แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 512

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 512 ฆ่าแกะอ้วน
ถึงจะไม่ใช่โรคที่ซับซ้อนมาก แต่ภายใต้สถานการณ์ที่ยังไม่มีเคสที่สำเร็จในประเทศ เสี่ยวเชี่ยนจึงกลายเป็นทางรอดสุดท้ายของครอบครัวอาหญิง

“ถ้าหลังจากนั้นมีเรื่องคนไปร้องเรียนเกิดขึ้นฉันจะรับผิดชอบเอง” อาเขยถลึงตาใส่อาหญิง อาหญิงรู้ว่าตอนนี้ตัวเองไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว แต่ก็ยังไม่อยากจะยอมก้มหัวให้เสี่ยวเชี่ยนแต่โดยดี

เสี่ยวเชี่ยนไม่ยื่นบันไดให้อาหญิงก้าวลงแม้แต่ขั้นเดียว เธอเก็บความสงสารเอาไว้ทั้งหมด เธอใจแข็งกับเรื่องนี้มาก

อาหญิงจำเป็นต้องสัญญามาอย่างแน่วแน่ว่าจะไม่ก่อความวุ่นวายอีกตลอดไป สำหรับคนแบบนี้ไม่มีอะไรให้ต้องเจรจา ถ้ายอมให้หน่อยก็จะได้ใจ คนที่น่าขยะแขยงทำเป็นอยู่อย่างเดียว รังแกคนดีกลัวคนที่แข็งกว่า

“นี่น่ะเหรอลูกสะใภ้ที่แสนดี ลูกชายคนดีที่เธอเลี้ยงมากับมือ” อาหญิงทำอะไรเสี่ยวเชี่ยนไม่ได้ จึงเอาความโกรธไปลงที่แม่อวี๋ แต่กลับนึกไม่ถึงว่าครั้งนี้แม่อวี๋ไม่ได้เป็นทำนิสัยดีเหมือนในอดีตแล้ว เธอวางตัวเหมือนเสี่ยวเชี่ยน ทำตัวแข็งข้อ

“ลูกสะใภ้ฉันทำอะไรผิด? ลูกชายฉันทำผิดอะไร? พวกเราไม่ได้ทำให้ขาหลี่เจิ้นเป็นแบบนั้นเสียหน่อย ถ้าเสี่ยวเชี่ยนของพวกเรายอมรักษานั่นก็เพราะเขาเป็นคนจิตใจดี ถ้าเขาไม่ยอมนั่นก็เรื่องของเขา เธอจะมาโวยวายกับฉันทำไม อยากอยู่ก็อยู่ ไม่อยากอยู่ก็ออกไป”

คล้ายกับเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเพียงชั่วข้ามคืน อยู่ๆจากคนที่มีแต่คนเอาใจกลายเป็นคนที่ใครก็ไม่เอา ภายในใจของอาหญิงรู้สึกรับไม่ได้กับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่นี้

เฉินเสี่ยวเชี่ยนมีความสามารถเฉพาะตัว อีกทั้งยังมีวิธีที่จะทำให้ลูกชายเธอกลับมายืนได้อีกครั้ง จะทำตัวแข็งข้อแบบนั้นก็ไม่แปลกอะไร

แต่ทำไมพี่สะใภ้ที่ดีกับเธอมาตลอดถึงทำกับเธอแบบนี้ด้วย?

“ฉันกับเว่ยกั๋วคิดทบทวนดูแล้ว การที่เธอเป็นคนแบบในตอนนี้พวกเราก็มีส่วนผิด พี่คนโตดุจพ่อพี่สะใภ้ดุจแม่ ถ้าในอนาคตอาเขยไม่เอาเธอแล้วพวกเราก็จะส่งเธอกลับบ้านแม่ ให้เธอไปเลี้ยงนกปลูกผักอยู่เป็นเพื่อนพ่อแม่ ทำงานเสียบ้างจะได้คิดได้ เว่ยกั๋วโทรไปบอกพ่อกับแม่แล้ว พวกเขาก็เห็นด้วยกับวิธีของพวกเรา”

“แม้แต่พ่อกับแม่ก็รู้เหรอ?” อาหญิงไม่นึกว่าเรื่องจะร้ายแรงขนาดนี้

“พ่อโมโหจนโรคหัวใจเกือบกำเริบ เขารู้สึกผิดที่เมื่อก่อนไม่สั่งสอนเธอให้ดี ตอนนี้ทางออกเดียวของเธอก็คือสำนึกในสิ่งที่ตัวเองทำลงไปทั้งหมดซะ ไม่อย่างนั้นเทพองค์ไหนก็ช่วยเธอไม่ได้ จนถึงตอนนี้ยังคิดไม่ได้อีกเหรอ?”

เดิมอาหญิงคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ แต่ไม่รู้ทำไมเรื่องถึงพัฒนาไปถึงขั้นที่คุมสถานการณ์ไม่ได้ เฉินเสี่ยวเชี่ยนเด็กผู้หญิงธรรมดาทำให้คนอื่นยอมรับในตัวได้มากขนาดนี้ แม้แต่พ่อแม่เธอก็รู้แล้ว

“งั้นจะพูดให้เข้าใจมากขึ้นอีกหน่อยนะคะ อาการของหลี่เจิ้น80-90%มีคุณเป็นสาเหตุ เดิมเขาไม่ควรมีปัญหาจิตเวชแบบนี้ แต่เพราะมีแม่ที่คิดไม่ได้ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบคุณ เพราะคุณเอาเขามาเป็นข้ออ้างในการทำเรื่องแย่ๆที่ยากเกินกว่าจิตใจส่วนดีของเขาจะรับได้ หลี่เจิ้นถึงได้เป็นแบบนี้ ถ้าคุณยังสำนึกผิดไม่ได้จริงๆเขาก็ไม่มีทางดีขึ้นได้หรอก”

คำพูดของเสี่ยวเชี่ยนทำให้อาหญิงสะเทือนใจเป็นอย่างมาก

“แกมันเพ้อเจ้อ ฉันเป็นห่วงลูกชายมาก แต่เล็กจนโตพยายามทำเพื่อเขาทุกอย่าง แล้วเขาจะไม่เข้าใจฉันได้ยังไง…”

“ดูท่าคุณก็ไม่ได้เห็นแก่ตัวไปเสียทั้งหมด โลกนี้ยังมีคนที่คุณแคร์อยู่ แต่คุณกลับใช้วิธีเข้าข้างตัวเองทำร้ายคนที่คุณแคร์ การกระทำที่หลี่เจิ้นไม่อาจให้อภัยคุณได้ ไม่อย่างนั้นพอฟื้นขึ้นมาทำไมเขาถึงอยากเจอฉันล่ะ?”

พ่อแม่แบบนี้มีเยอะมากจริงๆ บอกว่าตัวเองทำเพื่อลูก ทำเรื่องแบบนั้นแบบนี้ แต่ตัวลูกกลับไม่โอเค

“ไม่มีทาง ไม่มีทาง…”

อาหญิงไร้ซึ่งคำตอบโต้ หมดคำจะเถียง ทันใดนั้นโทรศัพท์ของอาเขยก็ดังขึ้นพอดี

“อะไรนะ? อาการแย่ลง?”

อาหญิงได้ยินดังนั้นก็เครียดทันที อยากจะดึงโทรศัพท์มาคุยแต่ถูกอาเขยผลักออก

“ออกไป บ้านนี้ไม่ต้องการคนแบบคุณแล้ว ดูตัวเองซะ ทำลูกจนกลายเป็นแบบนี้แล้ว”