แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 744

“พวกเจ้ายังคิดที่จะโกหกข้าอีกหรือ! ซูฮ่วน เจ้าสมควรตาย!” หยางเหลียนซั่วไม่มีทางที่ถูกคำพูดยั่วยุของพวกเขาทำให้ไขว้เขวอีกต่อไป

เขาหาได้คิดฟังสิ่งใดไม่ พลางสูบฉีดกำลังภายในของตงฟางซื่อ

เฟิ่งจิ่วเหยียนชักดาบของตนเองออกมาในทันที ก่อนจะพุ่งทะยานเข้าไป ราวกับนกนางแอ่นที่บินได้อย่างคล่องแคล่ว พลางพุ่งตรงไปที่หยางเหลียนซั่ว...

หูทั้งสองข้างของหยางเหลียนซั่วกระตุกขึ้นมาเล็กน้อย เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังดาบอันแหลมคมที่เข้ามาใกล้ ๆ เขาเอียงตัวไปด้านข้าง ถูกบังคับให้เก็บพลังภายในกลับ

ตงฟางซื่อถือโอกาสหลุดพ้นออกมาและล้มลง หลังของเขากระแทกกับพื้นหินอันขรุขระไปในทันที พร้อมด้วยผมเผ้าที่กระจัดกระจายออกมา

หยางเหลียนซั่วมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหันไปโต้กลับเฟิ่งจิ่วเหยียน

ภายในใจของเขาที่มีจิตใจอาฆาตแค้นนั้น อยากที่จะสังหารนักฆ่าที่ปลิดชีพบุตรชายของตนเป็นอย่างยิ่ง!

ทว่า หยางเหลียนซั่วหาได้โจมตีออกไปโดยตรงไม่ แต่กลับเคลื่อนที่ไปที่ข้างหลังของนางแทน

พร้อมทั้งฝ่ามือที่กำลังจะกระแทกมาที่หลังของนาง

“ซูฮ่วน! ระวัง!” ตงฟางซื่อร้องเตือน

ผัวะ

ยามที่เฟิ่งจิ่วเหยียนหันหน้ากลับมานั้น เป็นเซียวอวี้ที่มายืนบังอยู่ข้างหลังนางเอาไว้!

เฟิ่งจิ่วเหยียนพลันเบิกตากว้างไปในทันที ก่อนจะเอื้อมมือไปช่วยประคองเซียวอวี้

“ฝ่าบาท!” เฉินจี๋รีบเข้ามาอารักขาในทันที ก่อนจะถูกหยางเหลียนซั่วสลัดออกไป

อู๋ไป๋ที่อยู่ข้างหลังนั้น จึงเข้ามารับเฉินจี๋เอาไว้ได้

พร้อมกันนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนที่คอยปกป้องเซียวอวี้ก่อนจะล่าถอยออกไป

ฝานจิ้นและคนอื่น ๆ จึงเข้ามาช่วยโจมตีด้วยอีกแรง

ทว่า วิชามารของหยางเหลียนซั่วนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก เพียงแค่คนคนเดียวก็สามารถจัดการกับผู้คนนับสิบได้ ราวกับพลังที่ขัดขวางอันแข็งกล้า ผลักกระเด็นพวกเขาออกไปจนเกือบจะเข้าใกล้เฟิ่งจิ่วเหยียน

เฟิ่งจิ่วเหยียนที่เห็นเจตนาฆ่าฟันของหยางเหลียนซั่วอย่างชัดเจนนั้น รีบผลักเซียวอวี้ออกไปในเวลาหน้าสิวหน้าขวานในทันที

“จิ่วเหยียน!”

เซียวอวี้รีบวิ่งเข้าไปในทันที พร้อมไปยืนอยู่ตรงข้างหน้านางเพื่อรอรับฝ่ามือของหยางเหลียนซั่ว

ทันทีที่ฝ่ามือทั้งสองปะทะกันนั้น เซียวอวี้กลับสัมผัสได้ถึงแรงดึงดูดของวิชาดาราโรยหมื่นวิธีได้ในทันที

ราวกับตะขอที่ค่อย ๆ เข้าไปในร่างกายของเขาเพื่อเกี่ยวกำลังภายในออกมา

ทำเอาเซียวอวี้มิอาจดิ้นรนหนีไปได้

ใบหน้าของหยางเหลียนซั่วราวกับเต็มไปด้วยอากาศวิ่งวุ่นอยู่ แก้มของเขาพลันโป่งพองขึ้นมาในทันที

เขาพลางหัวเราะออกมาฉากใหญ่

“ช่างเป็นกำลังภายในที่ทรงพลังเสียจริง!”

เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงรีบโจมตีหยางเหลียนซั่วในทันที ทว่า กลับถูกม่านสะท้อนของหยางเหลียนซั่วผลักกระแทกพื้น ลำคอของนางลิ้มรสได้ถึงกลิ่นคาวในทันที พลางหันไปมองเซียวอวี้ด้วยความเป็นกังวล พร้อมทั้งแววตาของนางที่ลุกโชติราวกับคบเพลิง คล้ายกับว่านางสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

เฉินจี๋และกลุ่มองครักษ์มากมายต่างก็เข้ามาช่วยโจมตีเช่นกัน ทว่า หาได้มีผู้ใดสามารถเข้าใกล้ตัวหยางเหลียนซั่วได้ไม่ มิต้องเอ่ยถึงเรื่องที่จะปลิดชีพเขาเลย

ในครานี้หยางเหลียนซั่วระมัดระวังตัวเองมากนัก เขาดูดซับพลังงานภายในของเซียวอวี้เพียงมือเดียว และอีกมือหนึ่งจะคอยกางม้านกั้นเอาไว้ เพื่อป้องกันผู้อื่นลอบโจมตีเขา