง "จะคลอดแล้วหรอ!?"

"ใช่ ปวดท้องอ่ะ ไม่ไหวอื้อ..."

"ไปโรงพยาบาลตอนนี้คงได้คลอดบนรถแน่ เดี๋ยวฉันให้คนไปตามอาหมอมาให้นะ"

"อื้ม..."

ชินกรณ์รีบคว้าโทรศัพท์แล้วบอกให้ลูกน้องไปรับคุณหมอที่ฟ้าฝันฝากครรภ์ด้วยมาที่บ้านพร้อมกับอุปกรณ์คลอดด่วน เพราะตอนนี้ฟ้าฝันใกล้คลอดเต็มทีแล้ว

"อึกอื้อ..."

"ปะ เป็นยังไงบ้างฟ้าฝัน"

"ฮึก...ฉันจะไม่ไหวแล้ว คุณหมอมาหรือยัง"

"ใกล้แล้วๆ อดทนหน่อยได้ไหม ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำคลอดยังไงถ้าลูกออกมาแล้ว"

"ฮึกก..."

"ฟ้าฝัน ฟ้าฝัน!"

"ไม่ไหว กรี๊ด~~"

หญิงสาวออกแรงเบ่งเต็มที่ ก่อนที่เด็กในครรภ์จะออกมา ชินกรณ์ที่อยู่ในห้องกับเธอเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ลูกน้อยของเขาคลอดออกมาเรียบร้อยแล้ว แต่ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเห็นทำให้เขาสตั้นไปหมด มองดูลูกน้อยที่อยู่ตรงหว่างขาของภรรยากำลังร้องไห้ออกมา เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดและคราบน้ำคร่ำที่ยังหลงเหลืออยู่

"ฟ้าฝันเป็นยังไงบ้าง"

"เอาผ้ามาให้ลูกที" เธอพูดเสียงแผ่ว ก่อนที่ชินกรณ์จะทำตามที่เธอบอก รีบเอาผ้าขนหนูมาให้เธอห่อลูกน้อย จังหวะเดียวกันคุณหมอก็เดินเข้ามาพร้อมกับรถเข็นของพยาบาล และพยาบาลอีก 3-4 คน

"อาหมอ!"

"ชินออกไปรอข้างนอกก่อนนะเดี๋ยวอาจัดการเอง"

"ครับอา"

ชินกรณ์เดินถอยออกมายืนรออยู่ที่หน้าห้องตามคำสั่งของคุณหมอ ซึ่งมีแม่บ้านและการ์ดอีกสองคนยืนอยู่เช่นกัน

"คุณฟ้าคลอดแล้วหรอคะ" ป้าแม่บ้านถาม

"ครับ คลอดออกมาก่อนที่อาหมอจะมาถึง"

"ไม่ต้องเป็นกังวลนะคะ คุณฟ้ากับคุณหนูน้อยต้องปลอดภัยค่ะ"

"ครับป้า"

ไม่คิดว่าฟ้าฝันจะคลอดเร็วขนาดนี้ เพราะคิดว่าถ้าไปโรงพยาบาลไม่ทันอย่างน้อยคุณหมอก็อาจจะมาถึงก่อน

ผ่านไปไม่นาน...

แกร้ก!

"อาหมอ เมียกับลูกผมเป็นยังไงบ้างครับ?"

"ตอนนี้ปลอดภัยแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เรื่องทำความสะอาดก็ให้คนของเราเป็นคนจัดการก่อนนะ อาย้ายหนูฟ้าไปนอนที่เตียงของโรงพยาบาลก่อนแล้ว จัดการคราบเลือดให้เรียบร้อย แล้วให้หนูฟ้านอนนิ่งๆ ไปก่อน น้ำเกลือหมดกระปุกแล้วก็น่าจะอาการดีขึ้น"

"เธอเป็นอะไรหรอครับ?"

"ร่างกายอ่อนแอน่ะเพราะเพิ่งคลอดลูก"

"แล้วเธอไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอครับ?"

"ไม่ต้องก็ได้ เดี๋ยวอาจะให้พยาบาลคอยมาดูแล ส่วนอาก็จะคอยมาตรวจอาการให้ทุกวัน"

"ลูกของผมแข็งแรงดีใช่ไหมครับอาหมอ ตอนออกมาผมเห็นเลือดเต็มตัวเลย แถมยัง..." ชินกรณ์พูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักปนสั่นเครือ แม้จะเคยเห็นเลือดเห็นอะไรที่มันน่ากลัวมามาก แต่พอได้เห็นการคลอดลูกแบบนี้เขากลับทำตัวไม่ถูกเลย

"หึหึ กลัวเลือดใช่ไหมล่ะ ไม่เป็นไรมากหรอก เด็กคลอดใหม่มีเลือดติดตัวก็ปกติ เป็นเลือดของแม่ไม่ใช่เลือดของเด็ก"

"ตอนนี้ปกติแล้วใช่ไหมครับอาหมอ?"

"ปกติหมดแล้วไม่มีอะไรต้องกลัว"

"ครับอา"

"งั้นอาขอตัวกลับก่อนนะตอนเช้ามีเคสผ่าตัดน่ะ"

"ครับอา เดี๋ยวผมให้คนไปส่งนะครับ"

หลังจากที่คุณหมอกลับไปชินกรณ์ก็ให้แม่บ้านทำความสะอาดภายในห้องนอน และย้ายฟ้าฝันกับลูกไปอยู่ที่ห้องนอนของเขา

เช้าวันต่อมา...

"เป็นยังไงบ้าง?"