แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1120

คำพูดพวกนี้ดูเหมือนต้องการเบนควำมสนใจเรื่องที่เธอทำ หม้อไหม้ แต่ถ้ำคิดดูดีๆ มันเป็นคำปลอบโยนให้กับควำมเศร้ำ ในคืนนี้ของเขำไม่ใช่เหรอ?

ควำมฉลำดของเสี่ยวเชี่ยนใช่ว่ำผู้หญิงปกติทั่วไปจะเทียบ ได้ ถึงเธอเป็นผู้หญิงที่มีควำมคิดควำมอ่ำน เวลำไหนที่ควรอ่อน เธอก็ทำได้ดี ควำมเอำใจใส่ของเธอในเวลำนี้เสี่ยวเฉียงขอรับมัน ไว้อย่ำงมีควำมสุข

เขำอุ้มเธอขึ้นมำแล้วเอำหน้ำแนบหน้ำผำกเธอพร้อม รอยยิ้ม “เพรำะอยำกปลอบใจผมทำงอ้อมก็เลยแกล้งทำหม้อ ระเบิดเหรอ?”

“เอ่อ… ช่วยเรียกฉันว่ำผู้หญิงที่แสนดี” เสี่ยวเชี่ยนมองหม้อ ที่ขึ้นสวรรค์ไปเรียบร้อยอย่ำงร้อนตัว

เธอไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ

เธอกาลังตั้งใจทำซุปแก้เมำให้สำมีด้วยควำมตั้งใจอยู่ชัดๆ แต่ทำไมมันถึงได้กลำยเป็นแบบนี้เธอก็ไม่รู้ เห็นได้ชัดว่ำเสี่ยว

เฉียงเข้ำใจผิด

เห็นเขำทำหน้ำซึ้งใจแบบนั้นเสี่ยวเชี่ยนก็ตัดสินใจแล้วว่ำ งั้นก็ให้คิดไปแบบนั้นแหละ!

วันต่อมำเสี่ยวเชี่ยนเลิกเรียนเดินออกมำจำกมหำวิทยำลัย ยังไม่ทันจะเดินไปถึงลำนจอดรถก็เห็นปำหลำงยืนอยู่ตรงประตู ทำงเข้ำ

เสี่ยวเชี่ยนหยุดทักทำยเขำ “บังเอิญจริง เจอกันอีกแล้วนะ คะ”

เมื่อคืนเสี่ยวเฉียงของเธอดื่มเหล้ำจนเกือบนอนเศร้ำไปทั้ง คืนเพรำะคนๆ นี้ ในใจของเสี่ยวเชี่ยนรู้ว่ำมีแค่คนที่อวี๋หมิงหลำง ให้ควำมสำคัญเท่ำนั้นเขำถึงจะเป็นแบบนี้ เธอจึงดีกับปำหลำง มำกกว่ำคนทั่วไปหน่อย

“ไม่บังเอิญครับ ผมมำรอคุณโดยเฉพำะ เจ้ำนำยผมอยำก คุยกับคุณเป็นการส่วนตัว”

ปำหลำงชี้ไปที่รถคำดิลแลคด้ำนหลัง เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้ำ แล้วไปขึ้นรถ

สถำนะของปำหลำงคือเป็นบอดี้การ์ดของครอบครัวหลี่ คนขับรถเป็นอีกคนหนึ่ง เสี่ยวเชี่ยนนั่งอยู่ในรถหรูที่คนร้อยทั้ง ร้อยเห็นก็ต้องหันมำมอง แต่เธอกลับไม่ได้ตื่นเต้นอะไร

ปำหลำงอดนึกถึงเมื่อคืนไม่ได้ ภรรยำของ One ไม่ใช่ผู้หญิง ธรรมดำ

เมื่อคืนได้เจอเหตุการณ์ที่พวกคนเลวจะมำพังรถ อีกทั้งยัง ได้เห็นเขำกับ One ทำร้ำยคนต่อหน้ำต่อตำ แต่ผู้หญิงคนนี้กลับ นั่งนิ่งๆ ในรถ ท่ำทำงเหมือนกับตอนนี้ ไม่ตกใจ ไม่ยินดี ไม่โกรธ ไม่กลัว เธอนั่งนิ่งแต่ไม่ได้ดูเย็นชำ ในประเทศนี้มีรถคำดิลแลคอ ยู่ไม่กี่คัน แต่เธอกลับทำเหมือนมองไม่เห็น ขึ้นรถได้ก็นั่งนิ่ง สำยตำไม่ได้มองสำรวจอะไร

อีกทั้งหลังจำกที่เขำบอกว่ำจุดประสงค์ของการมำเธอก็ ไม่ได้ถำมมำก แค่พยักหน้ำแล้วขึ้นรถเลย ควำมนิ่งของเธอทำให้ ปำหลำงเริ่มเข้ำใจอะไรขึ้นมำบ้ำง

“ดูเหมือนผมจะเข้ำใจแล้วว่ำทำไมเจ้ำนำยผมถึงได้เลือก คุณมำรักษำคุณพ่อของเขำ” ยังมีอีกประโยคที่ไม่ได้พูด และก็ เข้ำใจแล้วว่ำทำไม One ถึงได้เลือกผู้หญิงคนนี้

มีมำดของหมอที่เก่ง ใจเย็นไม่ตื่นตระหนก

“ขอบคุณที่ชมค่ะ” เสี่ยวเชี่ยนยิ้มให้

“อำการนำยท่ำนเป็นไงบ้ำงครับ คุณมั่นใจไหม?” ปำหลำง ถำมเธอด้วยน้ำเสียงปกติ

เสี่ยวเชี่ยนยังคงยิ้มแล้วตอบอย่ำงกากวม

“ยังบอกไม่ได้ค่ะ”

นี่ก็คือการแสดงออกว่ำไม่อยำกคุยแล้ว ถ้ำปำหลำงยังคง ถำมต่อก็เห็นได้ชัดว่ำไม่รู้จักดูสถำนการณ์ เขำจึงไม่ถำมอีก

เสี่ยวเชี่ยนพักสำยตำ ในใจกลับรู้สึกสงสัย

คิดๆ ดูสมัยก่อนปำหลำงเคยเป็นทหำร การที่เขำซี้ปึ้กกับ อวี๋หมิงหลำงได้ก็แสดงว่ำคนๆ นี้น่ำจะรู้กาลเทศะดี ไม่ควรจะพูด มำกเกินควำมจำเป็น ทำไมถึงได้ถำมควำมลับของเจ้ำนำยแบบนี้ ถ้ำเป็นคนปกติก็อำจจะเม้ำท์ให้ฟั ง แต่ในมุมมองของเสี่ยวเชี่ยน พฤติกรรมแบบนี้ของเขำมันดูผิดปกติ

ไม่ว่ำใครต่ำงก็มีนิสัยเป็นของตัวเอง พฤติกรรมส่วนใหญ่ก็ มักจะอิงไปตำมนิสัยของแต่ละคน อย่ำงเช่น ถ้ำวันนี้อวี๋หมิงหลำง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน