แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 533

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 533 เสียดแทงแสลงใจ
“ตาคนป่าเถื่อนคิดจะทำอะไรน่ะ หืม?” เสี่ยวเชี่ยนยกหัวขึ้นมาเล็กน้อย ปากของเขาก็รีบตามขึ้นไปดื่มด่ำกับความขาวนวลทันที

“เดาดูสิ…” เขาคิดแบบไหนก็ทำแบบนั้น

หนวดที่เพิ่งงอกออกมาทิ่มเข้าที่ผิวบอบบางของเธอ รู้สึกเจ็บนิดๆกำลังดี

เสี่ยวเชี่ยนหลับตาดื่มด่ำกับช่วงเวลาใกล้ชิดกับคนรัก นี่ก็คือความรู้สึกที่เธอกำลังโหยหา ความพอใจที่ทำให้ประสาทชาได้ทั้งตัวยิ่งกว่าฤทธิ์เหล้า ความรู้สึกเหมือนได้ที่พักพิง ดึงเธอออกมาจากความรู้สึกแย่ๆที่มาจากการรักษาผู้ป่วย

เธอต้องการที่พักพิง ต้องการสลัดความทุกข์อันเจ็บปวดที่ผู้ป่วยนำมาให้เธอ

หูเหม่ยจิ้งถูกเธอฉุดขึ้นมาจากความสิ้นหวัง แต่หัวใจเธอกลับยังอยู่ในวังวนแห่งนั้น การปรากฏตัวของอวี๋หมิงหลางสามารถทำให้เธอสลัดความไม่สบายใจเหล่านั้นได้พอดี

เมื่อชาติก่อนเสี่ยวเชี่ยนก็จะมีอารมณ์จิตตกหลังจากการทำงานบ้างเป็นครั้งคราว เธอจะใช้เหล้ามาทำให้ตัวเองชินชา แต่ตอนนี้เธอเจอวิธีดับความเครียดที่ดีกว่าสุราแล้ว

นับตั้งแต่วินาทีที่เขาปรากฏตัว หัวใจเธอก็มั่นคง

อวี๋หมิงหลางไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรถึงทำให้วันนี้เสี่ยวเชี่ยนเหมือนดูปีศาจสาว ถึงแม้เธอจะไม่ได้ทำอะไรที่เกินเลย แต่สายตาเธอนั้นดูยั่วยวน มองเขาเสียจนเขาไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น นอกจากอยากหลอมรวมกับเธอเป็นร่างเดียว ไม่ต้องแยกจากกันอีก

บรรยากาศร้อนแรงขึ้นจากการที่ทั้งสองคนมีท่าทีหยอกล้อคล้ายทะเลาะกัน จากนั้นสายตาของเขาที่มองอย่างลึกซึ้งก็ค่อยๆเปลี่ยนไป คราวที่แล้วสายตาแบบนี้ของเขาปรากฏขึ้นตอนที่ทั้งสองคนเล่นผีผ้าห่มกันในโรงแรม ทันใดนั้นเขาก็ปล่อยเสี่ยวเชี่ยนออก จากที่อยู่ด้านบนเธอกลับกลายมาอยู่ด้านล่าง เขาจับเธอกดลงบนโซฟาแล้วเริ่มดึงเสื้อผ้าเธอออก

“มารบกวนหน่อย โอ๊ะ ฉันมาขัดจังหวะหรือเปล่า?”

เจิ้งซวี่ถือเหล้าสองขวดเดินผลักประตูเข้ามา เอาตัวพิงประตูยืนมองอวี๋หมิงหลางที่ต้องหยุดชะงักการทำภารกิจ ใบหน้าแสดงความยิ้มเยาะ

“แม่ง”

อวี๋หมิงหลางสบถ เอาเสื้อนอกที่เพิ่งถอดรีบคลุมให้เสี่ยวเชี่ยน เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้รู้สึกว่าเหตุการณ์นี้เหนือความคาดหมายอะไร เธอเดาไว้ว่าเจิ้งซวี่มาที่ร้านก่อนตั้งนานแล้ว จากนั้นค่อยออกมารบกวนตอนที่เสี่ยวเฉียงอารมณ์กำลังได้ที่

ยิ้มสมน้ำหน้าแบบนั้นเป็นหลักฐานอย่างดี

“คิดถึงแม่ก็กลับไปหาสิ ร้านฉันเป็นร้านคาราโอเกะ ไม่มีแม่แกหรอก” เจิ้งซวี่วางเหล้าลงบนโต๊ะพลางมองเสี่ยวเชี่ยนที่นั่งคลุมเสื้อของอวี๋หมิงหลางอยู่ รู้สึกเสียดแทงใจเบาๆ

“ผมเปลี่ยนเอาที่ราคาถูกลงหน่อยมาให้พวกคุณ ร้านผมเพิ่งเอาราคาขวดละเจ็ดหยวนมาลง เอามาเลี้ยงคนที่เก็บอารมณ์กันไม่อยู่แล้วอย่างพวกคุณกำลังดี กินเสร็จพรุ่งนี้ปวดหัวตายแน่”

อวี๋หมิงหลางกดขวดเหล้าไว้ไม่ให้เจิ้งซวี่ปล่อย “ของแบบนี้แกเก็บไว้กินหลังกินตับสาวเสร็จเหอะ พวกเราสองคนเป็นคนปกติ ไม่เหมือนคนป่าเถื่อนกินไม่เลือกอย่างแก”

“ขี้เกียจเสวนากับคนอย่างแก” เจิ้งซวี่ก็แค่ล้อเล่น เขาข้ามตัวอวี๋หมิงหลางไปนั่งกับเสี่ยวเชี่ยน

“วันนี้นึกไงมาที่ร้านผมได้?”

“ไม่ต้อนรับเหรอ?”

“จะเป็นไปได้ไง แต่ครั้งหน้ามาคนเดียวนะ ผมยังมีเหล้าดีๆเก็บไว้เยอะ ไว้เรามาดื่มกันสองคน ตัวนี้ไม่ต้องพามาเดี๋ยวไปกัดคนเข้า”เจิ้งซวี่ชี้ไปที่อวี๋หมิงหลางที่กำลังทำหน้าเหมือนกินรังแตนเข้าไป

อวี๋หมิงหลางตัดสินใจแล้วว่าเดี๋ยวตอนเทเหล้าจะฉวยโอกาสตอนที่ไอ้แตงกวาดำไม่สนใจแอบถ่มน้ำลายใส่ลงไป

“ไอ้เจิ้งเบอร์สอง ไม่มีงานทำเหรอ? ไม่ไปสัมภาษณ์สาวๆอกอึ๋มหรือไง? ได้ยินว่าที่นี่สาวเยอะนี่ เถ้าแก่เจิ้งปกติงานยุ่งตลอด”

“นายรู้ได้ไงว่าที่นี่สาวเยอะ?” เสี่ยวเชี่ยนถามด้วยความสงสัย

เจิ้งซวี่ทำหน้า ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง ออกมาทันที แล้วตบบ่าอวี๋หมิงหลางพลางพูดอย่างเต็มปากเต็มคำ