แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 651

เฟิ่งจิ่วเหยียนมุ่นคิ้ว ขณะที่มองดูของหมั้นเหล่านั้น

ฮูหยินเมิ่งที่อยู่ด้านข้างเอ่ย “ผู้มาส่งของได้กำชับไว้เป็นพิเศษ นี่เป็นของหมั้นสำหรับฮองเฮาในอนาคต และอีกไม่กี่วันก็จะถึงเวลาสามเดือนที่ตกลงกันแล้ว ดูเหมือนฝ่าบาทมั่นใจว่าเจ้าจะต้องแต่งงานกับเขาแน่”

เฟิ่งจิ่วเหยียนสีหน้าสงบนิ่ง ก่อนจะคำนับอาจารย์หญิงอย่างรู้สึกผิด

“ทำให้ท่านกับอาจารย์ต้องลำบากแล้วเจ้าค่ะ”

พูดจบ ก็มีเสียงคนเอ่ยรายงานจากด้านนอก

“ฮูหยิน มีคนมาขอพบคุณชายซูขอรับ”

เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกหวั่นไหวในใจ เสมือนสายลมพัดผ่านผิวน้ำ สร้างระลอกคลื่นเล็ก ๆ ทีละน้อย

……

ณ จวนแม่ทัพ

ห้องโถงส่วนหน้า

เฟิ่งจิ่วเหยียนเห็นว่า ผู้มาเยือนเป็นชายสวมหน้ากากในเครื่องแบบเน้นความคล่องตัวคนหนึ่ง

เขาคารวะให้นางด้วยความเคารพ

“ข้าน้อยหยิ่นลิ่ว ได้รับบัญชาจากฝ่าบาท มาส่งของสิ่งหนึ่งให้ท่านขอรับ”

จากนั้น ชายคนนั้นพลันหยิบกล่องผ้าไหมทรงยาวใบหนึ่ง มอบให้นาง

นางมิได้รับ

นางระแวดระวังอย่างมาก ถึงแม้คนผู้นี้จะอ้างว่าเป็นคนของเซียวอวี้ ก็หาได้ปักใจเชื่อทันทีไม่

คนผู้นั้นเมื่อเห็นเช่นนี้ จึงเปิดกล่องผ้าไหมด้วยมือเดียว เพื่อที่นางจะได้มองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างในได้อย่างชัดเจน และไม่มีกลไกอะไรซ่อนเร้นอยู่

ในกล่องผ้าไหมนั้น บรรจุไว้ด้วยปิ่นหงส์ ฝีมือละเอียดลออ และล้ำค่าอย่างยิ่งชิ้นหนึ่ง

ครั้นได้เห็นแล้วไซร้ ม่านตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนขยายกว้างทันที

ปิ่นหงส์นี้ เหมือนกับปิ่นที่เซียวอวี้เคยมอบให้นางก่อนหน้านี้ หลังจากที่พวกเขาหย่าร้างและปลดฮองเฮา นางมิได้นำออกมาด้วย

ชายคนนั้นปิดกล่องผ้าไหม และมอบให้นางอีกครั้ง

“คราวนี้ ท่านสามารถรับไว้อย่างวางใจได้แล้วหรือไม่ขอรับ?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนลดสายตาลงมองไปยังกล่องผ้าไหม อย่างเคร่งขรึมเงียบงัน

……

ยามค่ำคืนที่เงียบสงัด ในบ้านพักที่ลึกเข้าไปอันเงียบสงบ

ภายในห้องจุดไฟสว่าง บุรุษที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะ แสงเงาสะท้อนใบหน้าหล่อเหลากึ่งมืดกึ่งสว่าง ดูลึกลับยากจะหยั่งถึง

เฉินจี๋ผลักเปิดประตูเข้ามา แล้วกล่าวกับบุรุษผู้นั้นด้วยความเคารพ

“ฝ่าบาท หยิ่นลิ่วกลับมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

สายตาของเซียวอวี้ เบนจากฎีกาในมือไปทางประตู บนใบหน้าหล่อเหลา ปกคลุมด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางไกล และมีความคาดหวังแฝงอยู่ ภายใต้ความเหนื่อยล้านั้น

หยิ่นลิ่วเดินเข้ามาตามเสียงเรียก ในมือถือปิ่นหงส์นั้นไว้ พลางทำความเคารพ

“ถวายบังคมฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”

เซียวอวี้ย่นคิ้ว เมื่อได้เห็นปิ่นหงส์นั้น

“นาง ปฏิเสธรึ?”

หยิ่นลิ่วพยักศีรษะ และถวายปิ่นหงส์คืนด้วยสองมือ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน