เข้าสู่ระบบผ่าน

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 210

โดยปกติแม่ทัพเมิ่งเป็นคนอารมณ์ดี เวลานี้ก็สุดที่จะทนเช่นกัน

เขาขยำจดหมายจนเป็นลูกบอล ยังไม่บรรเทาโทสะ จึงนำไปเผาทิ้ง

“ฮูหยิน มิต้องสนใจ! จิ่วเหยียนเป็นลูกสาวของพวกเราตลอดไป! เว้นเสียแต่นางจะไม่ยอมรับพวกเราเอง ชั่วชีวิตนี้พวกเราก็ไม่ทอดทิ้งนางเด็ดขาด!”

ฮูหยินเมิ่งได้เห็นปฏิกิริยาของเขา จึงหลุดหัวเราะ “พรืด”

ความโกรธเมื่อครู่นี้บรรเทาลงเช่นกัน

แล้วนางก็ถามถึงอีกเรื่องหนึ่ง

“เฉียวม่อไปรายงานผลงานที่เมืองหลวงแทนจิ่วเหยียน สองวันนี้คงใกล้ถึงแล้วกระมัง?”

แม่ทัพเมิ่งผงกศีรษะ

“ใกล้มากแล้ว”

ฮูหยินเมิ่งถอนหายใจเบา ๆ

“เดิมข้าไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ เวลานี้ก็ได้แค่หวังว่านางจะสามารถทำได้อย่างราบรื่น”

แม่ทัพเมิ่งเกลี้ยกล่อมนางด้วยความอดทน

“ฝ่าบาทมีพระราชโองการหลายครั้ง ทุกครั้งได้แต่อ้างเรื่องความไม่สงบของชายแดน เลื่อนการไปรายงานผลงานที่เมืองหลวงตลอด เวลานี้มีคนยื่นฎีกาแล้ว กล่าวโทษพวกเราว่าเย่อหยิ่งในกองทัพ ทำคุณงามความดีได้ก็ลำพองตน

“ชัยชนะยิ่งใหญ่เหนือรัฐเหลียงครานี้ ชายแดนได้สงบสุข ฝ่าบาททรงจัดงานเลี้ยงรับรองแม่ทัพ มีแม่ทัพอื่น ๆ หลายนายไปร่วมงาน หากว่ามีเพียงพวกเราไม่ไปร่วม เกรงว่าจะถูกคิดเป็นอื่นได้

“ยิ่งกว่านั้น แม่ทัพเหล่านั้นไม่พอใจค่ายเป่ยต้าของพวกเรามากอยู่แล้ว โดยเฉพาะซุนเต๋อฟางซึ่งหลานชายเสียชีวิตลงที่นี่ ยังมิรู้ว่าจะถูกยื่นฎีกาฟ้องร้องว่าอย่างไร และถูกแย่งความดีความชอบหรือไม่

“วีรกรรมอันยิ่งใหญ่ของทหารค่ายเป่ยต้าของพวกเรา ไม่สามารถปล่อยให้ถูกทำลายด้วยคำพูดประจบประแจงได้”

ใบหน้าของฮูหยินเมิ่งดูเศร้าหมอง

“ก็จริง การแกล้งป่วยตลอดเวลาไม่ใช่ทางออก

“สิ่งอื่นเป็นเรื่องเล็ก หากฝ่าบาทไปฟังคำยุยงของคนชั่ว ถูกยึดบรรดาศักดิ์โหวที่มีศักดินาหนึ่งหมื่นครัวเรือน นั่นคงน่าเสียดาย”

“ก็ใช่น่ะสิ! ต้องใช้เวลาหลายสิบปีกว่าจะมีโหวศักดินาหนึ่งหมื่นครัวเรือนสักคน ข้าเพียงแค่กลัวจะมีคนมาทำให้มันล้มเหลว!” แม่ทัพเมิ่งค่อนข้างจริงจัง

ฮูหยินเมิ่งยกยิ้มมุมปาก

“ดูท่านสิ! เมื่อไรจะได้รับบรรดาศักดิ์โหว เพื่อให้ข้าได้เพลิดเพลินกับการเป็นฮูหยินท่านโหวบ้างเล่า?”

ล้อเล่นก็ส่วนล้อเล่น ฮูหยินเมิ่งยังกระวนกระวายใจเสมอ

แม่ทัพเมิ่งเห็นนางวิตกกังวล จึงพูดปลอบโยน

“ฮูหยินวางใจได้ แม้ว่าเฉียวม่อค่อนข้างขี้กลัว ทว่าเป็นคนฉลาดหัวไวคนหนึ่ง ทุกสิ่งที่ต้องอธิบายก็ได้สอนไปแล้ว นางไม่ทำผิดพลาดแน่”

ดวงตาของฮูหยินเมิ่งมืดมน พูดโพล่งออกมา

“แค่กลัวว่านางฉลาดเกินไปน่ะสิ”

……

เมืองหลวง

หนิงเฟยเพื่อเตรียมงานเลี้ยงรับรองแม่ทัพ ทำงานหนักทั้งวันทั้งคืน

สาวใช้สงสารเจ้านาย

“พระสนมทำงานหนักมาก ฮองเฮากลับสุขสบายเหลือเกิน วันนั้นยังมีเวลาว่างไปขี่ม้า

“นางถึงขั้นตั้งใจแสร้งหมดสติ เพื่อให้ฝ่าบาททรงอุ้มกลับไปที่ตำหนักหย่งเหออีกครั้ง

“พระสนม ขออภัยที่บ่าวพูดตามตรง ถึงแม้ท่านจะได้เตรียมงานเลี้ยงต้อนรับแม่ทัพอย่างดีเยี่ยม ยังแย่งชิงความโปรดปรานไม่ได้เท่าเล่ห์เหลี่ยมของฮองเฮา มิสู้ ผลักดันเรื่องนี้กลับไปให้ฮองเฮาจัดการ...”

ปัง!

หนิงเฟยยกมือตบโต๊ะ

“ฝ่าบาททรงไว้วางใจในตัวข้า จึงให้ข้าเตรียมงานเลี้ยงรับรองแม่ทัพ ฮองเฮาอยากแกล้งป่วย ก็ปล่อยให้นางแกล้งไป ทว่าแกล้งป่วยมาหลายวัน ก็ยังมิได้รับความโปรดปรานจากฝ่าบาทรึ!”

บทที่ 210 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย