แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 55

เหลียนซวงเพิ่งถามคำถามเมื่อครู่จบ อยู่ ๆ ก็เริ่มกระจ่างขึ้น

“ฮองเฮาเพคะ รุ่ยอ๋องเคยบอกว่า ฮ่องเต้ทรงโปรดปรานสตรีที่มีทักษะขี่ม้า

“ท่านจัดงานแข่งขันขี่ม้าโปโล เพราะอยากจะช่วยให้นางสนมคนอื่น ๆ ช่วงชิงความโปรดปรานกระมัง!”

เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยอย่างเรียบเฉย

“ฮ่องเต้ทรงโปรดปราน คือหรงเฟยที่มีทักษะขี่ม้า ไม่ใช่จะเป็นผู้ใดก็ได้”

“ฮองเฮา บ่าวโง่เขลา แล้วท่านทำเพื่อเหตุผลใดกัน?”

“ปลาตัวไหนเต็มใจก็มาติดเบ็ด [1]” แววตาสงบนิ่งของเฟิ่งจิ่วเหยียน มีประกายแสงสีดำแวบหนึ่ง

เหลียนซวงคิดทบทวน แน่นอนว่ามีสิ่งเดียวเท่านั้นคือ ฮองเฮาต้องการเล่นงานกุ้ยเฟย

แต่จะเกี่ยวข้องกันอย่างไร นางก็ยังคิดไม่ออก

......

ตำหนักหลิงเซียว

พอได้ยินว่าเมื่อเช้าฮ่องเต้เสด็จไปเสวยพระกระยาหารเช้ากับฮองเฮา กุ้ยเฟยก็รู้สึกว้าวุ่นและโกรธเคือง

“นังสารเลวสมควรตาย! ไม่รู้ว่าใช้วิธีไหน มาบังคับฝ่าบาทให้ลงโทษข้า ตอนนี้ยังจะกล้ามาล่อลวงฝ่าบาทอีก!”

พอชุนเหอเห็นพระสนมมีท่าทางโมโห จึงพูดเกลี้ยกล่อม

“พระสนม ฝ่าบาททรงทำเช่นนี้ ก็เพื่อทำให้ฮองเฮายอมสงบ กลัวว่าฮองเฮาจะใช้เรื่องของจ้าวเฉียนกับโจรภูเขา ก่อปัญหาใหม่ตามมาอีก ซึ่งจะไม่เป็นผลดีต่อพระสนม

“บ่าวคิดว่า ฝ่าบาททรงห่วงใยท่านมากที่สุด”

กุ้ยเฟยมีสีหน้าเยือกเย็น

“นางคิดว่าสืบรู้เรื่องโจรภูเขาแล้ว ข้าจะทำอะไรกับนางไม่ได้รึ?

“แค่ตราประทับทองเท่านั้น อีกไม่นานก็จะได้คืนกลับมา”

“ใช่เพคะ พระสนม” ชุนเหอรับคำอย่างนอบน้อม

จากนั้นนางทูลรายงานว่า “ฮองเฮามีตราประทับทอง ก็ไม่รู้จะใช้อย่างไร หรือว่า เรื่องแรกที่นางทำ จะเป็นการจัดงานแข่งขันขี่ม้าโปโลในวังกันแน่...”

กุ้ยเฟยเม้มริมฝีปาก

ฮองเฮาจะจัดงานแข่งขันขี่ม้าโปโล?

เกรงว่าน่าจะมีจุดประสงค์อื่น!

......

ตำหนักฉือหนิง

ไทเฮาทรงลงมือตัดกิ่งไม้ในกระถาง เสียงดังฉึบฉับ ราวกับว่ากำลังระบายโทสะในใจ

“ข้าพูดไว้ไม่ผิด!

“ฝ่าบาทต่อหน้าก็ลงโทษหลิงเยี่ยนเอ๋อร์ ลับหลังก็ไปค้างที่ตำหนักหลิงเซียว ลงโทษเช่นนี้จะทำให้ผู้คนเชื่อถือได้อย่างไร?

ไทเฮาภาคภูมิใจในวิสัยทัศน์ของตน ราวกับได้รับเกียรติยศสูงสุด

กุ้ยหมัวมัวรับคำอย่างจงรักภักดี

“ใช่แล้วเพคะ ฝ่าบาทเป็นคนเช่นไร ผู้ใดกันจะควบคุมการตัดสินใจของเขาได้? ยิ่งกว่านั้นยังลงโทษกุ้ยเฟยคนโปรดของเขาอีก

“แต่ฮองเฮาทรงทำได้

“บ่าวสงสัยเหลือเกิน ในวันนั้นฮองเฮาทรงตรัสอะไรกันแน่”

แววตาของไทเฮาดูแน่วแน่

“ความสงสัยนี้ เก็บไว้ในใจก็พอ ข้าจะไม่ถาม เพื่อไม่ให้นางรู้สึกระแวง

“อีกอย่างข้ามีลางสังหรณ์ว่า เรื่องที่ฮองเฮาถูกลักพาตัวไป ไม่น่ายุติแค่นี้ วังหลังจะต้องไม่สงบสุขแน่”

กุ้ยหมัวมัวก็มีความรู้สึกเช่นเดียวกันอยู่ลึก ๆ

“ไทเฮา ตอนนี้ยังมีอยู่อีกหนึ่งเรื่องเพคะ ฮองเฮาจะจัดงานแข่งขันขี่ม้าโปโล”

ไทเฮาขมวดคิ้ว

“งานแข่งขันขี่ม้าโปโล ให้เหล่าพระสนมแข่งขันขี่ม้าโปโลน่ะรึ? นี่ดูจะไม่ค่อยเหมาะสมสักเท่าไร ฮองเฮาคิดจะทำอะไรกันแน่?”

---------------------------------------------------------------------

[1] ปลาตัวไหนเต็มใจก็มาติดเบ็ด หมายถึง การยอมทำเรื่องใดเรื่องหนึ่งด้วยความเต็มใจ