แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 672

“ท่านแม่! ท่านว่าอะไรนะ ข้ายังมีน้องสาวอีกคนรึ?!”

เฟิ่งเหยียนเฉินไม่อยากจะเชื่อ

น้องสาวอีกคนนึงของเขา เพิ่งเกิดได้ไม่นานก็ถูกส่งตัวออกไปแล้ว

ที่ฮูหยินเฟิ่งบอกเขาก็เพราะหวังว่าบุตรชายจะได้รู้ว่าเขายังมีน้องสาวที่ต้องปกป้องอีกคนหนึ่ง

เฟิ่งเหยียนเฉินอึ้งไปครู่หนึ่ง

“ท่านแม่ เดี๋ยวนะ เหตุใดคนที่แต่งกับฮ่องเต้แต่แรกถึงเป็นจิ่วเหยียน ไม่ใช่เวยเฉียงเล่า?

“เช่นนั้นเวยเฉียงล่ะ? เวยเฉียงไปไหนแล้ว?”

แววตาของฮูหยินเฟิ่งแฝงไปด้วยความโกรธแค้น

“เป็นท่านพ่อของเจ้า สามีชั่วนั่น! เขาคิดว่าหลังจากเวยเฉียงถูกลักพาตัวไปก็ไม่บริสุทธิ์ ไม่อาจเข้าวังไปเป็นฮองเฮาได้ จึงส่งเวยเฉียงออกไปเสีย ทั้งยังโกหกว่านางตายแล้ว! เขาหลอกพวกเราทุกคน!”

“หากไม่ใช่เพราะจิ่วเหยียน ยามนี้เวยเฉียงจะเป็นหรือตายอยู่ข้างนอกก็ไม่รู้!”

เฟิ่งเหยียนเฉินที่น่าสงสารถูกปกปิดจนไม่รู้อะไรเลย แม้แต่เรื่องที่เวยเฉียงถูกลักพาตัวไป สูญเสียความบริสุทธิ์ เขาก็เพิ่งได้รู้ความจริงเอาตอนนี้

เขารู้สึกว่าในหัวมีแต่เสียงดังหึ่งหึ่ง

สวรรค์!

ในช่วงที่เขาตกอยู่ในความกลัดกลุ้มนั่น ที่แท้ตระกูลเฟิ่งกลับเกิดเรื่องมากมายเพียงนี้

เขาที่เป็นพี่ชาย ช่างไร้ความรับผิดชอบเกินไปแล้ว!

นอกจากความตกตะลึงแล้ว เขายังเกิดความรู้สึกไม่พอใจด้วย

“ท่านแม่! นี่ท่านกับท่านพ่อมีเรื่องที่ปกปิดข้ากี่เรื่องกันแน่! เวยเฉียงถูกลักพาตัว เรื่องสำคัญถึงเพียงนี้ พวกท่านไม่บอกข้าได้อย่างไร!”

“ยังมีเรื่องจิ่วเหยียนอีก...นางก็เป็นน้องสาวของข้าเช่นกัน ทว่าเมื่อนางยืนอยู่ตรงหน้าข้า ข้ากลับไม่รู้จักนาง นางจะรู้สึกเจ็บปวดขนาดไหน จะเศร้าใจขนาดไหน!”

ด้านหนึ่งเฟิ่งเหยียนเฉินรู้ดีว่าท่านพ่อทำเช่นนี้ ก็เพื่อทั้งตระกูลเฟิ่ง

อีกด้านหนึ่ง เมื่อคิดว่าน้องสาวทั้งสองคนของเขากลายเป็นเหยื่อสังเวย ในใจเขาก็เกิดความรู้สึกหลากหลาย หัวใจบีบแน่นจนเจ็บปวด

ยามนี้เขาเองก็เป็นคนที่มีบุตรสาวแล้ว จึงไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าท่านพ่อหักใจทำลงไปได้อย่างไร

ตอนแรกเขายังรู้สึกว่าเรื่องการหย่านี้ เป็นท่านแม่ที่กำลังก่อเรื่อง

ทว่ายามนี้เขาเข้าใจแล้ว

ท่านแม่อุ้มท้องสิบเดือนคลอดเวยเฉียงและจิ่วเหยียนออกมา กลับถูกท่านพ่อทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำอีก นางจะต้องเจ็บปวดขนาดไหนกัน!

เฟิ่งเหยียนเฉินบังคับตัวเองให้ใจเย็นลงแล้วพูดปลอบท่านแม่

“ท่านวางใจเถิด ข้าจะปกป้องน้องสาวทั้งสองคนให้ดี! ถึงท่านจะหย่ากับท่านพ่อแล้วก็ยังเป็นท่านแม่ที่พวกเราเคารพ! ลูกจะเลี้ยงดูท่านเอง จากวันนี้ไป ข้าจัดหาที่อยู่อาศัยให้ท่านเอง”

ใบหน้าที่หล่อเหลาสง่างามของเขาฉายความหนักแน่น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน