แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 551

“เสียวเหม่ย คุณน่ะเป็นขนมเกลียว ด้านหนึ่งผมก็อยากให้ตัวเองเข้าใจคุณ ส่วนอีกด้านผมก็อยากให้ตัวเองพอเข้าใจแล้วก็ไม่ต้องพูดออกมา คุณทำทุกอย่างทั้งหมดนี้อันที่จริงมันก็เหมือนกัน ถ้าเขากล้าเผชิญกับอุปสรรค กำจัดความรำคาญในใจคุณ คุณก็จะพอฝืนใจยอมรับว่าเขาเหมาะกับแม่คุณได้ ในขณะเดียวกันก็ได้ทำให้เขาเห็นว่าคุณเป็นคนยังไง ให้เขาได้รู้ว่าบ้านคุณมีคนที่ฉลาดอยู่ อย่าได้คิดทำอะไรไม่ดี แต่ถ้าหัวหน้าเลี่ยวยอมถอย คุณก็ทำให้เขาอยู่ห่างๆแม่คุณได้ ทำไมผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างคุณถึงได้วางแผนลึกซึ้งขนาดนี้นะ? จะเดินหน้าหรือถอยมันก็แผนของคุณ”

ถ้าพ่อเลี่ยวยอมแพ้เพราะคำพูดของเธอ ยึดติดกับตำแหน่งหน้าที่อันสูงส่ง งั้นเสี่ยวเชี่ยนก็ย่อมไม่อยากให้แม่ไปทนอยู่อย่างน้อยเนื้อต่ำใจได้ ถ้าพ่อเลี่ยวไม่ทำให้สิ่งที่ติดอยู่ในใจของเสี่ยวเชี่ยนหายไป งั้นก็อย่าได้คิดจะแตะต้องแม่เธอแม้แต่ปลายผม

เมื่อได้รับการยอมรับจากเสี่ยวเชี่ยน รู้ว่าครอบครัวของเจี่ยซิ่วฟางมีคนฉลาด ต่อไปถ้าเกี่ยวดองกันก็คงไม่กล้าออกไปทำตัวเหลวไหลนอกบ้านแบบเฉินหลิน

แม่ของเธอเป็นคนซื่อ แต่ได้คลอดลูกสาวที่ฉลาดเป็นกรดออกมา มีเสี่ยวเชี่ยนอยู่ใครก็อย่าหวังจะได้เอาเปรียบแม่ของเธอ

เสี่ยวเชี่ยนคิดว่าตัวเองทำอย่างแนบเนียนแล้ว แต่อวี๋หมิงหลางกลับมองทุกอย่างออก อีกทั้งยังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหมือนหยอกล้อ

“กลับบ้าน” เสี่ยวเชี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“ผมไม่นอนพื้นนะ” พูดความจริงแล้วต้องมารับกรรมเสี่ยวเฉียงไม่ยอมนะ

“นายไม่ต้องนอนพื้น”

“งั้นคุณจะให้ผมนอนไหน?”

“บนตัวฉัน”

เอ๊ะ ความสุขหล่นมาจากฟ้าอีกแล้ว?

“ทำไมล่ะ?” เสี่ยวเฉียงงง

นี่มันเด็กโง่ ตอนที่ไม่ควรฉลาดกลับฉลาด ตอนที่ควรฉลาดกลับโง่ เรื่องแบบนี้ยังต้องถามต่ออีก?

นิสัยของประธานเชี่ยน…ยามที่เต็มเปี่ยมไปด้วยรักก็อยากจะมอมเมาเสี่ยวเฉียง ยังต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ?

“ทำให้นายหมดแรงจะได้บรรลุวัตถุประสงค์ฆ่าปิดปาก คำตอบนี้พอใจยัง?”

เขายิ้มแหย “เบบี๋ ดูจะป่าเถื่อนมากและเป็นไปได้ยากหน่อยนะ แต่พี่ชอบ”

ตอนที่ใกล้ถึงหน้าหมู่บ้าน อยู่ๆเสี่ยวเชี่ยนก็พูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

“ฉันว่านายพูดถูกนะ บางครั้งฉันก็ดูเป็นคนตึงเกินไป ฉันทำแบบนั้นไปไม่ว่าอนาคตพวกเขาจะได้อยู่ด้วยกันหรือเปล่า บางทีฉันอาจจะทำผิด”

อวี๋หมิงหลางลูบหัวเธอ “ผมชอบที่บางครั้งคุณเป็นคนหัวรั้นเพื่อคนรอบข้าง ‘ความร้ายกาจ’ ที่คุณทำเพื่อคนในครอบครัวล้วนอยู่บนพื้นฐานเพื่อความสุขของพวกเขา หากมองในมุมกว้างคุณทำถูกแล้ว ถ้าพ่อเลี่ยวไม่สามารถมองตัวเองเป็นคนธรรมดาในการเลือกคู่ครองได้ งั้นพวกเขาก็ไม่เหมาะที่จะอยู่ด้วยกัน ดังนั้นคุณไม่ต้องคิดมากหรอก พี่อยู่ข้างน้องเสมอ”

เสี่ยวเชี่ยนยังไม่ทันจะได้ซาบซึ้งก็ได้ยินอวี๋หมิงหลางพูดต่อ “คุณยืนรอตรงนี้แปปนึงนะ ผมขอไปซื้อของก่อน”

ร้านผลไม้หน้าหมู่บ้านเปิดถึงดึก เสี่ยวเชี่ยนมองเขาด้วยความสงสัย “ดึกดื่นป่านนี้ยังจะกินผลไม้?”

“ผมจะซื้อแตงโมให้คุณ แม่บอกว่านิสัยติดกินน้ำเย็นของคุณไม่ดีเท่าไร แต่กินแตงโมไม่เย็นได้ ยัยตัวแสบจอมล้างผลาญ ดีนะที่พวกเราไม่มีเวลาได้เจอกันบ่อย ไม่อย่างนั้นเจอคุณทีครั้งนึง ไม่เพียงแต่ผมต้องเสียเงินซื้อถุงยางนำเข้า ยังต้องซื้อแตงโมให้อีก ผลไม้นอกฤดูแพงจะตาย”

อวี๋หมิงหลางเดินออกไปได้หลายก้าวแล้วก็รู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากทางด้านหลัง เขารีบกระโดดหลบไปด้านข้างตามสัญชาตญาณ หลบก้อนหินที่เสี่ยวเชี่ยนปามาได้อย่างฉิวเฉียด

“นายไม่ซื้อก็ได้”

เสี่ยวเชี่ยนทั้งโกรธทั้งอาย ความหมายที่แฝงอยู่ก็คือ เก่งนักก็ไม่ต้องทำสิ

นิสัยจากเรื่องบนเตียงถูกว่าที่แม่สามีรู้เข้าแล้ว อวี๋หมิงหลางนายมันโง่

“ผมยินดีรับใช้ประชาชน กินไปเถอะเมียจ๋า คุณกินเท่าไรผมก็—” ทำเท่านั้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน