แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 557

เฟิ่งจิ่วเหยียนดื่มสุราไม่เก่ง และยังกลัวจะมีปัญหาหลังดื่ม

เมื่อเห็นเซียวอวี้ยกสุราขึ้นดื่มจอกแล้วจอกเล่า นางจึงดื่มด้วยสักสองจอกอย่างไม่เต็มใจ

“ครั้นเรายังเยาว์วัย ก็ปรารถนาจะกวัดแกว่งกระบี่ท่องไปสุดหล้า เป็นคนที่เอ้อระเหยและอิสระเสรีคนหนึ่ง

“หลังจากที่เสด็จแม่สิ้นพระชนม์ ฮ่องเต้พระองค์ก่อนจึงส่งเราไปเล่าเรียนวิทยายุทธที่นอกวัง

“ครั้นได้ออกจากวังแล้ว จึงได้รู้ว่าแผ่นดินกว้างใหญ่เพียงใด แม้ว่าจะมีสถานะสูงศักดิ์ ในพระราชวัง ก็ไม่ต่างจากกบก้นบ่อ

“เรารู้ เจ้าซูฮ่วนออกเดินทางท่องยุทธภพตั้งแต่ยังอายุน้อย ย่อมจะต้องรู้สึกว่า เรากับเจ้าไม่เหมือนกันเลย

“เจ้าถูกบังคับโดยสถานะของเรา จึงทำแบบขอไปทีกับเรา...”

เฟิ่งจิ่วเหยียนกล่าวอย่างใจเย็น

“ฝ่าบาท ท่านมิควรดื่มมากกว่านี้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“เรามีสตินัก”

เขาจดจ้องมองนางอย่างลึกซึ้ง

“ตั้งแต่เรานั่งบนบัลลังก์นี้ ก็ไม่มีสหายที่ดีเลย

“ซูฮ่วน เจ้าเป็นคนแรก

“ในการศึกที่เมืองเซวียน เราชื่นชมความสามารถที่สูงส่งของเจ้า

“ยุทธภพ จักปราศจากผู้มีคุณธรรมเช่นเจ้าไม่ได้

“สุราจอกนี้ เราขอดื่มคารวะให้เจ้า”

ในขณะนี้

ณ พระราชวัง

ในตำหนักวั่นโซ่ว

ไทฮองไทเฮาถอนหายใจไม่หยุดหย่อน

“หลังจากที่ฝ่าบาทเสด็จกลับวังแล้ว ก็มิเคยเสด็จไปหานางสนมอื่นใด นอกจากไปที่ตำหนักหย่งเหอเท่านั้น

“หรงเฟย ฝ่าบาทจริงจังกับราชกิจเช่นนี้ เจ้าควรเป็นฝ่ายรุกให้มากขึ้น

“อย่าปล่อยให้ฝ่าบาทลืมเลือนเจ้าเสียได้”

หรงเฟยซึ่งนั่งอยู่ด้านข้างนั้นมีสีหน้าอ่อนหวาน

“เสด็จย่าเพคะ หม่อมฉันเพียงหวังว่าฝ่าบาทจะมีพระวรกายแข็งแรง สงบสุขและรุ่งโรจน์เท่านั้น

“ที่ซินเฟยได้รับความโปรดปรานจากฝ่าบาท นั่นเป็นเพราะวาสนาของนางเอง

“หม่อมฉันหวังว่านางจะมีข่าวดีในเร็ววันนี้ และให้กำเนิดองค์ชายของฝ่าบาทเพคะ”

ไทฮองไทเฮาเห็นว่านางใจกว้างขนาดนี้ จึงเอ่ยตำหนิ

“เจ้าจะคิดเช่นนั้นไม่ได้

“บรรดาสตรีในวังแห่งนี้ มีผู้ใดไม่คิดบ้างว่าอยากจะเป็นมารดาสูงส่งได้ดีเพราะลูก?

“ตอนนี้เจ้าเห็นว่าทุกคนดูมีน้ำใจต่อกัน แล้วในอนาคตเล่า?

“มิต้องมองอื่นไกล เพียงแค่มองดูไทเฮาตอนนี้สิ ในรัชสมัยนั้นนางเป็นเพียงนางสนมที่ไม่ได้รับความโปรดปราน ทว่าเพราะนางโชคดี จึงได้รับเกียรติเฉกเช่นในทุกวันนี้

“ดูฮองเฮาองค์ก่อนนั่นสิ มารดาของแผ่นดินที่ถูกเชิดชูเข้าประตูพระราชวังหลัก ก็มีจุดจบที่น่าหดหู่มิใช่หรือ...”

ไม่ว่าไทฮองไทเฮาจะเอ่ยอย่างไร หรงเฟยก็รับฟังอย่างสงบนิ่งเฉย

เมื่อกลับมาที่ตำหนักฉางเล่อ

หรงเฟยเอ่ยถามสาวใช้

“ฝ่าบาทยังไม่เสด็จกลับมาอีกรึ?”

“ใช่เพคะ หรงเฟย”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน