ณ ค่ายเป่ยต้า
สีหน้าของเมิ่งฉวีเขียวคล้ำ เขามองไปที่ฮ่องเต้เบื้องหน้าด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“ฝ่าบาท ท่าน...” ตรัสว่าอะไรนะ ถุงยาง?
ยังอยากให้ฮูหยินทำถุงยางให้มากหน่อย?
จากที่เขารู้ไม่ใช่ว่าเพิ่งจะทำให้ไปสิบอันหรอกหรือ?
ใช้หมดเร็วขนาดนี้เลยหรือ?!
เมิ่งฉวีอดไม่ได้ที่จะคิดว่า...หนุ่มแน่นช่างกำลังวังชาดีเสียจริง
เซียวอวี้ไม่สะดวกที่จะพูดเรื่องนี้กับฮูหยินเมิ่ง จึงคิดจะพูดกับเมิ่งฉวีแทน
ถึงอย่างไรก็เป็นบุรุษด้วยกัน
เมิ่งฉวีรู้สึกลิ้นจุกปาก “ฝ่าบาท เรื่องนี้ยากนัก กับฮูหยิน กระหม่อมเองก็พูดไม่ออกพ่ะย่ะค่ะ”
เซียวอวี้นั่งดื่มชาอยู่ในกระโจม ท่าทางดูผ่อนคลายสงบนิ่ง
เขากล่าวอย่างไม่ช้าไม่เร็วว่า
“จิ่วเหยียนกับฮูหยินเมิ่งผูกพันดุจมารดาและบุตร นางต้องแต่งงานไปไกลถึงเมืองหลวง เราตัดสินใจว่าจะให้ฮูหยินเมิ่งติดตามไปด้วย”
เมิ่งฉวี: !!!
ฝ่าบาทจะมาพรากพวกเขาสามีภรรยาออกจากกันได้อย่างไร!
นี่กำลังขู่เขาอย่างนั้นหรือ?
……
ณ จวนแม่ทัพ
เวยเฉียงกับสาวใช้นามไฉ่เยว่ย้ายมาอยู่ที่นี่ รู้สึกไม่คุ้นเคยอยู่บ้าง
ยังดีที่นางคุ้นเคยกับท่านพี่และฮูหยินเมิ่ง จึงไม่ถึงกับประหม่า
ฮูหยินเมิ่งสงสารที่เวยเฉียงประสบเคราะห์มา จึงให้นางคิดเสียว่าที่นี่คือบ้านของตน
เวยเฉียงคารวะอย่างซาบซึ้ง
“ขอบคุณฮูหยินมากที่ให้ข้าอยู่ที่นี่”
ฮูหยินเมิ่งเตือนนาง “จากนี้ไปต่อหน้าคนสกุลซ่ง ต้องเรียกข้าว่าท่านแม่เล่า”
เวยเฉียงพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “เจ้าค่ะ”
ยามที่พูดคุยกัน นางก็นึกถึงท่านพ่อท่านแม่แท้ ๆ ของตน
ไม่รู้ว่ายามนี้พวกเขาเป็นอย่างไรบ้างแล้ว จะยังโวยวายเรื่องหย่ากันอยู่หรือไม่
อีกด้านหนึ่ง
ณ เมืองหลวง
ภายในที่ทำการ
นายท่านเฟิ่งดึงตัวฮูหยินเฟิ่ง
“นังหน้าด้าน รีบกลับบ้านไปกับข้า!”
ฮูหยินเฟิ่งออกแรงแกะมือของเขาออกแล้วมองไปทางขุนนางที่อยู่ด้านหน้า
“ใต้เท้า โปรดอนุญาตให้พวกเราหย่ากันเถิดเจ้าค่ะ!”
ขุนนางตบโต๊ะแล้วกล่าว “เงียบ! ตามพระบัญชาของฝ่าบาท สตรีร้องทุกข์ต้องการหย่า ทางการต้องทำการไต่สวนและตัดสิน ฮูหยินท่านนี้ ท่านพูดเถิด เหตุใดจึงต้องการหย่า?”
นายท่านเฟิ่งห้ามไม่ให้นางพูด พยายามที่จะใช้อำนาจของผู้เป็นสามีทำให้นางหวาดกลัว
“พอได้แล้ว! เจ้าคิดถึงบุตรชายของเจ้าให้ดี ยังมีหลานสาวคนเล็กของเจ้าอีก! เจ้าคิดจะทำให้ตระกูลเฟิ่งวุ่นวายไปหมดหรือไรกัน!”
นายท่านเฟิ่งกำลังเตือนนางว่าหากพูดเรื่องเวยเฉียงออกมา ทุกคนก็จะรู้เรื่องการแต่งงานแทนกันหมด ฝ่าบาทก็คงไม่อาจปกป้องพวกเขาต่อไปได้อีกแล้ว!
แม่เฟิ่งมองไปที่เขาด้วยใจที่หนาวเหน็บ
เขาคิดว่าสิ่งที่เขาทำผิดมีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวอย่างนั้นหรือ?
“ใต้เท้า สามีชั่วนี่ไร้ความก้าวหน้า คิดแต่จะขายบุตรสาวแลกกับเกียรติยศ เขายังตบหน้าข้าอีกด้วย...”
ฮูหยินเฟิ่งแจกแจงความผิดของเขาอย่างละเอียด นายท่านเฟิ่งฟังจนตกตะลึง
“เจ้า! เจ้าพูดเหลวไหล!”



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
ในกระเป๋ายังมีเหรียญเหลิออยู่ 220 เหรียญแต่ทำไมปลดล็อกไม่ได้คะ แก้ไขให้หน่อยค่ะ...
ในกระเป๋ายังมีเหรียญเหลืออยู่ 220 เหรียญแต่ปลดล็อกไม่ได้ แก้ไขให้หน่อยค่ะ...
เติมเหรียญไปแล้ว แต่ปลดล็อกไม่ได้ มีข้อความว่าเกิดข้อผิดพลาด กรุณาลองใหม่อีกครั้ง...
เติมเหรีญญไป 500 เหรียญ เริ่มกดซื่อตอน จาก 223 มาถึงตอน 227 = 5 ตอน 40 เหรัยญ แต่ตอนนี้มีเหรียญคงเหลือ 444 เหรียญ และเปิดอ่านย้อนหลังไม่ได้ ช่วยแก้ไขด้วยค่ะ...
สนุกดี แต่ใช้บัตร์เติมเงินเอไอเอสไม่ได้ ขอบคุที่ให้อ่าน...