แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 754

เฟิ่งจิ่วเหยียนวางคีบเหล็กลง และค่อย ๆ ก้าวเดินไปหยุดต่อหน้าของหยางเหลียนซั่ว

ในคุกมืดสลัว อับชื้น และเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นเน่าที่ฉุนจมูกนัก

หยางเหลียนซั่วสูญเสียดวงตาไปแล้ว การรับรู้เสียงจึงไวมาก

เขาได้ยินเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอของนาง เสียงที่เงียบสงบนั้น ชี้นำอารมณ์ที่หลากหลายของผู้คนได้

“มีวิหารลัทธิเต๋าแห่งหนึ่งอยู่ในเมืองหลวง และมีทางลับซ่อนอยู่ใต้วิหารลัทธิเต๋านั้น

“และคุกเทียนเหลาแห่งนี้ ก็มีทางลับ ที่เชื่อมต่อกันด้วย

“ทางออกที่ปลายทางของพวกมัน คือหุบเขาหลิวหลีในเมืองอาน

“ต้องขอบคุณลูกน้องของเจ้า ทำให้ข้าโชคดีได้เดินผ่านเส้นทางลับนั้นโดยบังเอิญ

“ตอนแรก ข้าคิดว่ามันเป็นเส้นทางลับธรรมดา ที่ใช้สำหรับหลบหนี และลอบขนส่งมนุษย์โอสถ

“หลังจากนั้นก็พบว่า เส้นทางลับนี้มีความผิดปกติ เห็นได้ชัดว่าสามารถตัดผ่านเป็นเส้นตรงได้ ทว่ากลับอ้อมไปทางป่าทุรกันดาร เป็นทางคดเคี้ยวยาวไกล...”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หัวใจของหยางเหลียนซั่วพลันว้าวุ่น

เขาพยายามแกล้งทำเป็นไม่สนใจ และเขาเก่งในเรื่องเสแสร้งยิ่งนัก

ทว่ายามที่อยู่ต่อหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียน สิ่งนี้กลับไม่มีความหมาย

เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดลอย ๆ

“โจรปล้นสุสานออกอาละวาด ทว่าร้อยปีมานี้ กลับไม่มีผู้ใดรู้ว่าสุสานของฮ่องเต้ไท่จงแห่งแคว้นเฉินอยู่ที่ใด ล้วนเป็นเพราะวิธีการฝังศพอันเป็นเอกลักษณ์ของแคว้นเฉิน”

รุ่ยอ๋องยืนฟังอยู่ไม่ไกล พลางผงกศีรษะเงียบ ๆ

เป็นเช่นนั้นจริง

สุสานของฮ่องเต้ไท่จงแห่งแคว้นเฉิน ไม่เคยถูกขุดค้นพบ

เขาได้อ่านหนังสือมากมาย ย่อมเคยได้อ่านเรื่องธรรมเนียมการฝังศพโบราณของแคว้นเฉิน

ฮ่องเต้ไท่จงแห่งแคว้นเฉินยึดมั่นตามธรรมเนียมของบรรพบุรุษ——การฝังศพลับ

ความหมายของการฝังศพลับนั้น คือ การเลือกสถานที่พื้นราบและโล่งแจ้ง ฝังโลงศพให้ลึกลงไปในดิน แล้วให้เกือกม้าเหยียบย่ำซ้ำ ๆ จนกระทั่งหน้าดินราบเรียบ ส่วนทหารที่เฝ้าสุสานจะรอจนกว่าหญ้างอกขึ้นมาบนพื้นดิน จากนั้นค่อยกลับเข้าเมืองหลวง แล้วปลิดชีพตนเองตามธรรมเนียมการฝังศพสังเวยชีวิต

ดังนั้น นอกเหนือจากขุนนางคนสนิทหนึ่งหรือสองคน ก็ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ตำแหน่งของหลุมฝังศพ กระนั้น แม้แต่ขุนนางคนสนิท ก็ยังรู้แค่ตำแหน่งโดยคร่าว ๆ เท่านั้น

จากคำกล่าวของแม่ทัพน้อยเมิ่ง หรือว่า สุสานของฮ่องเต้ไท่จงแห่งแคว้นเฉิน อยู่ในป่าทุรกันดารนั้น?!

ดวงตาที่สงบของรุ่ยอ๋องปรากฏแสงอันลึกซึ้งวาบผ่าน

ไม่มีสิ่งใดที่แม่ทัพน้อยเมิ่งไม่รู้!

หยางเหลียนซั่วหัวเราะเหอะเหอะ

“ซูฮ่วน เหล่านี้ล้วนเป็นการคาดเดาของเจ้า อาศัยข้อมูลแค่นี้ เจ้าก็คิดจะข่มขู่ข้าแล้วรึ?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน