แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 764

เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้ว่าในวังมีงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิด จึงนัดไว้เป็นเวลายามไฮ่

สุดท้าย ก่อนยามไฮ่หนึ่งชั่วยาม เซียวอวี้ก็มาแล้ว

เขาแต่งตัวสวมอาภรณ์สีแดง “งดงามฉูดฉาดหรูหรา” เฟิ่งจิ่วเหยียนมองข้างหลัง ยังนึกว่าเจียงหลินโผล่มา

แขกรอบข้างต่างมองดูเขา

นางมาถึงหอสุราก่อนเวลาครึ่งชั่วยาม คิดไม่ถึงว่าเขามาเร็วกว่า

“หม่อมฉันจองห้องส่วนตัว อยู่ชั้นสอง”

เซียวอวี้คว้าจับมือของนางไว้ทันที กลับถูกนางสะบัดทิ้งด้วยสัญชาตญาณ

ยังไง เวลานี้นางแต่งกายเป็นบุรุษ

ผู้ชายสองคนเดินจุงมือกัน ดูได้ที่ไหน

มือเซียวอวี้ค้างอยู่กลางอากาศ น้อยใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

หรือนางโกรธที่ตนเองไม่ได้อยู่กับนางมาหลายวัน?

เมื่อเข้าไปในห้องส่วนตัวแล้ว เซียวอวี้รวบโอบกอดคนตรงหน้าทันที

ข้างนอกประตู อู๋ไป๋ปิดประตูห้องอย่างรวดเร็ว

เขาเงยศีรษะขึ้นมา เห็นเฉินจี๋ไม่ขยับเขยื้อน ได้แต่ยืนตัวตรง ก็ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ

“ข้าว่า เจ้าปิดประตูไม่เป็นหรือ?”

เฉินจี๋ : ?

ภายในห้อง

เฟิ่งจิ่วเหยียนผลักเซียวอวี้ ขมวดคิ้วพูดขึ้นมา

“เนื้อตัวหม่อมฉันสกปรก”

เซียวอวี้เพิ่งค่อยสังเกตเห็น บนอาภรณ์ของนางเปื้อนไปด้วยฝุ่น ราวกับได้มุดผ่านตรอกซอยแคบ บนเส้นผมยังมีใยแมงมุม

เขาหัวเราะ ยกมือช่วยนางปัดใยแมงมุม

“ไปทำอะไรมา? หรือเตรียมของขวัญวันเกิดให้กับเรา?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดขึ้นมาอย่างเรียบเฉย “อืม...”

มือเซียวอวี้หยุดชะงัก แววตาเป็นประกายขึ้นมา

“จริงหรือ?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ไม่อ้อมค้อม พูดขึ้นมาโดยตรง

“วันนั้นหม่อมฉันไต่สวนหยางเหลียนซั่ว เขาพูดถึงเรื่องเสด็จแม่ของเจ้า”

ได้ยินเช่นนี้ เซียวอวี้ขมวดคิ้วเข้มเล็กน้อย

ตอนที่เกิดเรื่องในวิหารบรรพบุรุษ เขาก็รู้แล้ว อุบัติเหตุทางทะเลในปีนั้น เป็นฝีมือของพรรคเทียนหลง