แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 113

แม่ทัพเฉินเป็นคนแรกที่เข้าใจสถานการณ์บนเวที เบิกตาโตอย่างไม่อยากเชื่อ

“เฟิ่งเหยียนเฉินไม่ได้คิดอยากทำให้ขวยโต่วเหนื่อย ยิ่งไม่ได้เป็นการป้องกัน ในทางกลับกัน เขากำลังโจมตี!”

“เป็นไปได้อย่างไร? เขาหลบเลี่ยงอยู่ตลอดไม่ใช่หรือ?”

“แม่ทัพเฉิน เจ้าดูจนโง่ไปแล้วหรือเปล่า?”

แม่ทัพเฉินส่ายหัว จับจ้องมองดูบนเวทีไปด้วย พูดตอบอย่างแน่วแน่ไปด้วยว่า

“ไม่ ไม่ผิดแน่นอน เฟิ่งเหยียนเฉินกำลังโจมตีด้วยวิธีเร้นลับอย่างหนึ่ง!”

อีกสองคนรีบพูดขึ้นมาอย่างร้อนใจว่า

“ทำการโจมตีอย่างไร?”

แม่ทัพเฉินพูดอย่างรวดเร็ว อธิบายให้พวกเขาฟังว่า

“เฟิ่งเหยียนเฉินกำลังหมุนวนเพื่อหลบเลี่ยง แต่พวกเจ้าดู เขาไม่ได้หลบเลี่ยงอย่างไร้ทิศทาง แต่กำลังหลบเลี่ยงไปทางด้านหนึ่งอยู่ตลอด...ข้างซ้ายของเขา ซึ่งก็คือข้างขวาของขวยโต่ว”

“นี่บ่งบอกถึงอะไร? เฟิ่งเหยียนเฉินหมุนวนทิศทางเดียว คิดอยากทำให้ขวยโต่วเวียนหัว? ใช่! ทำให้เวียนหัว! ดังนั้นตอนนี้ขวยโต่วเสียสมดุลแล้ว...”

แม่ทัพเฉินพูดปฏิเสธคำพูดนี้ว่า

“ไม่ใช่!”

ทำให้คู่ต่อสู้เวียนหัว? จะมีวิธีโง่เขลาเช่นนี้ได้อย่างไร

แม่ทัพเฉินพูดขึ้นมาว่า

“พวกเจ้าดู ทุกครั้งที่ขวยโต่วเคลื่อนไหว ล้วนเพิ่มน้ำหนักไปบนขาขวา”

“แล้วพวกเจ้ามองดูเฟิ่งเหยียนเฉิน การเคลื่อนไหวของเขา ก็ไม่ธรรมาดาเช่นกัน?”

เขาพูดเตือนขึ้นมาเช่นนี้ ขุนพลอีกสองคนก็มองเห็นถึงความผิดปกติแล้ว

“ผิดปกติจริงๆ ด้วย! เฟิ่งเหยียนเฉินตัวเตี้ยกว่าขวยโต่วมากขนาดนั้น ทุกครั้งที่เคลื่อนไหวหลบเลี่ยงหมัด ยังต้องงอเข่า ทำให้ตนเองยิ่งเตี้ย”

“เขากำลังทำอะไร? หรือหลบให้เตี้ยลง จะได้ไม่ถูกหมัดต่อยหรือ?”

พวกเขารู้เพียงอย่างแรก ไม่รู้ถึงอย่างที่สอง

สีหน้าแม่ทัพเฉินเคร่งขรึม พร้อมพูดขึ้นมาอย่างจริงจังว่า

“เขางอเข่า ก็เพื่อให้ขวยโต่วงอเข่าตาม”

“งอเข่า? นี่เป็นกลยุทธ์โจมตีแบบไหนกัน?”

“เดี๋ยวก่อน! แม่ทัพเฉิน ข้าก็ดูเหมือนเข้าใจแล้ว! เข่าขวาของขวยโต่ว...”

“ทำไมหรือ? เจ้าเข้าใจอะไรอีก?” ขุนพลคนเดียวที่มองไม่เข้าใจสถานการณ์ร้อนใจจนหงุดหงิด

แม่ทัพเฉินกับขุนพลอีกคนมองตากัน

“แม่ทัพหลี่ เจ้าก็ดูรู้แล้วหรือ?”

ขุนพลที่นามสกุลหลี่คนนั้นจ้องมองดูบนเวที พร้อมพูดขึ้นมาว่า “เข่าขวา...คือเข่าขวา ทำไมก่อนหน้านี้ข้าไม่สังเกตเห็น น่าโมโห!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน