แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1109

“แน่นอน ถึงชำตินี้เธออำจไม่มีทำงเจอผู้ชำยที่โปรไฟล์ดี อย่ำงอวี๋หมิงอี้ได้อีกแล้ว แต่หำกเธอพยำยำมด้วยควำมซื่อสัตย์ ก็ย่อมมีผู้ชำยที่เหมำะกับเธอปรำกฏตัว หรือถ้ำไม่ขนำดนั้น ต่อ ให้มีชีวิตคู่ที่ดีไม่ได้ มีหน้ำที่กำรงำนดีมันก็ยังเป็นไปได้ ต่อให้ กำรงำนไม่ดี แต่มีชีวิตที่สงบสุขมันก็เป็นควำมสุขอย่ำงหนึ่ง”

เสี่ยวเชี่ยนสรุปใจควำมสำคัญของสิ่งที่ตัวเองต้องกำรสื่อ “คนที่ชำตินี้ใช้ชีวิตอย่ำงล่องลอย ต่อให้กลับชำติมำเกิดอีกร้อย ครั้งชีวิตก็ยังล่องลอยเหมือนเดิม จูงวัวไปปั กกิ่งมันกลำยเป็น กิเลนไปไม่ได้หรอก อย่ำคิดว่ำตัวเองจะเป็นได้อย่ำงเรื่องที่แต่ง ขึ้นในนิยำย นั่นมันเอำไว้หลอกคน”

“อยู่อย่ำงสงบสุขก็เป็นควำมสุขเหรอ?” หวำงเสี่ยวหงพึมพำ คำพูดของเสี่ยวเชี่ยน

เสี่ยวเชี่ยนยืนขึ้น “สิ่งที่ควรพูดฉันได้พูดไปแล้ว จะคิดได้ มำกขนำดไหนมันก็ขึ้นอยู่กับเธอ อันที่จริงกำรเสียใจกับอดีตเป็น กำรกระทำที่ไร้สำระที่สุด เพรำะเวลำไม่เคยหยุดเดินไปข้ำงหน้ำ ตอนที่เธอเสียใจกับอดีต เวลำมันก็ยังคงเดินต่อไป ถ้ำมีเวลำคิด

เรื่องไร้สำระตำยแล้วกลับมำเกิดใหม่ ไม่สู้หำวิธีทำให้ชีวิตตอนนี้ กับอนำคตข้ำงหน้ำดีกว่ำเดิม”

พูดจบเสี่ยวเชี่ยนก็ไม่สนว่ำหวำงเสี่ยวหงจะรู้สึกยังไง เธอ เดินออกจำกห้องทันที

พอออกไปข้ำงนอกเธอก็มองท้องฟ้ ำ ยิ้มมุมปำกพลำงพูด พึมพ ำ

“ผู้หญิงที่พยำยำมต่อสู้ดิ้นรนด้วยตัวเองมีเยอะแยะยัง กลับมำเกิดใหม่ไม่ได้ แล้วจะมีโควตำให้คนอย่ำงพวกเธอเหรอ”

คนที่ไอคิวต่ำใช้ชีวิตเรื่อยเปื่ อย ต่อให้กลับมำเกิดใหม่ได้ เป็นหมื่นครั้งแล้วไงล่ะ? ยิ่งไปกว่ำนั้นหำกเป็นคนที่ทัศนคติมี ปั ญหำ ควำมคิดบิดเบี้ยว ต่อให้กลับชำติมำเกิดแล้วกลับเนื้อ กลับตัว แต่ควำมคิดที่ฝั งอยู่ในสมองยังเหมือนเดิม เคยโชคร้ำย ยังไงก็ยังโชคร้ำยแบบเดิมอยู่ดี

ทัศนคติเป็นตัวตัดสินทุกอย่ำง คนที่มองโลกผิดเพี้ยน มอง คนรอบตัวในแง่ลบไปหมด ต่อให้ได้กลับมำเกิดใหม่เป็นคนเดิม ก็ต้องต่อสู้เหนื่อยไปทั้งชีวิตเหมือนเดิมอยู่ดี

พอออกมำอยู่ๆ เสี่ยวเชี่ยนก็นึกขึ้นได้เรื่องหนึ่ง

“จริงสิ คำตอบของคำถำมข้อสุดท้ำยของคนร้ำยคืออะไร?” ในสำยตำของเสี่ยวเชี่ยนเรื่องนี้ดำเนินมำถึงตอนสุดท้ำยแล้ว แต่ สิ่งเดียวที่เธอไม่เข้ำใจคือคำถำมข้อสุดท้ำยตอนเธอประลองไอ คิวกับคนร้ำย

“เรื่องนี้ผมก็ไม่เข้ำใจเหมือนกัน คำตอบข้อสุดท้ำยของเขำ คือชีอวี่เซวียน”

“… ใครนะ?!” เสี่ยวเชี่ยนเคยคิดเรื่องนี้ในใจ

คนๆ นั้นถำมเธอว่ำชีวิตเธอใครให้มำ เสี่ยวเชี่ยนคิดได้ หลำยคำตอบ เช่น แม่กับพ่อเฮงซวย หรือแม้แต่ตอบว่ำเสี่ยว เฉียงก็มี เพรำะว่ำถ้ำไม่มีเสี่ยวเฉียงก็ไม่มีทั้งหมดและนิสัยของ เธอในตอนนี้

แต่ไม่คิดว่ำคำตอบจะเป็นชีอวี่เซวียน

“ท ำไมเขำถึงตอบแบบนั้น?” เสี่ยวเชี่ยนงง

“ผมก็ไม่รู้ คิดอยู่นำนก็ยังไม่เข้ำใจ น่ำเสียดำยที่ทำงนั้นบอก ว่ำตอนนี้คนร้ำยอำรมณ์ยังไม่คงที่ วันๆ เอำแต่โวยวำยว่ำมีผีๆ ถำมไปก็คงไม่ได้ควำม” อวี๋หมิงหลำงพูดด้วยควำมเสียดำย

“หรือหมอนี่จะรู้จักชีอวี่เซวียนด้วย?” เสี่ยวเชี่ยนคิดขึ้นมำได้

“ผมสืบดูแล้ว บริษัทขนำดใหญ่ที่เขำเคยทำงำนอยู่เคยมี โปรเจกต์ร่วมกับชีอวี่เซวียน และหมอนี่ที่มีตำแหน่งสูงจะต้องเคย เจอชีอวี่เซวียนแน่นอน” อวี๋หมิงหลำงนั่งคิดเรื่องนี้ตั้งแต่ก่อน เสี่ยวเชี่ยนตื่น สืบทำงไหนได้ก็สืบ

“หรือบำงทีคนร้ำยอำจจะเตือนฉันว่ำตอนนี้ฝีมือฉันยังไม่ถึง ขั้น ต้องไปเรียนกับชีอวี่เซวียนเท่ำนั้นถึงจะพัฒนำ” เสี่ยวเชี่ยน คิดออกแต่แบบนี้

อวี๋หมิงหลำงรู้สึกแปลกๆ ตรงไหนชอบกล แต่นอกจำกแบบ นี้แล้วก็หำเหตุผลที่ดีกว่ำนี้ไม่ได้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน