แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 541

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนนี้ 541 นี่มันโคตรเท่ห์เลย

หลังจากเสียงร้องโอดโอยแล้ว ตามมาด้วยเสียงเยือกเย็นแสดงความไม่พอใจของอวี๋หมิงหลาง

“บุกรุกที่อยู่อาศัย จับคนเป็นตัวประกัน ข่มขู่โดยผิดกฎหมาย เจตนาทำร้าย และที่ไม่อาจอภัยให้ได้ที่สุดก็คือ ใช้สายตาลามกมองผู้หญิงของฉัน”

แต่ละประโยคที่เขาพูดจะตามมาด้วยเสียงร้องโอดโอย ไม่รู้ว่าเขาทำอะไรไปด้วย

ประโยคสุดท้ายที่อวี๋หมิงหลางพูด คนที่ถูกอัดร้องได้น่าเวทนาที่สุด เสี่ยวเชี่ยนฟังออก คนสุดท้ายที่อวี๋หมิงหลางอัดคือผู้ชายที่ชื่อเสียวจิ่ว

เจี่ยซิ่วฟางตกใจจนลืมเรื่องร้องไห้ เธออ้าปากค้างมองประตูที่ปิดสนิท ไม่รู้ว่าอวี๋หมิงหลางที่อยู่ด้านนอกทำอะไรลงไปบ้าง

ทำได้แค่วิเคราะห์จากเสียงร้อง อวี๋หมิงหลางจะต้องเป็นฝ่ายกระทำคนเลวพวกนั้นอยู่ฝ่ายเดียวแน่นอน

ตอนแรกยังกลัวว่าอวี๋หมิงหลางจะเสียเปรียบ ตอนนี้กลับกลายเป็นกลัวอวี๋หมิงหลางจะทำคนพวกนั้นพิการ

“เชี่ยนเอ๋อ…แกไม่ออกไปดูหน่อยเหรอ หมิงหลางคงไม่ทำถึงขั้นพิการหรอกนะ? อย่าทำให้เขาซวยเพราะเรื่องนี้ไปด้วยนะ”

เสี่ยวเชี่ยนหน้านิ่ง “ไม่ต้องหรอก เขารู้ดีว่าต้องทำขนาดไหน”

เสี่ยวเชี่ยนไม่อยากให้เขาต้องคอยระแวงเลยเข้าห้องมา สงครามด้านนอกจบไวกว่าที่เธอคิด อวี๋หมิงหลางจัดการนักเลงพวกนั้นง่ายเสียยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปาก

เสี่ยวเชี่ยนกับเจี่ยซิ่วฟางที่อยู่ในห้องไม่รู้เหตุการณ์ด้านนอก แต่เฉินจื่อหลงเห็นทุกอย่างแบบเรียลไทม์ นี่ถ้าไม่ติดว่ามีอะไรอุดปากอยู่ เขาคงได้ตกใจอ้าปากค้างจนหุบไม่ลง

นี่มัน…คะ คะ คะ โคตรเท่ห์เลย

เฉินจื่อหลงไม่มีทางลืมว่าอวี๋หมิงหลางจัดการคนพวกนี้ได้อย่างไรภายในหนึ่งนาที

หนึ่งต่อแปด ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องเหลือเชื่อ เหตุการณ์แบบนี้ถ้าเป็นเมื่อก่อนเฉินจื่อหลงคิดว่ามีแค่ในหนังฮ่องกง

แต่ว่าที่พี่เขยใช้วิธีขั้นสุดยอดเปลี่ยนความคิดของเขาโดยสิ้นเชิง

หลังจากที่เสี่ยวเชี่ยนกับเจี่ยซิ่วฟางเข้าห้องไปแล้ว อวี๋หมิงหลางก็หยิบไม้กระบองออกมาจากเอว ไม้กระบองนั้นเหมือนได้กลายร่างเป็นสายฟ้าฟาดเข้าไปที่เหล่านักเลงแต่ละคนภายในหนึ่งนาที ภาพเหตุการณ์สุดเท่ห์จึงได้บังเกิดขึ้น อวี๋หมิงหลางไล่เรียงโทษของผู้บุกรุกออกมาพลางจัดการล้มทุกคนอย่างรวดเร็ว

เขาพูดโทษออกมาหนึ่งกระทงก็ล้มได้หนึ่งคน สุดท้ายขี้เกียจใช้ไม้กระบองอีกต่อไป ใช้หมัดสดๆ คนที่โดนหมัดหรือขาของเขาหวดเข้าไปต่างล้มจนลุกไม่ขึ้น

นี่คือเขาออมแรงให้แล้ว ปกติเวลาอยู่ที่ค่ายอวี๋หมิงหลางชอบเอาอิฐมาฟันเล่น พวกเขาเรียนศิลปะการต่อสู้อย่างแท้จริง สำหรับทหารหน่วยรบพิเศษแล้ว ถ้าจัดการศัตรูไม่ได้ในสามกระบวนท่าก็คือแพ้ หากเป็นในสนามรบถ้าในสามท่าล้มข้าศึกไม่ได้ก็หมดทางจะเอาชนะอีกฝ่าย อาจต้องส่งมอบชีวิตแทน

ส่วนนักเลงพวกนี้ปกติฝีมือก็แค่เหมือนเด็กทะเลาะกัน ไม่ได้มีศิลปะต่อสู้เลยสักนิด แล้วจะต่อยชนะอวี๋หมิงหลางได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้นต่างคนต่างพุ่งเข้ามา ไม่ได้มีความสามัคคีกันเลยแม้แต่น้อย พอเห็นอวี๋หมิงหลางล้มได้คนหนึ่งคนที่เหลือก็พากันเลิ่กลั่ก

วงแตกอย่างรวดเร็ว ง่ายเสียจนอวี๋หมิงหลางคิดว่าใช้กระบองมาตียังเป็นการดูถูกกระบองเลยด้วยซ้ำ

และที่ดูเหนือความคาดหมายก็คือเสียวจิ่วที่เป็นหัวหน้า พอเห็นอวี๋หมิงหลางจัดการคนของตัวเองได้ เขาเองก็หนีไปไหนไม่รอด—ตรงจุดที่อวี๋หมิงหลางยืนอยู่ใกล้ประตู อยากออกก็ต้องผ่านเขาไปก่อน

ครั้นแล้วเสียวจิ่วจึงใช้สมอง จากนั้นก็ลงไปนอนกับพื้น

ไม่ต้องรอให้แกมาอัดจนล้มหรอก แกล้งตายในสงครามใช้ได้ผลมาตั้งแต่สมัยอดีตแล้ว

อวี๋หมิงหลางจัดการจนราบคาบ กวาดตามองแล้วก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไป จากนั้นก็เหลือบไปเห็นเสียวจิ่วที่อยู่บนพื้นกำลังหรี่ตา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน