เวลำนี้หยำงกวงก็ทนบรรยำกำศกระอักกระอ่วนแบบนี้ไม่ ไหวเหมือนกัน เขำรู้สึกว่ำรีบทำให้จบๆ จะดีกว่ำ
สำยตำของอำจำรย์หลีน่ำกลัวมำก คล้ำยกับดวงตำของงูใน สวนสัตว์ ไม่มีควำมอบอุ่นเลยแม้แต่น้อย จ้องนำนๆ แล้วสยอง พิกล
รีบจัดกำรให้หมดหน้ำที่แล้วรีบออกจำกตรงนี้ดีกว่ำ พอนึก ถึงตรงนี้ทันใดนั้นหยำงกวงก็หยิบแส้ออกมำจำกในถุงพลำสติก แล้วหวดกลำงอำกำศอย่ำงคล่องแคล่วจนเกิดเสียง
“อำจำรย์หลีครับ ผมจะทำให้อำจำรย์พอใจแน่นอนครับ!”
“เพียะ!”
สำยแส้กวัดแกว่งกลำงอำกำศ ถูกหวดไปทำงมู่ฮวำหลี
ต่อให้เป็นมู่ฮวำหลีที่สำยตำเฉียบคมก็เดำไม่ถูกว่ำจะมีคน ใช้เล่ห์เหลี่ยมแบบนี้ และคงไม่มีทำงเดำได้ว่ำจะเป็นฝีมือของอวี๋ หมิงหลำง
หยำงกวงหวดแส้ไป โชคดีที่มู่ฮวำหลีหลบทัน แต่แส้ก็ยัง
1 1 3 0 3
หวดโดนแขน เขำเจ็บมำก
“บ้ำไปแล้วเหรอ?” มู่ฮวำหลีโมโห แต่หยำงกวงก็ยังคงหวด ต่อไป
“คุณบอกว่ำต้องกำรเองนะครับ!”
เขำมีจรรยำบรรณในอำชีพ ลูกค้ำต้องมำเป็นที่หนึ่ง!
“ผม?” มู่ฮวำหลียื่นมือไปจับแส้ไว้ เขำออกแรงเล็กน้อยแส้ก็ เปลี่ยนมำอยู่ในมือเขำ ตำมมำด้วยกำรหวดกลับ หยำงกวงถูก หวดโดนหน้ำ เจ็บจนร้องโอดโอย
แส้ชนิดนี้ไม่ถึงกับทำให้คนเจ็บหนัก แต่พอโดนก็เจ็บมำก เหมือนกัน
อะไรกัน ที่แท้อำจำรย์หลีเรียกเขำมำไม่ใช่ให้เขำมำหวด แต่ มำให้ถูกหวดเหรอเนี่ย!
“คุณเป็นคนโทรให้ผมมำเองนะ อำจำรย์หลีจะหวดผม ตรงไหนก็ได้ แต่อย่ำเอำให้โดนหน้ำได้ไหมครับ…”
ต้องใช้หน้ำทำมำหำกินนะ!
1 1 3 0 4
มู่ฮวำหลีได้ยินแบบนั้นก็หวดเข้ำไปที่หน้ำของหยำงกวงโดย ไม่ลังเลหลำยที กับคนที่กล้ำใช้ควำมรุนแรงกับเขำ เขำไม่มีทำง ปล่อยไว้เด็ดขำด!
เสี่ยวเชี่ยนที่อยู่ด้ำนบนชมอย่ำงสนุกสนำน
ถึงเธอจะไม่ได้เห็นแมวไร้จรรยำบรรณถูกหวด แต่ได้เห็น ผู้ชำยเฮงอย่ำงหยำงกวงถูกทรมำนมันก็สะใจเหมือนกัน ขณะที่ เธอกำลังมันอยู่นั้นก็เห็นมู่ฮวำหลีหวดหยำงกวงพลำงมองสำรวจ ไปรอบห้อง ทันใดนั้นสำยตำของเขำก็ไปหยุดอยู่ตรงช่องระบำย ลมที่เสี่ยวเชี่ยนใช้มองอยู่ เขำเอะใจขึ้นมำทันที
เสี่ยวเชี่ยนตกใจรีบหดหัว ในทำงทฤษฎีมู่ฮวำหลีไม่น่ำจะ มองเห็นเธอหรอก ตำแหน่งนี้ค่อนข้ำงมืด อีกอย่ำงไฟตรงนี้ก็ ไม่ได้เปิด แต่เขำทำให้เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกรำวกับว่ำถูกจับได้เข้ำแล้ว ประธำนเชี่ยนถึงกับสะดุ้ง
“คุณโทรมำเองนะครับ!” หยำงกวงถูกหวดจนหมดทำงหนี
“อ่อ งั้นก็ผมแหละนะ”
เสี่ยวเชี่ยนได้ยินมู่ฮวำหลีทำเสียงหึ หึ จำกนั้นก็ตำมมำด้วย เสียงร้องโอดโอยอย่ำงน่ำเวทนำของหยำงกวง เธอไม่กล้ำมองลง
1 1 3 0 5
ไปอีก และก็ไม่รู้ว่ำมู่ฮวำหลีจัดกำรหยำงกวงไปถึงไหนแล้ว หยำงกวงสู้กลับหรือเปล่ำก็ไม่รู้ เอำเป็นว่ำทำให้สองคนนี้ผิดใจ กันเป็นพอ
เสียงหัวเรำะหึ หึของมู่ฮวำหลีทำให้ประธำนเชี่ยนสูญเสีย ควำมกล้ำที่จะมองลงไปต่อ เธอตัดสินใจรีบถอยออกจำกตรงนั้น
ปลำยสำยของโทรศัพท์ไร้ควำมเคลื่อนไหวจำกทำงด้ำน อวี๋หมิงหลำง เธอเองก็ไม่กล้ำส่งเสียงกลัวมู่ฮวำหลีจะได้ยิน จึง ถอยกลับไปเอง
เส้นทำงของท่อแบบนี้ถ้ำไม่มีอวี๋หมิงหลำงนำทำงมำก็ปีน ยำกมำก ไม่เพียงแต่จะมืด ภำยในยังไม่รำบเรียบอีกด้วย เสี่ยว เชี่ยนจะกลับตัวก็ไม่ได้ เธอคลำนเข่ำถอยหลังอย่ำงรวดเร็ว โครงสร้ำงภำยในนี้ซับซ้อนมำกเธอเองก็ไม่รู้ว่ำต้องไปทำงไหน ถอยมั่วไปหมด ไม่ได้รู้เลยว่ำตัวเองถอยไปจนถึงทำงแยกของอีก ฝั่งแล้ว
เธอถอยไปได้ระยะหนึ่งพอก้มมองก็เห็นแสงไฟ เธอคิดว่ำถึง จุดหมำยแล้ว กำลังคิดอยู่ว่ำจะเรียกเสี่ยวเฉียงให้ขึ้นมำรับเธอ
ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงจำกด้ำนล่ำง
1 1 3 0 6

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย