“พูดเรื่องจริงเหรอ?” ถ้าเป็นแบบนั้น นี่มันน่าช็อคมากเลยนะ ตอนที่เธอมาเยี่ยมครั้งแรกซุนเสียยังเล่าเรื่องที่ครอบครัวเธอพูดจาไม่ดีใส่ตั้งมากมาย
“จริงแท้แน่นอน ไม่เชื่อลองถามผู้ชายที่อยู่ข้างคุณดูสิ ตอนนั้นเขากับน้องชายคุณเกือบทำผมตายคาที่” เขาออกจากโรงเรียนด้วยความเจ็บปวด สุดท้ายก็ไม่กล้าไปเจอ เพราะผู้ชายที่อยู่รอบตัวเธอร้ายกาจกันทั้งนั้น
ใครจะไปรู้ว่าเด็กวัยรุ่นตัวน้อยในตอนนั้นจะโตขนาดนี้แล้ว ดูจากตอนนี้ ไห่เจากับอวี๋หมิงซีน่าจะเป็นแฟนกันหรือเปล่า คู่ป๊อบปี้เลิฟในตอนนั้นในที่สุดก็ลงเอยกัน ส่วนเขาก็ต้องรับกรรมในสิ่งที่ตัวเองก่อ
“ตอนนั้นนายก็รู้เรื่องเหรอ?” อวี๋หมิงซีมองไห่เจา มีเธอแค่คนเดียวที่ไม่รู้?
นี่มันเรื่องอะไรกัน?
ไห่เจายิ้มแหยๆ จริงๆเขาอยากปล่อยให้เรื่องนี้มันหายไปตามกาลเวลา ใครจะไปคิดว่าซุนเสียจะโพล่งออกมา
“ขอโทษนะเสี่ยวซี ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วจริงๆ ผมอยากให้คุณมีชีวิตของตัวเอง ลืมสิ่งที่ผมให้คุณทั้งหมดไปเถอะ” หลังจากที่ซุนเสียพูดขอโทษอีกครั้งก็กลับเข้าไปข้างในพร้อมกับผู้คุม ก้อนหินที่กดทับอยู่ในใจเขามาหลายปี ในที่สุดก็ได้เอาออกแล้ว
“ไม่ คุณไม่ได้ผิด คนที่ผิดก็คือฉัน” ตอนนี้สีหน้าอวี๋หมิงซีเหมือนกินแมลงวันเข้าไปนับไม่ถ้วน
นี่เธอทำอะไรลงไป เพราะเรื่องนี้เธอทำคนในครอบครัวอึดอัดใจอีกทั้งยังลงโทษตัวเองอยู่หลายปี แต่แท้ที่จริงแล้วเรื่องเป็นแบบนี้?
พอออกมาจากเรือนจำเสี่ยวซีก็ไม่พูดไม่จา ไห่เจาเองก็กังวลใจ
ถ้าเขารู้ว่าเสี่ยวซีจะมาเยี่ยมซุนเสีย จะยังไงเขาก็ไม่มีทางให้เธอมา หรือไม่ก็ชิงมาจัดการล่วงหน้าก่อน
รถแล่นไปนานมากแล้วเสี่ยวซีถึงเอ่ยปากทำลายความเงียบ
“ฉันทำเรื่องโง่ๆลงไป”
เธอเกือบเดินออกมาไม่ได้เพราะเรื่องเข้าใจผิดบ้าบอนี่
ในความทรงจำในอดีตของอวี๋หมิงซี เธอแทบจะยกให้ซุนเสียเป็นหนุ่มศิลปินที่แสนบริสุทธิ์ดุจหิมะก็ไม่ปาน อันที่จริงนั่นเป็นสิ่งที่เธอจินตนาการเอาเอง เมื่อวานเสี่ยวเชี่ยนบอกเธอว่าคนที่เป็นคนดีโดยแก่นแท้ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางที่พอมีเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจก็ไปทำเรื่องผิดกฎหมาย ตอนนั้นเธอยังไม่เชื่อเท่าไร
ตอนนี้เชื่อแล้ว ต่อไปห้ามเถียงนักจิตวิทยาเรื่องธาตุแท้ของคนอีก ปากของเสี่ยวเชี่ยนประหนึ่งถูกลงคาถามา
“ผมผิดเอง” เขาไม่ควรให้เธอมาที่นี่
“นายรู้นานแล้วเหรอว่าเขาเป็นคนแบบนั้น?”
“ไม่ใช่แค่ผม ไอ้เล็กก็รู้ พวกเราสองคนเห็นคุณดูแปลกๆ เลิกเรียนแล้วไม่กลับบ้านก็เลยตามสืบเรื่องของซุนเสีย”
ถึงตอนนั้นพวกเขาจะอายุแค่สิบสามสิบสี่ แต่ความสามารถก็เริ่มโดดเด่น อวี๋หมิงหลางวางแผน ไห่เจาไปดำเนินการ ทั้งสองคนสืบประวัติของซุนเสียออกมาได้อย่างชัดเจน แถมยังสืบมาได้ว่าซุนเสียเคยคิดจะใช้ประโยชน์จากตระกูลอวี๋บอกให้ทางโรงเรียนขึ้นเงินเดือนสูงๆให้
มีเหรอจะทนได้? ตอนนั้นอวี๋หมิงหลางโมโหมาก ไม่พูดพล่ามทำเพลงพาไห่เจาไปจับซุนเสียใส่กระสอบแล้วซ้อมอย่างเคียดแค้น
ถ้าพูดถึงความชำนาญในการจับคนยัดใส่กระสอบทรายล่ะก็ อวี๋หมิงหลางระดับปรมาจารย์ ทำตั้งแต่เด็กจนโต ร่วมมือกับไห่เจาจับคนที่โตกว่าพวกเขาหลายปีไปซ้อมจนอีกฝ่ายต้องยอม ต่อมาซุนเสียก็กล้าไปหาเสี่ยวซีที่บ้านอีก แต่ก็ต้องนั่งรอดูลาดเลาอยู่นานเพื่อให้แน่ใจว่าอวี๋หมิงหลางกับไห่เจาไม่อยู่ถึงได้กล้าเข้าไป ปรากฏว่าถูกปู่อวี๋หมิงหลางไล่ออกมาแทน
“พวกนายรู้กันหมดแล้วทำไมไม่บอกฉัน?” อวี๋หมิงซีสงสัยแค่นี้ ทุกคนรู้หมด มีแค่เธอที่ไม่รู้อะไรเลย
“ผมเห็นนานๆทีคุณจะมีสิ่งที่ชอบ ไม่อยากทำลายความทรงจำดีๆสุดท้ายของเขาในใจคุณ”
อันที่จริงที่ไม่บอกเรื่องนี้กับอวี๋หมิงซีเป็นความคิดของไห่เจา
อวี๋หมิงหลางอยากบอกพี่สาวตัวเอง เพื่อให้เด็กสาวผู้ไร้เดียงสาได้ตาสว่างสักทีว่าคนที่คบอยู่เป็นแบบไหน แต่ไห่เจาไม่เห็นด้วย



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย