ตอนที่ 1042 เวลาผ่านไปช้าเสี่ยวเฉียงรออย่างทุกข์ทรมาน พี่รองตัดสินใจแน่วแน่
“พวกเราตรวจดีเอ็นเอพิสูจน์ความเป็นพ่อลูกให้พ่านพ่านก่อน เมื่อแน่ใจว่าเป็นลูกของคนๆนั้นจริงพวกเราค่อยวางแผนขั้นต่อไป ยังมีอีกหลายขั้นตอนกว่าจะไปถึงผลร้ายแรงที่พวกเราคิดไว้ ฉันคิดเอาไว้แล้วสองแผน ไม่ว่าจะใช่หรือไม่ใช่ลูกของคนๆนั้น ฉันก็จัดการปัญหานี้ได้”
ก็แค่ตอนที่เพิ่งรู้เรื่องนี้เสี่ยวเชี่ยนร้อนใจเกินไปหน่อย เรื่องง่ายๆแค่นี้ยังไม่ทันตรวจสอบให้ดีก็คิดไปไกลก่อนแล้ว
พอฟังเสี่ยวเชี่ยนพูดจบอวี๋หมิงหลางก็จ้องเสี่ยวเชี่ยนแบบงงๆ
“สรุปคือ…คุณนั่งศึกษาอยู่ตั้งนาน ได้ข้อสรุปแค่ว่าต้องไปตรวจดีเอ็นเอก่อน?”
ง่ายๆแบบนั้นเลย?
การตรวจดีเอ็นเอพิสูจน์ความเป็นพ่อลูกตามโรงพยาบาลเอกชนเพิ่งจะเริ่มเมื่อไม่กี่ปีก่อน คนที่รู้ยังมีไม่เยอะ
“ฉันอ่านเอกสารที่เขาให้มาอย่างละเอียดแล้ว ฉันพบว่าหลายเคสที่ดูเหมือนซับซ้อนจริงๆแล้วถ้าวิเคราะห์ดีๆก็ง่ายนิดเดียว สไตล์การวินิจฉัยของเขาธรรมดามาก แต่กลับมีประสิทธิภาพทุกครั้ง ก็เหมือนกับสำนวนที่ว่าเส้นผมบังภูเขา”
กระบวนการคิดของคนระดับปรมาจารย์ช่วยจุดประกายความคิดให้เสี่ยวเชี่ยน เธอรู้สึกว่าเทคนิคต่างๆที่ข้ามผ่านไม่ได้มาหลายปีเริ่มมีหนทางให้ไปต่อ
อวี๋หมิงหลางเห็นเธอดูมีความมุ่งมั่นมาก เขาแอบสงสัยเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอามือลูบหัวเธอ
“กินข้าวก่อน เรื่องอื่นไว้ค่อยว่ากัน”
ทั้งสองคนออกไปหาอะไรง่ายๆกิน ขากลับอวี๋หมิงหลางมองไปยังเสาไฟข้างทางที่อยู่ด้านหน้า อยู่ๆก็พูดโพล่งขึ้นมา
“อันที่จริง พวกเรายังต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน”
“หืม?” เสี่ยวเชี่ยนไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ๆเขาก็พูดแบบนี้
“ดังนั้น…ในเมื่อพวกเราต่างเข้าใจกัน ชีวิตก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ”
“ขอภาษาคน!”
“ถ้าคุณชอบศาสตราจารย์ชีขนาดนั้น ผมก็ไม่ถือสาถ้าจะต้องรออีกสามปี”
นี่คือบทสรุปที่เสี่ยวเฉียงได้หลังจากต่อสู้ภายในจิตใจอยู่นาน
แน่นอนว่าเขาอยากให้เธออยู่ข้างกายเขาตลอด และก็จินตนาการอยู่เสมอถึงช่วงเวลาแห่งความสุขในอนาคต
แต่เขารู้ว่าเธอก็มีความฝันของตัวเอง ตอนที่เธอพูดถึงศาสตราจารย์ชีเธอดูตื่นเต้นแบบที่ยากจะปกปิด เขาสัมผัสได้
“แต่นายอยากมีลูกไม่ใช่เหรอ?” เสี่ยวเชี่ยนนึกไม่ถึงว่าเขาจะพูดแบบนี้ออกมา
จากนิสัยของเขาแทบอยากจะเอาเชือกมัดเธอเอาไว้ด้วยกัน ถ้าเธอไปเรียนต่อทางใต้ก็ต้องสองสามเดือนกว่าจะกลับมาครั้งหนึ่ง และต้องเป็นแบบนั้นอยู่หลายปี งานของเขาไม่มีทางย้ายไปไหนแน่ ต้องแยกกันอยู่หลายปีเขาโอเคจริงๆเหรอ?
อวี๋หมิงหลางเองก็สับสน แต่สติสัมปชัญญะเอาชนะความรู้สึกส่วนตัวได้ เขารู้ว่าเสี่ยวเชี่ยนมีหัวใจที่บินได้ หัวใจเธอมักจะอยากบินไปอยู่ที่สูงเสมอ แล้วเขาจะรั้งเธอไว้ได้อย่างไร
“ลูกจะมีเมื่อไรก็ได้ แต่ตอนนี้คุณยังอยู่ในช่วงอยากหาความรู้ อย่าพลาดช่วงเวลาดีๆแบบนี้จะดีกว่า”
คำพูดแบบนี้พอออกมาจากปากของคนที่เป็นสามีทำให้เสี่ยวเชี่ยนประทับใจมาก
เขาเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่น้อยเพื่อเธอ จากที่ตอนแรกเอาแต่ใจตัวเอง จนมาถึงตอนนี้ที่ทำเพื่อเธอทุกอย่าง โตขึ้นมากจริงๆ
“ฉันไม่ปฏิเสธว่าเรื่องนี้ทำให้ฉันเห็นถึงความสามารถที่เก่งกาจและเสน่ห์ของศาสตราจารย์ชี แต่ฉันก็ยังไม่อยากไปอยู่ดี”
“เพราะผมหรือเปล่า?”
“ไม่ใช่ทั้งหมด ครอบครัวก็ส่วนหนึ่ง แต่ก็ยังมีอีกหนึ่งเหตุผลที่สำคัญ” เสี่ยวเชี่ยนครุ่นคิด เธอกำลังเรียบเรียงคำพูด



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย