คำพูดของอวี๋หมิงหลางทำให้เสี่ยวเชี่ยนอึ้ง นี่เขารู้ได้ยังไง?
อวี๋หมิงหลางส่งสายตา เสี่ยวเชี่ยนจึงเข้าใจ คงมีกล้องวงจรปิดสินะ—เวรละ งั้นบทสนทนาระหว่างเธอกับหลี่เจิ้นทุกคนก็ได้ยินหมดสิ?
แย่แล้ว เคสรักษาที่เธอพูดไปอะไรต่อมิอะไร ถ้าถูกคนนอกรู้เข้าจะทำไง? ตอนนี้สถานะเธอยังเป็นแค่นักศึกษา ไม่ใช่จิตแพทย์สาวที่เก่งที่สุดแบบเมื่อชาติก่อน
เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกหวั่นใจ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาให้ถามมากมาย
คำพูดข่มขู่อาหญิงของอวี๋หมิงหลางได้ผลอย่างเห็นได้ชัด
“แกว่าไงนะ? ลูกชายฉันยังจะยืนได้อีกเหรอ?” อาหญิงถามด้วยความตกใจ
“เขาเป็นโรคทางจิตเวช การที่เขายืนไม่ได้ทั้งๆที่สภาพร่างกายไม่มีอาการผิดปกติงั้นก็มีความเป็นไปได้อยู่อย่างเดียวนั่นก็คือมีสาเหตุมาจากด้านสภาพจิตใจ”
เสี่ยวเชี่ยนพูดกับอาหญิงด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
“หนูพูดจริงเหรอเสี่ยวเชี่ยน หนูรักษาเขาได้จริงๆเหรอ?” พ่อหลี่ได้ยินดังนั้นก็ดีใจแทบบ้า
“มันโกหก มันเป็นแค่นักศึกษา รักษาโรคไม่เป็นด้วยซ้ำ ไม่มีใบอนุญาต มัน—” อาหญิงยังไม่ทันจะพูดจบอวี๋หมิงหลางก็ถอดผ้าพันคอทหารที่อยู่บนคอตัวเองยัดใส่ปากอาหญิง
โลกสงบแล้ว
“ขอโทษครับอา ผมเพิ่งมาจากสนามฝึกไม่มีเวลาเปลี่ยนชุด เพิ่งปีนขึ้นมาจากบ่อโคลนอาจจะมีขี้โคลนติดหน่อยนะครับ…”
มีขี้โคลนจริงๆด้วย สกปรกที่สุด อาหญิงรู้สึกขยะแขยงสุดๆแต่ก็คายออกไม่ได้
“หนูรักษาได้ค่ะ” เสี่ยวเชี่ยนตอบพ่อหลี่ด้วยสีหน้าจริงจัง
พ่อหลี่ดีใจก่อนจากนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นสงสัย เธอยังเป็นแค่เด็ก สามารถรักษาโรคที่ซับซ้อนแบบนี้ได้จริงๆเหรอ?
กลัวว่าคาดหวังมากเกินไปแล้วไม่ได้แบบนั้นจะกลายเป็นผิดหวัง
“เสี่ยวเชี่ยนของเรามีพรสวรรค์จริงๆ เขาเคยวินิจฉัยว่าหลานฉันมีปัญหาได้อย่างง่ายดาย ศาสตราจารย์หลิวก็ชื่นชมเขามาก บอกว่าเป็นคนเก่งที่ร้อยปีจะเจอสักคน”คำพูดของแม่อวี๋ทำให้เสี่ยวเชี่ยนกระพริบตาปริบๆ
ลับหลังอาจารย์ชมเธอแบบนี้ นึกไม่ถึงเลยจริงๆ
“งั้นเสี่ยวเชี่ยนช่วยรักษาหลี่เจิ้นด้วยนะ ฉันขอร้องล่ะ” พ่อหลี่โค้งให้เสี่ยวเชี่ยนอย่างจริงจัง
เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้รีบร้อนให้คำตอบ แต่มองไปทางอาหญิงแล้วส่งสัญญาณมือให้อวี๋หมิงหลาง เขาจึงรีบทำตามคำสั่งเธอเอาผ้าพันคอออกจากปากอาหญิง อาหญิงขยะแขยงจนถุยน้ำลายลงพื้นไปหลายที ปากมีแต่ขี้โคลน
“ฉันไม่ยอม แกไม่มีใบอนุญาต แกมันเป็นคนหลอกลวง ไอ้คนขี้โกหก จะปล่อยให้มันรักษาลูกชายฉันไม่ได้ พวกเราไปรักษาที่อื่น ฉันไม่เชื่อหรอกว่ามีเงินแล้วจะหาหมอที่เก่งกว่าไม่ได้”
อาหญิงไม่ชอบเสี่ยวเชี่ยนตั้งแต่แรกแล้ว เห็นแล้วไม่ถูกชะตา แล้วจะยอมมอบลูกชายให้เสี่ยวเชี่ยนรักษาได้ยังไง?
“ในบ้านเรานอกจากฉันแล้วตอนนี้ยังไม่มีใครที่มีประสบการณ์รักษาโรคนี้ โรคภาวะผิดปกติที่มีปัจจัยมาจากสภาพจิตใจยังไม่มีข้อมูลเท่าไร คุณน้าตอนทำงานเคยเจอคนไข้ที่ตรวจแล้วไม่เจออะไรแต่เขารู้สึกว่าร่างกายผิดปกติไหมคะ แบบที่ยังไงก็คิดว่าตัวเองเป็นโรคอะไรสักอย่าง?”



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย