แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 749

เฟิ่งจิ่วเหยียนพลางหันไปพูดกับตงฟางซื่อพร้อมพรรคพวกของเขา “ส่งกำลังภายในของพวกเจ้ามาให้ข้า!”

ตงฟางซื่อหาได้มีท่าทีสงสัยอันใดไม่ รีบวิ่งเข้าไปที่ข้างหลังของนางในทันที ก่อนจะทำเช่นเดียวกันกับเซียวอวี้ พร้อมถ่ายทอดพลังกำลังภายในของตนเองให้นาง

แม้ว่าคนอื่นจักไม่ค่อยเข้าใจเหตุผล ทว่า ด้วยความเชื่อใจที่พวกเขามีให้แก่ซูฮ่วนนั้น เขาเลือกที่จะเชื่อใจนาง

เฟิ่งจิ่วเหยียนจ้องมองหยางเหลียนซั่วที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเย็นชา

หยางเหลียนซั่วพลันเอ่ยหัวเราะเยาะนางออกมาว่า

“ซูฮ่วน! เจ้าที่รนหาที่ตาย ยังต้องการลากผู้อื่นลงไปตายพร้อมกับเจ้าอีกงั้นหรือ! ดี ข้าจักทำให้ความหวังของเจ้าเป็นจริง!”

หยางเหลียนซั่วที่คล้ายกับธาตุไฟเข้าแทรกไปมากขึ้นทุกที ทว่า สติอันน้อยนิดกำลังดึงตัวเขาเอาไว้ ให้เขาตั้งใจต่อกรกับคนตรงหน้า

ทว่า เมื่อคิดไปถึงหร่านชิวที่เป็นบุตรสาวของตนเองนั้น ทั้งยังตกตายด้วยน้ำมือของเขาอีก ความตั้งใจของเขาก็สั่นคลอน พร้อมกำลังภายในที่เกิดความแปรปรวนขึ้นมา ราวกับสายน้ำที่กำลังเดือดพล่านปะทุขึ้น...

หร่วนฝูอวี้ที่กำลังถ่ายทอดกำลังภายในของตนเองให้กับเฟิ่งจิ่วเหยียนด้วยเช่นกัน นางพลันรู้สึกว่ายากลำบากยิ่งนัก ก่อนจะเอ่ยถามว่า “ต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน... หรือว่า ต้องการจะมอบกำลังภายในของพวกเราทุกคนให้กับหยางเหลียนซั่วจริง ๆ หรือ?”

เซียวอวี้ที่เชื่อใจในตัวของเฟิ่งจิ่วเหยียนนั้น อีกทั้ง เขาพอจะคาดเดาได้ว่านางคิดจะทำอันใด

จู่ ๆ หยางเหลียนซั่วก็สังเกตได้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติไปในทันที

กำลังภายในที่สมควรจะถูกซึมซับมากขึ้นเรื่อย ๆ เหตุใดถึงเกิดกระแสไหลย้อนกลับเช่นนี้ด้วยเล่า?

ยามที่หยางเหลียนซั่วต้องการถอนพลังของเขาออกมานั้น แต่เขากลับถูกพลังจากฝ่ามือของเฟิ่งจิ่วเหยียนดึงดันให้กลับเข้ามา ราวกับว่าถูกดูดเข้าไปจนมิอาจสลัดตัวออกมาได้

ความรู้สึกนี้ มิต่างอันใดกับยามที่ถูกหร่านชิวสูบกำลังภายในของตนเองออกไปเลยแม้แต่น้อย!

ผ้าปิดตาสีดำบนดวงตาของหยางเหลียนซั่วนั้น ถูกกระแสลมพัดพาไปในทันที เขาจ้องมองตรงมาด้วยดวงตาที่ขุ่นมัว ก่อนจะคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว

“ซูฮ่วน! เจ้าลอบศึกษาวิชาดาราโรยหมื่นวิถีจริง ๆ !”

หยางเหลียนซั่วมิคิดว่าจะมีความเป็นไปได้อื่นอีก!

มีเพียงวิชาดาราโรยหมื่นวิถีเท่านั้น ที่สามารถดูดกำลังภายในของเขาออกไปได้

เขาพยายามที่จะบิดเอ็นเอี่ยวตัวเพื่อหลุดพ้นจากการดึงดูดนี้ แต่ก็พบว่า ตนเองมิอาจทำเช่นนั้นได้!

กำลังภายในของเขากลับไหลไปยังซูฮ่วนและคนอื่น ๆ ด้วยความรวดเร็วแทน...

วิชาดาราโรยหมื่นวิถี!

ต้องเป็นวิชาดาราโรยหมื่นวิถีเป็นแน่!

“ซูฮ่วน เจ้าที่คิดว่าตนเองเป็นผู้ชอบธรรม เหตุใดถึงมาฝึกฝนทักษะวิชามารเช่นนี้ได้เล่า! หยุดมือ! เจ้าหยุดมือเดี๋ยวนี้ ! ! ! ”

เป็นครั้งแรกในชีวิตที่หยางเหลียนซั่วรู้สึกได้ถึงความหวาดกลัว

หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาจะได้สูญเสียกำลังภายในของตนเองไปจนหมดอย่างแน่นอน ! !

หยางเหลียนซั่วพยายามเป็นอย่างมากที่จะดิ้นรนให้หลุดพ้น ทว่า หาได้เกิดผลไม่

แรงดึงดูดอันทรงพลังนั้น กำลังลากเขาลงไปราวกับหุบเหว ค่อย ๆ ดูดกำลังภายในของเขาเข้าไปทีละน้อย ๆ

ใบหน้าของหยางเหลียนซั่วพลันฉายแววดุร้ายออกมา “ซูฮ่วน... รีบปล่อยมือเร็วเข้า! มิเช่นนั้นเจ้าก็จักต้องถูกธาตุไฟเข้าแทรกเช่นกัน... รีบหยุดเสีย!”

สายผูกของเฟิ่งจิ่วเหยียนถูกกระแสลมพัดพาไป ผมสีดำของนางปลิวสยายไปตามสายลม ดวงตาคู่นั้นหาได้มีคลื่นอารมณ์ใด ๆ ไม่ ราวกับบ่อน้ำที่ไร้คลื่น

เพื่อมิให้หยางเหลียนซั่วดิ้นหนี นางสามารถควบคุมกำลังภายในเหล่านั้นได้

ดังนั้น กำลังภายในของหยางเหลียนซั่วจึงค่อย ๆ ถ่ายทอดมายังฝ่ามือของนาง ก่อนจะถูกส่งต่อไปยังผู้คนที่อยู่ด้านหลัง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน