แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1059
เสี่ยวเชี่ยนใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเป็นพิเศษตลอดหนึ่งสัปดาห์
อาทิตย์นี้ไม่มีคนไข้ต้องรักษา เธอใช้ชีวิตสบายมาก ทางสถานีโทรทัศน์โทรหาเธอหลายรอบมาก บอกว่าอยากให้กลับไปจัดรายการตอนกลางคืน เสี่ยวเชี่ยนเห็นตัวเองว่างๆอยู่อีกทั้งยังทนการรบเร้าจากหัวหน้าสถานีไม่ไหว—รายการที่เธอจัดก่อนหน้านี้ยอดคนฟังสูงมาก พอเปลี่ยนคนอื่นไปทำแทนยอดคนฟังก็ตก เพื่อที่จะเชิญเสี่ยวเชี่ยนกลับไปทำงานให้ได้หัวหน้าสถานีได้ยื่นข้อเสนอให้เธอมากมาย สุดท้ายเสี่ยวเชี่ยนจึงรับปากไปทำอาทิตย์ละครั้งในวันหยุดสุดสัปดาห์
นอกจากเรื่องนี้แล้วก็ไม่มีอะไรอีก เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกว่าที่อาทิตย์นี้เธออารมณ์ดีเป็นพิเศษก็เพราะเฉินจื่อหลง
มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นเป็นสิ่งไม่ดี แต่พอได้ฟังอวี๋หมิงหลางรายงานสถานการณ์ของทางนั้นทุกวัน เธอก็ควบคุมความสุขของตัวเองไม่ได้นี่นา
อวี๋หมิงหลางไม่ได้แสดงตัวเลยตั้งแต่ต้นจนจบ ต้าหลงทำได้แค่โทรหาครอบครัวอาทิตย์ละครั้ง
แต่ความเก่งกาจของเสี่ยวเฉียงอยู่ที่ ถึงเขาจะไม่ได้แสดงตัวแต่ข่าวสารก็ฉับไวมาก เขารู้พฤติกรรมทุกอย่างของต้าหลง จากนั้นก็เอาไปรายงานเมียตัวเองทั้งหมดแบบไม่มีหมกเม็ด
เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่าน้องชายจอมโง่ของตัวเองทำตัวมีปัญหากับหัวหน้ากลุ่ม โดนฝึกให้ยืนตรงแบบทหารทุกวันท่ามกลางแดดเปรี้ยงจนเกือบเป็นลม
เธอยังรู้อีกว่าน้องชายจอมโง่ของตัวเองเคยเกิดหิวตอนกลางคืนเลยแอบเข้าไปขโมยแป้งทอดในครัวกินจนถูกจับได้ จากนั้นก็ถูกลงโทษให้วิดพื้นจนกว่าจะเหนื่อยล้มไปเอง
และเธอก็ยังรู้อีกว่าตอนน้องชายเธอฝึกหัวหน้ากลุ่มก็ตามประกบตลอด ต้าหลงฝึกอะไรเขาก็ทำด้วย
ก็เหมือนกับที่อวี๋หมิงหลางพูด เจอครูฝึกดีๆแบบนี้เป็นวาสนาของต้าหลง
แต่ต้าหลงไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองโชคดีอะไร เขารู้สึกว่าตัวเองซวยสุดๆต่างหาก!
จากตอนแรกที่ต่อต้านไปจนถึงการต่อต้านไม่เป็นผล จากที่ถูกฝึกหนักจนถึงขั้นสงสัยในชะตาชีวิตตัวเองวันๆคิดแต่จะหาวิธีกลั่นแกล้งครูฝึกไปจนถึงนั่งนับวันรอที่จะได้โทรหาพี่สาวเพื่อขอความช่วยเหลือ เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า ในที่สุดต้าหลงก็รอจนถึงวันที่ได้ใช้โทรศัพท์
“พี่ เมื่อไรจะให้พี่เขยมาช่วยผมอะ—”
“นายว่าอะไรนะ?” เสี่ยวเชี่ยนนั่งแทะแตงโม เข้าฤดูใบไม้ร่วงแล้ว หาแตงโมกินได้ยากมาก พอได้กินก็เลยมีความสุข~
“ผมบอกว่า ผมอยู่ที่นี่ไม่ไหวแล้วจริงๆ พี่รีบให้พี่เขยมาย้ายผมไปเถอะ พี่!”
“ฉ่ำ~”
เสียงอะไร…ทำไมเหมือนกินอะไรอยู่? ต้าหลงไม่เข้าใจ
เสี่ยวเชี่ยนดึงกระดาษทิชชู่มาเช็ดมุมปาก แตงโมนี่ทั้งหวานทั้งฉ่ำ เข้าหน้าใบไม้ร่วงแล้วยังเจอแตงโมที่หวานขนาดนี้ได้เป็นเรื่องดีจริงๆ
“ฉันติดต่อพี่เขยนายไม่ได้ นายลองโทรไปหาเขาเองสิ” เธอขยิบตาให้เสี่ยวเฉียงที่นั่งอยู่ตรงข้าม พูดโกหกได้หน้าตาเฉย
“งั้นพี่ช่วยพูดกับพ่อพี่เขยให้หน่อยสิ แค่เขาสั่งมาคำเดียวก็ย้ายผมไปได้แล้ว ผมจะเหนื่อยตายจริงๆนะ ที่นี่โหดมากเลย ฝึกแบบไม่มองว่าพวกผมเป็นคน เอาแต่ฝึกๆๆทุกวัน ทำผิดก็ลงโทษทุกคน แถมยังชอบฝึกผมเพิ่มด้วย ผมจะไม่ไหวแล้วนะ แล้วไหนจะพวกทหารเก่าที่อยู่มาก่อนอีก สายตาที่มองมาก็แปลกๆ ผมว่าพวกเขาคิดจะมาข่มทหารใหม่แน่เลย!”
“นายว่าอะไรนะ? ไอ๊หยา ทางนี้สัญญาณไม่ดีเลย ไม่ได้ยินเลย!” ครั้งนี้เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้มีความอดทนขนาดที่จะใช้เล็บเคาะสร้างเสียงรบกวน เธอตัดสายทิ้งทันที
เธอโยนเปลือกแตงโมลงถังขยะอย่างแม่นยำ จากนั้นก็แสยะยิ้ม
หมอนี่ยังคิดไม่ได้อีก นี่ก็สองสัปดาห์แล้วนะยังจะมีความคิดไร้เดียงสาแบบนี้อยู่อีก ยังไม่รู้จักปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ ไม่รู้ว่าไร้เดียงสาแต่กำเนิดหรือโง่เกินไปกันแน่ นี่ถ้าเป็นเธออยู่ในนั้นได้สามชั่วโมงก็เข้าใจกติกาทุกอย่างแล้ว
หมอนี่ยังไม่รู้ตัวแน่ว่ายิ่งคิดจะหนีเท่าไรก็ยิ่งไปไหนไม่ได้
“ฉันขอวิเคราะห์ว่าอาทิตย์หน้าต้าหลงจะโทรหานาย ต้องทำไงรู้ใช่ไหม?” เสี่ยวเชี่ยนพูดกับเสี่ยวเฉียง
อวี๋หมิงหลางพยักหน้า “ไว้เป็นหน้าที่ผมเอง”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย