แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 578

ภายใต้ท้องฟ้าทะเลดาว เฟิ่งจิ่วเหยียนเริ่มง่วงขึ้นมา

เซียวอวี้อุ้มนาง แล้วยิ้มบางเบาดุจสายลมเย็น ไร้มาดเคร่งขรึมเหมือนในยามปกติ

“กลับไปนอน”

ภายในเรือน

เฉินจี๋เห็นฝ่าบาทอุ้มซูฮ่วนกลับมา หัวใจพลันกระตุกวูบ

เซียวอวี้กลับเห็นว่า ในเรือนยังมีใครอีกคนยืนอยู่ด้วย

นั่นคือรุ่ยอ๋อง

เมื่อรุ่ยอ๋องเห็นภาพนี้ ดวงตาพลันก่อเกิดอารมณ์แปลกประหลาด

“เจ้ามาทำไม” เซียวอวี้เอ่ยปาก ซักถามทันที

รุ่ยอ๋องก้มหน้าลงอย่างนอบน้อม

“กระหม่อม เป็นห่วงความปลอดภัยของฝ่าบาท”

เซียวอวี้ก้มมองคนในอ้อมกอด จากนั้นก็พานางเข้าไปส่งในห้องหลักก่อน

รุ่ยอ๋องเงยหน้ามองแผ่นหลังของทั้งสองคน ด้วยสายตามืดสลัว

เหตุใดฝ่าบาทถึงใกล้ชิดกับซูฮ่วนถึงเพียงนี้ล่ะ?

ไม่นานหลังจากนั้น เซียวอวี้ก็ออกมา

เขาอยู่ในชุดคลุมผ้าไหม ไม่เข้ากับสถานที่ธรรมดาแห่งนี้อย่างยิ่ง

“ออกไปคุยข้างนอก” เขาพูดกับรุ่ยอ๋อง

รุ่ยอ๋องตามเขาออกไป

……

“ใครบอกให้เจ้าตามสืบการเดินทางของรา” แววตาของเซียวอวี้เยือกเย็นเล็กน้อย

แม้นรุ่ยอ๋องจะเป็นเสมือนมือซ้ายมือขวาและพี่น้องที่คอยช่วยเหลือกัน ก็ไม่สมควรตามสืบเรื่องของเขาตามอำเภอใจ

รุ่ยอ๋องประสานมือคารวะ

“หรงเฟยพ่ะย่ะค่ะ

“นางเป็นห่วงท่าน จึงไหว้วานกระหม่อมติดตามให้”

เซียวอวี้รู้ในทันที “เรื่องนี้ ห้ามนำไปบอกผู้ใดเด็ดขาด”

รุ่ยอ๋องรับคำอย่างนอบน้อม

แต่เขาก็ถามอย่างอดไม่ได้

“ฝ่าบาท ท่านกับซูฮ่วน…”

“เรามอบหมายให้เขาสืบเรื่องพรรคเทียนหลง จนเขาได้รับบาดเจ็บที่ขา เรื่องมีเพียงเท่านี้”

รุ่ยอ๋องยิ้มบางเบา

“เช่นนั้น กระหม่อมขอตัวกลับจวนก่อนพ่ะย่ะค่ะ”

หลังจากที่เขากลับไป แววตาของเซียวอวี้ก็อึมครึมลง

คืนนี้ เขาไม่ได้อยู่ค้างที่นี่ อยู่ไม่นานก็กลับเข้าวัง

ณ ตำหนักฉางเล่อ

ขณะที่หรงเฟยกำลังจะพักผ่อน ขบวนเสด็จก็มาเยือน

นางรีบออกไปต้อนรับ

เซียวอวี้เข้ามาในตำหนัก แล้วไล่ข้าหลวงออกไป

แววตาของเขาแผ่ซ่านไอเยือกเย็นออกมา ด้วยไม่พอใจหรงเฟยอย่างยิ่ง

“เจ้าให้รุ่ยอ๋องตามสืบว่าข้าไปที่ไหน?”

หรงเฟยนิ่งไปเล็กน้อย จากนั้นก็พยักหน้าแล้วก้มลง

“หม่อมฉันเองเพคะ”

“มู่หรงหลัน เจ้าน่าจะรู้นะว่าเรานิสัยอย่างไร” สายตาของเขาดุร้าย ดูเย็นชาไร้หัวใจ

หรงเฟยเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำ

“ฝ่าบาท ข้าแค่เป็นห่วงท่าน ข้าผิดหรือ?”

ใบหน้าของเซียวอวี้ไร้ความหวั่นไหว

เขากล่าวอย่างคาดโทษ “เจ้าทำตัวไม่เหมาะสม”

หรงเฟยมองตรงมาที่เขา

“ศิษย์พี่ ท่านเปลี่ยนไป

“ไม่ว่าเมื่อใดท่าน ข้า รุ่ยอ๋อง เราสามคนไม่เคยมีความลับต่อกัน

“เราจะร่วมเผชิญหน้ากับอุปสรรคด้วยกันตลอด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน