เกี้ยวมงคลถูกหามตรงไปยังโรงพักแรมหลวง หน้าประตูจวนตระกูลเฟิ่งกลับเงียบเหงาไร้ผู้คน
นายท่านเฟิ่งมิอาจทนเรื่องกระทบใจเช่นนี้ได้ จึงระบายความขุ่นเคืองมาที่ตัวอี๋เหนียงหลิน
“เจ้าพูดมิใช่หรือว่าจะมิพลาดเด็ดขาด! หือ? ข้าบอกว่าข้าจะไปรับด้วยตนเอง เจ้าก็มิยอมให้ข้าไป พูดว่ามีบิดาที่ไหนกันทำตัวด้อยค่าเช่นนั้น เจ้า...ข้ามิควรเชื่อคำบ้าบอของเจ้า!”
อี๋เหนียงหลินก็นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่า เฟิ่งจิ่วเหยียนจะใจร้ายถึงเพียงนี้ พูดว่าแต่งออกจากเรือนตระกูลเมิ่ง ก็ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเฟิ่งโดยสิ้นเชิง
นางกำผ้าเช็ดหน้าไว้แน่น รู้สึกว่าตนไม่ได้รับความเป็นธรรม
“นายท่าน เรื่องนี้จะตำหนิข้ามิได้”
“เป็นเฟิ่งจิ่วเหยียน นางมิเห็นท่านอยู่ในสายตา
“ใจของนางเอนเอียงไปทางตระกูลเมิ่งแต่แรกแล้ว ในฐานะบุตรสาว เหตุใดจึงทำให้บิดาเสียหน้าได้เช่นนี้เล่า?”
“เจ้ายังกล้าพูดอีก!” นายท่านเฟิ่งถลึงตามองอย่างโกรธเคือง
เขาสั่งพ่อบ้านในทันที “เตรียมรถม้า ข้าจะไปโรงพักแรมด้วยตนเอง!”
หลังจากนายท่านเฟิ่งออกไป อี๋เหนียงหลินก็นั่งลงบนเก้าอี้แล้วร่ำไห้
เฟิ่งหมิงเซวียนมิเข้าใจจริง ๆ ว่า เหตุใดบิดายืนกรานจักต้องให้เฟิ่งจิ่วเหยียนแต่งออกจากเรือนตระกูลเฟิ่งด้วย เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าทุกคนต่างก็รู้ เฟิ่งจิ่วเหยียนใช้สกุลเฟิ่ง มิใช่สกุลเมิ่ง นางก็ต้องเป็นบุตรสาวของตระกูลเฟิ่งอย่างแน่แท้
“ท่านแม่ ข้าเจ็บหน้า” ใบหน้าของเฟิ่งหมิงเซวียนบวมปูด
อี๋เหนียงหลินกำลังอยู่ในอาการโกรธเคือง ทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาเห็นท่าทางเงอะงะของเขา ก็ยิ่งโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ
นางยื่นนิ้วมือออกมา ชี้ไปที่เขาพร้อมตะคอกและร่ำไห้
“เจ้าลูกโง่! เจ้าน่ะเกิดมาทวงหนี้พ่อแม่!
“คนอื่นให้กำเนิดครั้งเดียวก็ได้บุตรสาวถึงสองคน แต่เจ้ากลับเป็นคนไม่เอาไหน เจ้าทำไมถึงเป็นบุตรชายนะ!
“หากข้ารู้แต่แรกว่าเจ้าเป็นชายแล้วจะไร้ประโยชน์เพียงนี้ ข้าเฉือนของเจ้าทิ้งไปแต่แรกจะดีกว่า!”
ด้วยความโมโหของอี๋เหนียงหลิน จึงเอ่ยคำพูดเหลวไหลออกมา
เฟิ่งหมิงเซวียนหนีบขาสองข้างของเขาไว้แน่น
“ท่านแม่ ท่านพูดเหลวไหลอะไร! ท่านเกลียดข้า แทนที่จะมาคาดหวังกับข้า ตนเองมิสู้ให้กำเนิดบุตรสาวอีกคนเล่า!
“ที่ท่านพูด จะเฉือนของข้าเพราะเหตุใด! ข้าจะมิกลายเป็นขันทีหรือ! และก็เป็นสตรีมิได้ด้วย...”
ตอนนี้เขาฉลาดขึ้นแล้ว ยังรู้ว่าขันทีแตกต่างจากสตรี
อี๋เหนียงหลินขบฟันด้วยความโมโห
“มารดาอย่างข้าก็คิดจะให้กำเนิด แต่เป็นเพราะบุรุษของตระกูลเฟิ่งพวกเจ้าไม่เอาไหน!
“เจ้า...ไสหัวไปเลย!”
ณ โรงพักแรมหลวง
นายท่านเฟิ่งถูกขวางให้อยู่ด้านนอก มิได้รับอนุญาตให้เข้าไป
เขาพยายามอธิบาย
“ข้าคือบิดาของฮองเฮาในอนาคตตัวจริง บิดาแท้ ๆ!”
แต่หมดหนทาง เขาพูดจนคอแห้งแล้ว องครักษ์ก็มิยอมปล่อยให้ผ่านไป
เพื่อรับประกันว่างานอภิเษกสมรสจะราบรื่น ฮ่องเต้จึงทรงรับสั่งว่า บุคคลภายนอกทุกคน มิให้เข้าใกล้เจ้าสาวเหมือนกันหมด

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
ในกระเป๋ายังมีเหรียญเหลิออยู่ 220 เหรียญแต่ทำไมปลดล็อกไม่ได้คะ แก้ไขให้หน่อยค่ะ...
ในกระเป๋ายังมีเหรียญเหลืออยู่ 220 เหรียญแต่ปลดล็อกไม่ได้ แก้ไขให้หน่อยค่ะ...
เติมเหรียญไปแล้ว แต่ปลดล็อกไม่ได้ มีข้อความว่าเกิดข้อผิดพลาด กรุณาลองใหม่อีกครั้ง...
เติมเหรีญญไป 500 เหรียญ เริ่มกดซื่อตอน จาก 223 มาถึงตอน 227 = 5 ตอน 40 เหรัยญ แต่ตอนนี้มีเหรียญคงเหลือ 444 เหรียญ และเปิดอ่านย้อนหลังไม่ได้ ช่วยแก้ไขด้วยค่ะ...
สนุกดี แต่ใช้บัตร์เติมเงินเอไอเอสไม่ได้ ขอบคุที่ให้อ่าน...