แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 670

วินาทีที่ถอดหน้ากากของนางออก เซียวอวี้เห็นนางยิ้มดั่งดอกไม้

เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นนางยิ้มอย่างปล่อยตัว มีความสุข

อาจเป็นเพราะดื่มจนเมา ทิ้งเกราะป้องกันตัว นางล้มสู่อ้อมกอดของเขา เกาะไหล่ของเขา แล้วลุกขึ้นมา

“ข้าไม่ได้เมา...”

เซียวอวี้ขมวดคิ้ว

เดินยังไม่มั่นคง ยังบอกว่าไม่เมา?

“ตงฟางซื่อส่งเจ้ากลับมา” เขาไม่ได้ถาม ทว่าเป็นการพูดขึ้นมาอย่างมั่นใจ

หยิ่นลิ่วคอยปกป้องนางอยู่ตลอด

ตอนที่ตงฟางซื่อไปหาถึงเซียวเหยาจวี เซียวอวี้ก็รู้แล้ว

ภายหลังนางตามตงฟางซื่อไปยังหอสุรา ดื่มสุราทานข้าวกับคนเหล่านั้น เขาก็รู้

เขาอดกลั้นไม่ไปรบกวนนาง เพราะเขารู้ดี นั่นคือเพื่อนสนิทของนาง เป็นวิถีชีวิตของนาง

ถึงแม้ว่านางกำลังจะแต่งงานกับเขา นั่นก็คือสิ่งที่นางไม่อาจทอดทิ้ง

ทว่า นางเป็นสตรีผู้หนึ่ง ดื่มอยู่ข้างนอกจนดึกขนาดนี้ เหลวไหลเกินไปแล้ว

เซียวอวี้วางหน้ากาก จับปลายคางของนางไว้

“ดื่มไปมากเท่าไหร่? ถึงได้เมาเป็นสภาพเช่นนี้”

เฟิ่งจิ่วเหยียนคลี่มือของเขาออก แววตาเต็มไปด้วยความมัวหมอง ไม่เย็นชาเหินห่างเหมือนทุกวันที่ผ่านมา

“ก็บอกแล้ว ข้าไม่ได้เมา”

นางลุกขึ้น อยากหาน้ำดื่ม

ทว่าเวลาถัดมา ตรงแขนมีแรงกระชาก ดึงนางกลับมา

นางถูกจองจำไว้ในแขนอันแข็งแกร่ง มองเห็นใบหน้าคนตรงหน้าไม่ชัดเจน ทว่ารู้ เขาคือเซียวอวี้

นางยกมือขึ้นมา ประคองใบหน้าหล่อเหลาเยือกเย็นของเขาไว้ พร้อมพูดขึ้นมาอย่างจริงจัง

“ข้าจะบอกเจ้า ข้ารู้ตัวเป็นอย่างดี ! ”

“อืม” เซียวอวี้ไม่อยากโต้เถียงในเรื่องที่ไม่มีความหมายกับนาง อุ้มนางขึ้นไปบนเตียง รินน้ำให้กับนางด้วยตนเอง พร้อมนำมายื่นให้ถึงริมฝีปาก

มองนางกอดแขนเขา ท่าทีจิบน้ำอุ่น แววตาของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน

“จิ่วเหยียน”

“อืม?” นางเงยศีรษะขึ้นมา แสดงออกถึงความสงสัย “ใครเรียกข้า?”

“สามีของเจ้า” เซียวอวี้วางแก้วน้ำไว้บนโต๊ะเตี้ยบนหัวเตียง เชยคางนางขึ้นมา จูบลงไป “เรียก “สามี” ให้ฟังหน่อย”

เขาคิดว่า ตนเองคิดอยากทำอะไรก็ได้

ฮวา !

เฟิ่งจิ่วเหยียนออกแรงอย่างกะทันหัน บีบแขนของเขา ไขว้ไปข้างหลัง พร้อมควบคุมเขาไว้

เซียวอวี้ : !

เขาไม่คาดคิด คนที่ดื่มจนเมา มีแรงมากกว่าปกติเสียอีก ยังลงมือโหดเหี้ยม !

“เจ้าทำอะไร ! ปล่อยเรา...”

“ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นใครแล้ว” ข้างหลัง เฟิ่งจิ่วเหยียนขยับเข้ามาใกล้เขา พร้อมพูดขึ้นมาเงียบ ๆ

“ฮ่องเต้สุนัข...”

เขาเป็นฮ่องเต้สุนัข? ดี ! เมาแล้วพูดความจริงออกมาใช่ไหม !

เซียวอวี้กำลังจะลงมืออาละวาด ก็ได้ยินนางพูดขึ้นมา

“คืนนี้ ข้าจะอยู่ข้างบน ! ”

ได้ยินเช่นนี้ สีหน้าเซียวอวี้เดี๋ยวเขียวเดี๋ยวขาว “เฟิ่งจิ่วเหยียน เจ้ายังเป็นสตรีอยู่หรือไม่ ! ”

นางพูดออกมาตรง ๆ เช่นนี้ได้อย่างไร

เช่นนี้ยังทนได้ แล้วจะมีอะไรทนไม่ได้อีก !

เมื่อคิดดูอีกที นางแค่ดื่มมากเกินไปแล้ว

……

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน