พอเห็นเขาทำตัวงอแงเหมือนเด็กไม่ได้กินลูกอมเสี่ยวเชี่ยนจึงยื่นมือไปลูบหัวพลางพูดปลอบใจ
“คนโบราณว่าไว้ หัวเราะทีหลังดังกว่า! ปล่อยให้พวกเขาได้ใจกันไปก่อนเถอะ รอพวกเรามีลูกสาวที่ทั้งสวยทั้งฉลาด พี่รองได้อิจฉาตายแน่!”
“คุณรู้ได้ไงว่าลูกพี่รองจะไม่ใช่ลูกสาว?”
“ฉันเป็นแม่หมอระดับประเทศนะ!” เสี่ยวเชี่ยนเชิ่ดหน้าอย่างภูมิใจ อวี๋หมิงหลางจึงฉวยโอกาสนี้หอมแก้มเธอ
อันที่จริงแล้วเสี่ยวเชี่ยนวิเคราะห์แบบนี้ ตระกูลอวี๋ไม่รู้เป็นยังไง แต่ละรุ่นมีแต่ลูกชาย ลูกสาวน้อยมาก มีแค่คนเดียว เป็นแบบนี้มาสามรุ่นแล้ว
ถ้าเกิดยังคงเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ในอนาคตเธอมีเสี่ยวเหวย งั้นลูกของพี่รองก็มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นลูกชาย
แม่สามีกับพี่สะใภ้ใหญ่ก็คิดว่าต้าอีน่าจะได้ลูกชาย พี่สะใภ้ใหญ่เป็นหมอสูติ ค่อนข้างมีประสบการณ์เรื่องในเรื่องนี้
“ไม่เป็นไรหรอก ต่อให้เป็นลูกชายผมก็รัก” อวี๋หมิงหลางพอได้ยินเธอปลอบแบบนี้ก็ไม่ได้รู้สึกเศร้าอะไรอีก เขาเอามือลูบท้องเธอพลางมองด้วยสายตาอ่อนโยนเหมือนมีเด็กอยู่ในนั้น
เขาคิดสักพักแล้วพูดขึ้น “แต่ถ้ามีลูกสาวที่เหมือนคุณได้จะดีกว่า”
เสี่ยวเชี่ยนก็อยากให้เป็นแบบที่เขาพูด แต่เนื่องจากเมื่อชาติก่อนเธอได้เห็นหน้าตาของลูกสาวแล้ว อดสงสารเขาที่อยากมีลูกเหลือเกินไม่ได้ จะให้โกหกก็รู้สึกผิด
“ลูกสาวน่ะเหมือนพ่อ ถ้าเป็นลูกสาวจริงๆคงจะเหมือนนายมาก จริงๆนะ”
เสี่ยวเหวยเหมือนพ่อเขามากกว่า ไม่ใช่แค่หน้าตา แม้แต่บุคลิกท่าทางก็เหมือน อย่างเดียวที่เหมือนแม่ก็คือไฝคนงามที่แต่งแต้มอยู่บนหน้าผาก
อวี๋หมิงหลางรู้สึกขนลุก เขาจินตนาการไม่ออกเลยว่าถ้าตัวเขาเป็นผู้หญิงจะเป็นแบบไหน รู้สึกสยองพิกล
“เป็นเด็กที่หน้าตาสวยมาก ตอนเรียนอนุบาลถูกเพื่อนผู้ชายดึงหางเปีย ตอนประถมมีเพื่อนรอเข้าเรียนเลิกเรียนพร้อมกัน พออยู่มอต้นก็ได้จดหมายรักมาทุกวัน เห็นได้ชัดเลยว่ายีนของนายแรงมาก”
เสี่ยวเหวยของเธอเสน่ห์แรงมาก แต่ตัวเสี่ยวเหวยเองกลับเกลียดความรู้สึกที่ตกเป็นเป้าสายตาแบบนี้ อยากจะหนีให้พ้นๆ
“คุณพูดอย่างกับเป็นเรื่องจริง คิดไปไกลแล้ว” อวี๋หมิงหลางเอามือเขี่ยจมูกเธอเล่น
เสี่ยวเชี่ยนได้แต่ยิ้มแบบมีลับลมคมใน
เธอพูดเรื่องจริงนะ
เวลานี้ทั้งสองคนก็แค่คุยกันเล่นๆ
แต่ระหว่างทางที่เดินไปร้านปิ้งย่าง อวี๋หมิงหลางก็เห็นคู่รักนักเรียนวิ่งผ่านไป ทันใดนั้นคิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากัน
“มีอะไรเหรอ?” เสี่ยวเชี่ยนมองตามสายตาอวี๋หมิงหลาง เด็กผู้ชายคนนั้นกำลังลูบหน้าเด็กผู้หญิงเล่น
“ถ้าเป็นลูกสาวจริงๆ ผมต้องวางโปรแกรมฝึกศิลปะป้องกันตัวให้แล้ว เผื่อได้ใช้ยามจำเป็น จะปล่อยให้ผู้ชายเอาเปรียบไม่ได้”
“…” เสี่ยวเชี่ยนแอบคิดในใจ ไหนเมื่อกี้ใครพูดว่าเธอคิดไปไกล เขาเองก็เหมือนกันแหละน่า!
ครอบครัวพี่รองมาถึงร้านก่อน พี่รองยังคงหน้านิ่งเหมือนเป็นอัมพาตเหมือนเดิม แต่ตอนบริการต้าอีนั้นคล่องแคล่วมาก
พ่านพ่านนั่งอยู่ข้างๆอย่างเรียบร้อย พออวี๋หมิงหลางไปถึงก็อุ้มพ่านพ่านขึ้นมา
“พ่านพ่านสูงขึ้นหรือเปล่าเนี่ย?”
“สูงขึ้นสามเซนติเมตร ดูท่าทางอีกหน่อยน่าจะตัวสูงอยู่นะ” ต้าอีเป็นคนใส่ใจรายละเอียด

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย