แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 41

ในช่วงเวลาสั้น ๆ ไม่กี่วัน ข่าวลือเกี่ยวกับฮองเฮาได้ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ในพระราชวัง ถึงขั้นที่ว่าแพร่กระจายไปถึงวังหน้า

เดิมทีไทเฮาอยากจัดการอย่างเงียบ ๆ มองดูแล้วว่าวิธีนี้ใช้ไม่ได้ผล จิตใจวิตกกังวล

“ฮองเฮาคือภรรยาของฮ่องเต้ และยังเป็นหน้าตาของพระราชวัง! ไม่ว่าก่อนที่จะเข้าวังนางจะเป็นเยี่ยงไร เพียงแค่นางย่างก้าวเข้ามาในพระราชวังแล้ว ก็ไม่สามารถแปดเปื้อนมลทินได้อีก”

กุ้ยหมัวมัวก้มศีรษะอย่างนอบน้อม

“บ่าวจะไปกระชับแต่ละตำหนักว่า หากมีผู้ใดแพร่ข่าวลือนี้อีก จะต้องถูกลงโทษสถานหนัก”

จุดที่น่ากลัวของลมปากของคนอยู่ตรงที่ ไม่มีทางที่หยุดยั้งไว้ได้อยู่เลย

ถึงแม้ว่าไทเฮาจะออกโรง เรื่องที่ว่าฮองเฮาสูญเสียพรหมจรรย์ก่อนงานอภิเษกสมรส ยังคงถูกพูดต่อกันไปอย่างเป็นตุเป็นตะ

นางสนมสองสามคนที่ชอบแส่ยุ่งเรื่องรวมหัวคุยกันเป็นส่วนตัว

“ตำหนักหย่งเหอไม่มีการโต้กลับอันใดเลย กลัวแล้วหรือกระไร?”

“ข่าวลือพวกนั้น หรือจะเป็นจริงหมด? หรือฮองเฮาไม่ได้บริสุทธิ์จริง... เช่นนั้นนางยังจะสามารถอภิเษกสมรสกับฮ่องเต้ได้อย่างไรกัน!”

“ข้าเองก็ได้ยินมาเหมือนกัน ก่อนงานอภิเษกสมรสฮองเฮาถูกโจรภูเขาลักพาตัวไป ถึงแม้เรื่องนี้อาจจะถูกปั้นน้ำเป็นตัวขึ้นมา ทว่าก็แพร่กระจายเข้ามาที่วังแล้ว คิดดูแล้วข่าวลือทั้งหลายคงไม่ใช่ไม่มีมูลเหตุความจริงจนเชื่อถือไม่ได้

“เรื่องใหญ่โตขนาดนี้ ตำแหน่งฮองเฮาคงรักษาไว้ไม่ได้แล้วกระมัง?”

ตำหนักหลิงเซียว

ลมเย็นสบายยามช่วงบ่ายโชยมา

หวงกุ้ยเฟยเอนกายอยู่บนตั่งคนงาม สาวใช้สองสามคนกำลังปรนนิบัติทาน้ำมันทาเล็บให้กับนาง

ชุนเหอเดินเข้ามาในห้องบรรทม โค้งตัวกระซิบข้างหูของนาง

“พระนาง ข้าราชบริพารเก่าแก่ของวังหน้าสองสามคนรวมตัวยื่นคำร้องเพื่อถอนถอดฮองเฮาเพคะ”

ใบหน้าหวงกุ้ยเฟยพลันปรากฎรอยยิ้มขึ้น

“เรื่องนี้ ทางตำหนักหย่งเหอทราบข่าวแล้วใช่หรือไม่?”

“บ่าวให้คนไปป่าวประกาศแล้วเพคะ หวั่นใจว่าฮองเฮาได้ฟังแล้ว คงจะตกใจจนหน้าซีดเซียว แข้งขาอ่อนยวบ!”

สำหรับตระกูลเฟิ่งที่ให้กำเนิดฮองเฮาทรงคุณธรรมมาหลายชั่วอายุคนแล้ว ไม่มีสิ่งใดน่าอับอายไปกว่าการถูกถอดถอนตำแหน่งฮองเฮาแล้ว

เกียรติยศของครอบครัวตระกูลเฟิ่ง ก็จวนสิ้นสุดลงไปพร้อมกับเฟิ่งเวยเฉียง

ตำหนักหย่งเหอ

บัญญัติพระราชวังร้อยจบนั้น ส่วนใหญ่มักจะเป็นเหลียนซวงลอกเลียนแบบเขียนขึ้นมา

เฟิ่งจิ่วเหยียนเองก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ เริ่มเลียนแบบลายมือของเฟิ่งเวยเฉียงจนเข้าไม้เข้ามือขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว

แต่เดิมนางก็เป็นคนที่มีพรสวรรค์ฟ้าประทานอยู่แล้ว ขอเพียงแค่อยากจะทำเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ก็แทบจะไม่ล้มเหลวเลย

อาจารย์มักจะเย้าแหย่กับนางเสมอ โชคดีที่นำนางมาอยู่ในลู่ทางที่ถูกต้อง

ช่วงเวลาที่เหม่อลอย เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกถวิลหาอาจารย์และอาจารย์หญิงเล็กน้อย

ไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ในค่ายทหารจะเป็นอย่างไรกันบ้าง

เหลียนซวงนำบัญญัติพระราชวังที่คัดลอกแล้วมาจัดการให้เสร็จสรรพ “ฮองเฮา ข่าวลือนับวันยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ท่านวางแผนจะลงมือเมื่อใด?”

สีหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียนเย็นชาว้าเหว่ แฝงไปด้วยความเด็ดเดี่ยว

“เดี๋ยวก็มีคนที่นิ่งนอนใจไม่ได้ก่อนข้าเอง”

......

ห้องทรงพระอักษร

หลิวซื่อเหลียงเตรียมอุปกรณ์เครื่องเขียนอย่างระมัดระวังเป็นพิเศษอยู่ด้านข้าง

ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ ฮ่องเต้สภาพอารมณ์แปรปรวน น่ากลัวกว่าที่ผ่านมาเสียอีก

ช่วงนี้ยังต้องมาพบกับข่าวลือเหล่านั้นของฮองเฮาอีก ก่อให้เกิดความวุ่นวายจนวังหน้าก็ไม่สงบสุข

ข้าหลวงจำนวนหนึ่งในห้องทรงพระอักษรก็ได้ถูกทำโทษด้วยเหตุนี้ ทำให้พวกเขาอกสั่นขวัญแขวน

ภาคใต้ได้ประสบอุทกภัยน้ำท่วม ราชสำนักแบ่งกำลังทรัพย์ไปบรรเทาภัยพิบัติ กลับมีขุนนางคิดไม่ซื่อทำเรื่องคดโกง!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน