แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1078

1078 /1356

พอเจอกับคำต่อว่าของเฝิงม่านม่านเสี่ยวเชี่ยนจึงพูดเหยียด

“เงินไม่ได้เป็นตัววัดคุณค่าของคน ผู้หญิงที่เป็นแม่บ้านไม่มีเงินเดือนแต่ทุกวันก็ต้องทำงานเพื่อคนในครอบครัว ไม่ว่าจะทำงานได้เงินเท่าไร ต่อให้เป็นคุณป้ากวาดถนน ขอแค่ขยันอดทนก็ล้วนเป็นคนที่ควรค่าแก่การให้เกียรติ แต่เธอน่ะ ผู้หญิงที่เห็นร่างกายตัวเองเป็นเครื่องมือ มันก็ชัดเจนแล้วว่าไม่ควรให้เกียรติ ตัวเองทำตัวต่ำเองยังจะโทษคนอื่นอีกเหรอ?”

เสี่ยวเชี่ยนพูดแบบนี้ไม่ใช่เพราะอยากจะทำเท่ห์ เธอยืนอยู่ในจุดของคนเก่งที่เงินเดือนสูง แต่เธอก็ไม่เคยดูถูกชนชั้นแรงงานระดับล่าง ต่อให้เป็นพนักงานในร้านอาหาร คุณป้ากวาดถนน เธอก็ปฏิบัติตัวอย่างเท่าเทียม อาชีพคนเราไม่มีแบ่งสูงต่ำ

มีแค่คนเท่านั้นแหละที่แบ่งสูงต่ำ อย่างเช่นคนอย่างเฝิงม่านม่านที่คิดจะรวยทางลัด จึงถูกเสี่ยวเชี่ยนติดป้ายว่าคนชั้นต่ำไปเรียบร้อย

“ฉันไม่ยอม! แกมันก็แค่ดวงดีกว่าฉัน ได้แต่งกับคนมีอำนาจ ฉันเกือบจะได้เป็นอย่างแกแล้ว!” จนถึงตอนนี้เฝิงม่านม่านก็ยังไม่ยอมรับว่าตัวเองแพ้

“เธอไม่มีทางเป็นอย่างฉันได้หรอก ถ้าลุงนั่นเป็นคนรวย เธอยังจะรังเกียจเขาไหม?”

เฝิงม่านม่านมองไปตามมือเสี่ยวเชี่ยน ชายแก่ที่ฉวยโอกาสกับเธอตอนเมา ผมเผ้าที่มันมากของเขาสะท้อนกับแสงจนเป็นเงา ฟันกระต่ายเหลืองอ๋อยในปากของเขาสะดุดตาตั้งแต่แรกเห็น

เฝิงม่านม่านอยากเถียงเสี่ยวเชี่ยน เธออยากเถียงว่าสิ่งที่เสี่ยวเชี่ยนพูดมันผิด แต่ปากกลับเถียงไม่ออก

ละครดราม่าดำเนินมาถึงแค่ตรงนี้ เสี่ยวเชี่ยนกวาดตามองรอบบ้านก็ไม่เห็นหวางเสี่ยวหงแม้แต่เงา เธอหันไปส่งสายตาให้พี่ใหญ่ พี่ใหญ่จึงออกคำสั่ง

“ลงมือ! จัดการคนอื่นๆให้หมดยกเว้นผู้หญิงท้องคนนี้!”

กล้าเล่นงานกันขนาดนี้ก็ต้องยอมรับผลกรรม! คนเลวที่หาเรื่องใส่ตัวไม่ควรค่าแก่การสงสาร!

ภายในบ้านเกิดการชุลมุน พวกคนที่คิดวางแผนเล่นงานพี่ใหญ่ถูกจัดการอย่างสาสม วางแผนได้โหดร้ายแค่ไหนก็โดนเอาคืนเท่านั้น

“ท่านประธานครับ ไม่เจอหวางเสี่ยวหงครับ”

มีคนมารายงาน พี่ใหญ่คิ้วขมวด

เรื่องภายครอบครัวของเขาที่แพร่งพรายออกไปจะต้องเป็นฝีมือของหวางเสี่ยวหงแน่นอน อย่างเช่นเบอร์โทรของพ่อแม่เขา แต่เวลานี้กลับไม่เจอหวางเสี่ยวหง ก็เหมือนกับเจอรูที่แหทำให้มีปลาเล็ดลอดออกไปได้ น่าเสียดาย

“พี่โทรหาพี่รองนะคะ ฉันจะไปหาต้าอี”

ไม่เจอหวางเสี่ยวหงหลายปีแล้วเสี่ยวเชี่ยนไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะร้ายกาจขึ้นหรือเปล่า แต่ต่อให้เป็นศัตรูที่ตัวเล็กนิดเดียวก็จะประมาทไม่ได้ เธอไม่มีทางปล่อยให้เกิดข้อผิดพลาด

พี่ใหญ่พยักหน้า ทั้งสองคนแยกกันทำงาน

เสี่ยวเชี่ยนมุ่งตรงไปที่บ้านต้าอี ระหว่างอยู่บนรถก็โทรหาต้าอีไปด้วย

ปลายสายรับเร็วมาก

“ต้าอีอยู่ไหน?”

“ฉันกำลังจะไปรับพ่านพ่าน ครูโทรมาบอกว่าพ่านพ่านตัวร้อน”

“ไปคนเดียวเหรอ?”

“ใช่ วันนี้พี่รองกลับไปรายงานตัวที่หน่วยแล้ว ฉันก็เลยต้องไปรับลูกเอง”

“โอเค งั้นเจอกันหน้าโรงเรียนนะ ฉันกำลังจะไปถึง”

เสี่ยวเชี่ยนวางสายแล้วโทรหาพี่ใหญ่ พี่ใหญ่บอกว่าทางด้านพี่รองไม่มีอะไรผิดปกติ วันนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หวางเสี่ยวหงไม่ได้ไปหาพี่รอง

เสี่ยวเชี่ยนดูนาฬิกา จากตรงนี้ขับไปโรงเรียนพ่านพ่านก็แค่สิบนาที ไม่นานก็ถึง

งั้นก็อย่ามองในแง่ร้ายจนเกินไป

การมาเก็บแหครั้งนี้เดิมทีก็มาอย่างกะทันไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัวอยู่แล้ว ไม่ว่าจะครอบครัวหวางหรือครอบครัวเฝิงต่างไม่ทันได้ตั้งตัว ดังนั้นหวางเสี่ยวหงเองก็ไม่มีทางรู้ บางทีที่หวางเสี่ยวหงไม่ได้อยู่กับคนพวกนั้นอาจเพราะไปทำธุระส่วนตัว