แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 619

หลังจากราชามังกรม่วงกับราชามังกรแดงตาย เฟิ่งจิ่วเหยียนชี้ไปยังสองคนท่ามกลางฝูงคนชั่วร้าย “พวกเจ้า สวมเสื้อผ้า ปลอมตัวเป็นพวกเขา”

คนพวกนั้นไม่ยอมจำนนต่อคำสั่งของเฟิ่งจิ่วเหยียน ทว่า เพื่อรักษาชีวิตตนเองให้รอด และเพื่อขุมทรัพย์อะไรนั่น จึงยอมฟังนางชั่วขณะ

พวกเขาเหล่านี้ หากไม่มีความสามารถบ้าง ก็คงจะไม่ถูกกักขังอยู่ในเจดีย์เก้าชั้น ดังนั้นการปลอมตัวเป็นอีกคนหนึ่ง เป็นเรื่องง่ายมาก

เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า สวมหน้ากาก ก็เหมือนขึ้นมาจริง ๆ

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เฟิ่งจิ่วเหยียนพาพวกเขา กลับไปชั้นบนสูงสุด

หยางเหลียนซั่วนั่งขัดสมาธิฝึกพลังลมปราณ ได้ยินพวกเขากลับมา ก็ลืมตาขึ้น

ราชามังกรม่วงเดินหน้ามาทำความเคารพ

“ประมุขพรรค สำรวจดูแล้ว เป็นสถานที่พวกเราคาดคิดไม่ถึงจริง ๆ อยู่ใต้ดินเจดีย์ชั้นห้า ถึงว่ามันค่อนข้างหนากว่าชั้นอื่น”

หยางเหลียนซั่วมองดูรอยเลือดบนตัวพวกเขาอย่างเย็นชา

เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดขึ้นมาตามตรง

“พวกเขาคิดสังหารข้า ทว่าไม่สำเร็จ หากข้าเป็นเจ้า จะไม่รีบฆ่าปิดปาก ยังไง ใครจะไปรู้ว่าตำแหน่งที่ข้าบอกเป็นจริงหรือเท็จ”

คำพูดของนางแฝงไปด้วยความข่มขู่

หยางเหลียนซั่วมองดูนางอย่างเคร่งขรึมแวบหนึ่ง แล้วชักสายตากลับ

“รวบรวมคนให้เพียงพอ เริ่มลงมือขุด”

“ขอรับ ประมุขพรรค ! ”

เฟิ่งจิ่วเหยียนเสนอความคิดเห็น

“คนนอกนั้นเชื่อถือไม่ได้”

“สู้ขับไล่ทุกคนบนชั้นห้า ลงมือขุดเอง จะปลอดภัยกว่า”

หยางเหลียนซั่วพูดขึ้นมาด้วยเสียงเคร่งขรึมทันที

“พวกเขาไม่มีชีวิตเอาไปได้”

ความมั่นใจของเขา มาจากความล้ำลึกแห่งพลังภายในที่อยู่ยงคงกระพัน

เมื่อพูดเสร็จ เขาเปล่งพลังออกมาอย่างกะทันหัน พลังที่แข็งแกร่งพุ่งมาหาเฟิ่งจิ่วเหยียน กระแสพลังก่อตัวกลายเป็นกรงในพริบตา ปกคลุมนางไว้ข้างใน

นางไม่สามารถขยับเขยื้อน พลังเจินชี่ในร่างกายก็กำลังไหลออกมา...

เป็นเคล็ดวิชาดาราโรยหมื่นวิถีของหยางเหลียนซั่ว !

เขาจะดูดเอาพลังภายในของนาง !

แววตาหยางเหลียนซั่วเยือกเย็นอำมหิต ตามด้วยการดึงดูดเอาพลังภายใน เขาก็ลุกขึ้นมา

ทันใดนั้น ข้างหลังมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

“ไม่อยากให้ลูกชายของเจ้าตาย ก็รีบปล่อยนาง ! ”

หยางเหลียนซั่วรีบหันหน้าไป กลับเห็นฮ่องเต้ที่เดิมหมดสติไป จับตัวลูกชายของเขาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ !

เขารีบปล่อยมือ !

เฟิ่งจิ่วเหยียนเซล้มทันที

โชคดีที่เซียวอวี้มาปรากฏทันเวลา นางถูกดูดพลังภายในไปไม่มาก เพียงแต่ร่างกายค่อนข้างอ่อนแรง

“เจาเอ๋อร์ ! ” หยางเหลียนซั่วลองเรียกคนที่หมดสติ ถูกเซียวอวี้บีบคอไว้

ผ่านไปหลายปี หยางเจายังมีรูปลักษณ์เป็นเหมือนเด็กสิบกว่าขวบ เซียวอวี้จับตัวเขาไว้ ง่ายดายเหมือนจับลูกไก่ตัวหนึ่ง

หยางเหลียนซั่วไม่สามารถทำใจเย็นได้ ไอสังหารในดวงตาราวกับลูกศรเฉียบคม ยิงมายังเซียวอวี้

“ปล่อยลูกชายของข้า ! ”

เซียวอวี้จับตัวหยางเจาเป็นตัวประกัน เดินลงจากเจดีย์เก้าชั้น เฟิ่งจิ่วเหยียนถือดาบคอยปกป้องเขา

หยางเหลียนซั่วหรี่ตาทั้งคู่ พร้อมรีบตามไป ห้าราชาก็ตามอยู่ข้างหลัง

พวกเขาอยู่ในภาวะจนมุม ถอยมาถึงชั้นห้าของเจดีย์เก้าชั้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน