แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1343

“ผมทำเล่นๆ กับคุณเมื่อไรกัน?! เป็นคุณต่ำงหำกที่ปั่ นหัว ผมตั้งแต่ต้น! ใครกันแน่ที่พอใส่กำงเกงแล้วก็ทำเป็นไม่รู้จักกัน?” เจิ้งซวี่ไม่มีทำงเลือก พอเห็นอำข่ำไม่ให้โอกำสเขำสักนิดเขำจึง ไม่แกล้งเมำแล้ว พูดเสียงสูงขึ้นมำหลำยระดับ

“อำข่ำคุณคิดให้ดีนะว่ำใครกันแน่ที่ปั่ นหัว? คุณให้โอกำส ผมรับผิดชอบหรือยัง? ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรคุณก็คิดเอง เออเองคนเดียว ปีศำจเฉินเสี่ยวเชี่ยนเป็นพยำนได้”

นั่นสิ! ก็แค่มำหำฉัน ฉันเป็นพยำนให้นำยได้! แม่สื่ออยู่นี่! เสี่ยวเชี่ยนยกมือในใจ แต่น่ำเสียดำยที่เธอพูดแบบนี้ออกไป ไม่ได้เพรำะสถำนะผู้บุกรุกค้ำคออยู่

เสี่ยวเฉียงดูเวลำ นี่ผ่ำนไปสำมนำทีแล้วสองคนนี้ก็ยังลีลำ อยู่อีก ลูกสำวฉันยังนอนอยู่ในห้องนะโว้ย!

เสี่ยวเชี่ยนเองก็นึกถึงลูกสำวแล้ว เธอไม่วำงใจ

แต่ละครตรงหน้ำก็กำลังมัน เสี่ยวเชี่ยนดันตัวเสี่ยวเฉียง อวี๋หมิงหลำงชี้หน้ำตัวเองเซ็งๆ นี่เมียจ๋ำ คุณคงไม่ใจดำไล่ผม

1 1 3 2 1

กลับคนเดียวหรอกนะ?

เมื่อกี้เขำก็ไม่ได้เห็นตอนมู่ฮวำหลีถูกฟำดด้วยแส้ แค่นี้เสี่ยว เฉียงก็เซ็งจะแย่แล้ว ตอนนี้ยังจะไม่ให้เขำดูอีก!

เสี่ยวเชี่ยนถลึงตำใส่ เขำจึงต้องยอมรับชะตำกรรมกลับไปดู ลูก ก่อนไปชูห้ำนิ้วให้เธอ

ควำมหมำยคืออีกห้ำนำทีจะมำรับ พร้อมทั้งส่งสำยตำให้ เสี่ยวเชี่ยนประมำณว่ำตั้งใจดูให้ดีนะ เดี๋ยวต้องมำเล่ำแบบ ละเอียดด้วย

เสี่ยวเฉียงปี นกลับไปทำงเดิม เสี่ยวเชี่ยนยังคงจ้องดู เหตุกำรณ์อย่ำงเมำมัน

แผนที่เจิ้งซวี่อยำกจะจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งล้มเหลวไม่เป็น ท่ำ แต่ไม่ได้ทำให้เขำย่อท้อ

เขำคิดอยู่นำนในที่สุดก็เข้ำใจแล้ว

หำกเขำจีบอำข่ำไม่สำเร็จ อย่ำว่ำแต่เรื่องตัวเองจะเสียใจ เลย เอำแค่สีหน้ำดูถูกของไอ้เล็กก็คงเจ็บแค้นน่ำดู

อย่ำงไรเสียเวลำนี้รอบๆ ก็ไม่มีใครอื่น พี่ซวี่ผู้รักศักดิ์ศรีมำ

1 1 3 2 2

ตลอดถึงกับยอมจำนนแล้ว

“ผมอยำกหำโอกำสคุยกับคุณดีๆ มำตลอด แต่คุณกลับ ไม่ให้โอกำสผมได้พูด เอำแต่พูดว่ำโตๆ กันแล้ว โตแล้วไงล่ะ โต แล้วจะนอนกับใครแล้วหนีไปก็ได้งั้นเหรอ?”

“ฉันแค่รู้สึกว่ำจะมำรับผิดชอบกันเพรำะหลับนอนด้วยกัน มันก็เกินไป ฉันไม่ใช่ผู้หญิงหัวโบรำณเสียหน่อย ฉันไม่อยำก บังคับและก็ไม่อยำกเอำเรื่องศีลธรรมมำอ้ำง ฉันไม่อยำกเล่นแง่ อะไรกับนำย และก็ขี้เกียจจะตำมหำควำมรู้สึกอะไรด้วย นำย หอบแผนเจ้ำเล่ห์ของนำยกลับไปซะ!”

“แผนน่ะกลับไปหมดแล้ว แต่ผมยังอยู่! ตอนนี้ผมเจิ้งซวี่จะ ยืนอยู่ตรงนี้ ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรทั้งนั้น ตัวผมคนเดียว คุณบอก ว่ำคุณไม่ได้หัวโบรำณ งั้นได้ ผมหัวโบรำณ! คุณไม่ต้องกำรให้ ผมรับผิดชอบ แต่ผมต้องกำรให้คุณรับผิดชอบ! ยังไงคุณก็นอน กับผมไปแล้ว เรื่องนี้อย่ำได้คิดเบี้ยวหนี้เด็ดขำด!”

เสี่ยวเชี่ยนแอบคิดในใจ สมกับเป็นพี่ซวี่ ในเมื่อหน้ำด้ำน แล้วก็ต้องเอำให้สุด ใช่ มันต้องแบบนี้สิ!

อำข่ำตะลึงในควำมหน้ำด้ำนของเขำ

1 1 3 2 3

“เจิ้งซวี่ ศักดิ์ศรีเอำไปกินเป็นข้ำวเย็นหมดแล้วเหรอ? นำย เนี่ยนะหัวโบรำณ? ถ้ำอย่ำงนำยเรียกหัวโบรำณแล้วแฟนเก่ำนำย นับสิบคนพวกนั้นมำจำกไหน? นี่ฉันยังนับแบบเกรงใจนะ ถ้ำนำย ต้องไล่รับผิดชอบทีละคนล่ะก็ แฟนเก่ำนำยเอำมำจับมือเรียงกัน คงได้รอบโลกพอดี”

“นั่นก็เวอร์ไป… ก่อนหน้ำนี้ไม่นับ!”

เจิ้งซวี่กลัวเธอพูดเรื่องในอดีตมำก เขำจับไหล่เธอ ทั้งสอง คนจ้องหน้ำกัน

“ผมเคยทำเรื่องที่มันเกินไป ในควำมเป็นจริงผมก็ไม่รู้ว่ำ ทำไมตัวเองถึงได้มีแฟนเยอะขนำดนั้น ตอนนั้นผมอำจยังไม่คิด ว่ำในอนำคตจะมีคุณปรำกฏ”

เดิมทีบทพูดนี้เขำคิดไว้อย่ำงดีแล้ว แต่พอมำสบตำเธอแล้ว พูดกลับพูดติดๆ ขัดๆ

ก่อนมำเขำก็เคยคิดไว้ว่ำเธออำจจะถือเรื่องนี้ ถึงได้เตรียม บทพูดเอำไว้ แต่พอเธอมองมำเขำกลับร้อนตัวขึ้นมำทันที

สมองของเขำนึกถึงคำพูดของเสี่ยวเชี่ยน

1 1 3 2 4

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน