แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1342

เจิ้งซวี่ยื่นมือไปพยุงอำข่ำ “คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“ฉันผลักนำยให้ล้มดูบ้ำงไหม?” อำข่ำเอำมือนวดเข่ำ แต่พอ ก้มคอเสื้อก็เปิดกว้ำงเห็นไปถึงไหนต่อไหน

“ขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ”

เห็นเขำขอโทษอำข่ำก็ไม่ชิน เคยแต่ต่อปำกต่อคำกันจนชิน อยู่ๆ หมอนี่มำทำตัวเป็นคนดีเลยรู้สึกไปไม่ถูก

“นำยมีธุระอะไรหรือเปล่ำ?” อำข่ำทำจมูกฟุดฟิ ด เธอได้ กลิ่นเหล้ำเตะจมูก

“นำยกินเหล้ำมำเหรอ?”

“อืม กินเหล้ำขำวเอ้อกัวโถวไปขวด”

ตอนอยู่โรงพยำบำล เดิมทีเจิ้งซวี่อยำกรับอำข่ำกลับมำ ด้วยกัน แต่ปรำกฏว่ำรอแล้วรอเล่ำก็ยังไม่เห็นเธอลงมำ พอขึ้น ไปดูเขำก็หัวเสีย อำข่ำหนีออกไปทำงด้ำนหลัง

ครั้นแล้วเขำจึงรีบบึ่งรถกลับมำ เดิมอยำกจะจู่โจมเธอทันที

1 1 3 1 2

อย่ำงไรเสียเฉินเสี่ยวเชี่ยนก็บอกให้เขำแกล้งโง่ พี่ซวี่ยังไม่รู้ตัวว่ำ ตีควำมคำพูดของประธำนเชี่ยนผิด เพื่อเสริมสร้ำงควำมกล้ำ หำญและสร้ำงขวัญกำลังใจ เมื่อกลับมำถึงแล้วเขำจึงยังไม่มำหำ เธอทันที แต่ไปดื่มเหล้ำก่อน

เสี่ยวเฉียงที่แอบดูอยู่ทำเสียงจิ๊ จิ๊ ในใจ เคยเจอคนหน้ำด้ำน แต่ไม่เคยเจอใครด้ำนเท่ำนี้ เห็นๆ อยู่ว่ำตัวเองมีแผน ยังจะแสร้ง ทำเป็นดื่มเหล้ำ ทำไมไม่คิดบ้ำงว่ำจำกโรงพยำบำลมำที่นี่ใช้ เวลำนำนเท่ำไร หมอนี่กินเหล้ำขำวแทนน้ำเปล่ำสินะถึงได้ทำ ควำมเร็วได้ขนำดนี้?

“แล้วนำยกินเหล้ำเสร็จทำไมไม่กลับไปนอน มำหำฉัน ท ำไม?” อำข่ำถำมในสิ่งที่เสี่ยวเชี่ยนกับอวี๋หมิงหลำงอยำกรู้พอดี

ใช่! แบบนั้นแหละ!

เจิ้งซวี่ไม่ตอบคำถำมเธอ อำศัยควำมเมำล็อคตัวเธอไว้ อำ ข่ำอยำกผลักเขำออกแต่ถูกเขำจับข้อมือ ออกแรงเล็กน้อยเธอก็ ถูกกดเข้ำกับกำแพง ร่ำงกำยของเขำโน้มเข้ำมำแนบกับร่ำงกำย ของอำข่ำ

เสี่ยวเชี่ยนเห็นเหตุกำรณ์นี้ทั้งหมดผ่ำนทำงช่องประตูแง้ม

1 1 3 1 3

เธออยำกผิวปำกให้จริงๆ

ละครบอสหนุ่มตัวร้ำยหลงรักฉันเวอร์ชันชีวิตจริงได้เริ่มฉำย แล้ว! สนุกมำก! ขอเชิญกดไลค์รัวๆ แฟนคลับห้ำมพลำด ดูแล้ว ติด!

“นำยจะท ำอะไร… ลุกออกไป!” อำข่ำอยำกผลักเจิ้งซวี่ออก แต่กลับพบว่ำเขำทับเธอลงมำหนักเหมือนถูกภูเขำกดทับ ผลัก อย่ำงไรเขำก็ไม่ขยับ

“ผมไม่ลุก! ผมมีเรื่องจะพูดกับคุณ!” เหล้ำเอ้อกัวโถวขวดนี้ ดื่มแล้วออกฤทธิ์ไวจริงๆ ดื่มจนเริ่มมึนหัว พูดจำไม่ชัดเหมือน ตอนปกติ แต่ตำปรือๆ แบบนี้ บวกกับน้ำเสียงที่พูดไม่ชัด ช่วย ลดควำมโหดในยำมปกติ มีควำมน่ำรักที่ดูเซ็กซี่เข้ำมำแทน

“นำยว่ำไงนะ ไม่ลุกเหรอ?” นั่งแบบนี้มันแปลกๆ นะ…

“ไม่ลุก! ลุกขึ้นเดี๋ยวไอ้แมวยักษ์ตัวนั้นมันก็มำคำบคุณหนี ไป! ผมไม่ให้คุณไปกับมัน!”

“นำยเมำแล้ว มีอะไรพรุ่งนี้ค่อยคุยกัน” อำข่ำออกอำกำร หน้ำแดงที่ถูกเขำจู่โจมในระยะประชิดแบบนี้ ลมหำยใจเคล้ำ กลิ่นเหล้ำของเขำรดอยู่ตรงไหปลำร้ำของเธอ ให้ควำมรู้สึกจักจี้

1 1 3 1 4

เหมือนมีมดไต่อยู่ตรงนั้น

“ไม่! พรุ่งนี้เดี๋ยวคุณก็หนีไป! ผมไม่ให้คุณหนี!”

“พี่ชำย เมำแล้วอย่ำมำทำตัวกร่ำงได้ไหม? นำยไม่ได้เป็น อะไรกับฉัน ต่ำงคนต่ำงมีอิสระ ฉันอยำกจะไปไหนก็ไป มีสิทธิ์ อะไรมำสั่งฉัน?”

“คุณเป็นแฟนผม!”

พอคำว่ำแฟนหลุดออกไปเจิ้งซวี่รู้สึกเหมือนก้อนหินหนักๆ ที่กดทับอยู่ในใจก็ได้หำยไปด้วย โล่งไปหมดทั้งตัว ใช่ เขำควร จะนึกคำนี้ได้นำนแล้ว

ครั้นแล้วเขำจึงพูดซ้ำอีกครั้ง และเพื่อเป็นกำรยืนยันควำม หนักแน่นเขำพยักหน้ำด้วย

“คุณคือแฟนของผม!”

อำข่ำตกใจเบิกตำโพลง เสี่ยวเชี่ยนที่อยู่หลังประตูตกใจ ปำกเป็นเลขศูนย์ ไม่น่ำเชื่อว่ำจะขนำดนี้!

นี่มันหน้ำไม่อำยสุดๆ ไปเลย!

1 1 3 1 5

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน