“ฉิวฉิว?! มาได้ไง?” พ่อฉิวฉิวยังแอบคิดว่าตัวเองตาฝาด
เขาทั้งตกใจทั้งดีใจ ลูกมาเยี่ยมเขาแล้ว!
“ได้ยินว่าใกล้ตาย ผมเลยมาดูว่ายังหายใจอยู่หรือเปล่า ก็ยังไหวนี่ ดูยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจบ้าบอนั่น สงสัยยังตายไม่ได้”
ฉิวฉิวเอาผลไม้ที่ซื้อมาไปวางที่โต๊ะข้างหัวเตียงพลางเหลือบมองผู้ชายที่อยู่บนเตียง
ห่างจากที่เจอครั้งก่อนแค่ไม่กี่วัน แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าตาแก่ที่ชอบทำตัวขวางหูขวางตานี่แก่ลงไปเยอะ?
ร่างกายซูบซีดลงไปมาก ตาก็โปน
“ฉิวฉิว อย่าพูดกับพ่อตัวเองแบบนั้นสิ ก่อนหน้านี้ที่อาไปคุยธุรกิจกินยาแก้ปวดไปก่อนทั้งนั้น” พี่ชายลูกพี่ลูกน้องของฉิวฉิวกลัวฉิวฉิวจะทำคนป่วยสะเทือนใจรีบพูดแก้สถานการณ์ขึ้นมาก่อน
ฉิวฉิวชี้ไปที่ประตู “ออกไป ผมมีเรื่องจะคุยกับลุงนี่”
“แต่ว่า—” พี่ชายรู้สึกไม่วางใจ สองพ่อลูกคู่นี้เจอกันทีไรก็ทะเลาะกัน จากสถานการณ์ในตอนนี้กลัวคนป่วยจะโมโหตาย
“ออกไป!”
ฉิวฉิวตะโกน พี่ชายไม่กล้าอยู่ต่อรีบเดินออกทันที
ฉิวฉิวหยิบกล้วยออกมาจากถุง ปอกไปพูดไป
“ระยะสุดท้ายแล้ว?”
“ใช่…”
“ผ่าตัดแล้วจะอยู่ได้อีกกี่ปี?” เขาไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกอย่างไรที่รู้ว่าพ่อเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย รู้แค่ว่าคนบางคนจากที่เคยเรี่ยวแรงดีหาเรื่องให้โมโหได้ไม่หยุดหย่อน แต่แค่ชั่วพริบตากลับป่วยหนัก
ราวกับฝันไป ไม่ใช่ความจริง
“ไม่แน่นอน หมอบอกว่าอาการพ่ออยู่ในช่วงเริ่มต้นของระยะสุดท้าย หลังผ่าตัดถ้ามันไม่ลุกลามก็อยู่ได้อีกสามถึงห้าปี แต่ถ้ามองในแง่ดีก็อาจมีปาฏิหาริย์”
พ่อฉิวฉิวไม่คิดว่าจะมีวันที่คุยเรื่องเป็นเรื่องตายกับลูกโดยไม่ทะเลาะกัน ช่วงเวลานี้เรื่องราวในอดีตทั้งหมดไม่สำคัญแล้ว
ฉิวฉิวรู้ว่าพ่อพูดแต่ในกรณีที่สถานการณ์เป็นไปในทางที่ดี ยังมีกรณีที่หากผ่าตัดล้มเหลวแล้วมะเร็งแพร่กระจายด้วย บางทีอาจเสียชีวิตเลยก็ได้
เขาแน่ใจว่าตัวเองเกลียดตาแก่คนนี้ แต่เวลานี้ในใจของเขากลับเกิดความเสียใจที่ตัวเองควบคุมไม่ได้
“เห็นแก่ตัวจริงนะ เอาความเจ็บปวดมาให้ผมทั้งชีวิต ผมอยากจะพิสูจน์ให้เห็น ไม่ว่าผมจะเป็นหญิงหรือชายก็ใช้ชีวิตอย่างมีเกียรติได้ ตอนนี้ผมกำลังจะประสบความสำเร็จ แต่พ่อกลับจะมาจากไป พ่อไปสบายแล้วนึกถึงผมบ้างไหม?”
พ่อฉิวฉิวดวงตาร้อนผ่าว น้ำตาเริ่มไหล “ขอโทษนะฉิวฉิว พ่อเองก็ไม่อยากป่วย ตรวจเจอก็ระยะสุดท้ายแล้ว ตอนนี้พ่อเป็นห่วงอยู่อย่างเดียวก็คือลูก—”
“หุบปาก!” ฉิวฉิวไม่อยากฟังเรื่องพวกนี้ เขาชี้พ่อด้วยความโกรธ พอคิดได้ว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงคือคนป่วยเขาจึงเอามือลง สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด พยายามควบคุมอารมณ์
“เราถอยกันคนละก้าว เรื่องบริษัทนับจากนี้ไปผมจัดการเอง พ่อพักผ่อนรักษาตัวไป พ่อยังติดค้างชีวิตคนปกติที่ยังไม่ได้คืนให้ผม เพราะฉะนั้นยังไปไหนไม่ได้ พ่อต้องอยู่ชดใช้ความผิด ผมจะให้พ่ออยู่ดูว่าผมมีความสุขยังไง ผมจะทำให้พ่อรู้ว่าเรื่องในอดีตที่พ่อเคยทำพวกนั้นมันผิดพลาดขนาดไหน พ่อยังตายไม่ได้เข้าใจไหม? พ่อติดค้างผม พ่อต้องอยู่ต่อ”
พ่อฉิวฉิวฟังแล้วก็สะอื้น “พ่อขอโทษ…”
หลังจากที่ได้คุยกับเสี่ยวเชี่ยนไป ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าความผิดปกติของฉิวฉิวมีต้นเหตุมาจากเขา แต่ตอนนี้ต่อให้เขาอยากชดใช้ความผิดก็จนปัญญาแล้ว ใครจะไปรู้ว่าสวรรค์จะให้เขาจากไปเมื่อไร
สิ่งที่ติดค้างไว้ก็คงต้องติดค้างต่อไป


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย