แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 588

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 588 สถานการณ์กับการค้นพบ
มีเสี่ยวเฉียงอยู่ ต่อให้ในใจมีเรื่องกังวลมากแค่ไหนก็ถูกเขาพาออกนอกทะเลจนลืมไปหมด ตอนนี้เสี่ยวเชี่ยนอารมณ์ดีขึ้นมากแล้ว

พอเห็นเธอหัวเราะอวี๋หมิงหลางก็วางใจ ขอแค่เธอยิ้มได้ต่อให้เขาต้องเป็นคนหน้าด้านแล้วไงล่ะ

เขายอมใช้ทุกอย่างเพื่อแลกกับใบหน้าที่มีความสุขของเธอ

เดิมก็ดึกมากแล้ว นี่ทั้งสองคนยังมาทำเรื่องหน้าไม่อายข้างนอกกันอีก เสี่ยวเชี่ยนนอนพิงพนักด้วยความสะลึมสะลือ

ทันใดนั้นอวี๋หมิงหลางก็เหยียบเบรก เสี่ยวเชี่ยนลืมตาจ้องเขาด้วยความไม่พอใจ ตานี่จะก่อเรื่องอะไรอีกเนี่ย?

“อยู่บนรถอย่าไปไหนนะ เดี๋ยวถ้าเกิดอะไรขึ้นก็ห้ามส่งเสียง” อวี๋หมิงหลางไม่มีรอยยิ้มแบบเมื่อครู่ เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

เสี่ยวเชี่ยนเห็นสีหน้าเขาแปลกๆจึงลุกขึ้นมานั่ง

“มีอะไรเหรอ?”

“ข้างหน้ามีคนทำลับๆล่อๆ ผมจะลงไปดูหน่อย”

“ระวังตัวด้วย” เสี่ยวเชี่ยนได้ยินดังนั้นก็เครียดตาม

“ไม่เป็นไร คุณจำไว้ว่าปิดประตูหน้าต่างให้สนิท จะเกิดอะไรขึ้นก็ห้ามเปิด ใช้โทรศัพท์ของผมโทรหาต้ากว่างด้วย”

อวี๋หมิงหลางพูดเสร็จก็ลงจากรถ เสี่ยวเชี่ยนล็อคประตู ไม่กล้าเปิดไฟเพราะกลัวบุคคลต้องสงสัยจะรู้ตัว

เธอโทรศัพท์พลางมองอวี๋หมิงหลาง

เสื้อของเขายังสวมอยู่ที่ตัวเธอ เขาวิ่งไปด้วยสภาพเปลือยท่อนบน ความมืดช่วยอำพรางร่องรอยของเขา มือถือของเสี่ยวเชี่ยนบอกเวลาตีสองแล้วในตอนนี้

เวลานี้ถนนเส้นนี้ไม่มีรถเท่าไรแล้ว ด้านหน้าเป็นเขตที่พักอาศัย ดูท่าทางสงบเงียบ เสี่ยวเชี่ยนไม่เคยได้รับการฝึกมาก่อน ไม่ได้มีความสามารถชนิดที่แค่มองไปก็พบความผิดปกติได้อย่างอวี๋หมิงหลาง แต่เธอกลับเชื่อใจเขาโดยไม่มีเงื่อนไข

ปลายสายมีคนรับอย่างรวดเร็ว เสี่ยวเชี่ยนเล่าเรื่องทางนี้ให้ฟัง ต้ากว่างบอกว่าไม่เกินสามนาทีจะมาถึง

ตอนนี้ทั้งเมืองอยู่ในสภาวะเฝ้าระวัง แทบจะทุกหน่วยงานที่เกี่ยวกับด้านความปลอดภัยมีการออกลาดตระเวนถี่ขึ้น

แต่ผู้ต้องสงสัยดวงซวยคนนี้หลบรถลาดตระเวนได้ แต่กลับไม่รอดสายตาอันเฉียบคมของอวี๋หมิงหลาง

ฟ้ามืดมาก ไฟข้างทางแถวนี้ก็มาเสียอีก อวี๋หมิงหลางวิ่งไปไกลแล้วเสี่ยวเชี่ยนมองเห็นเหตุการณ์ไม่ชัด ทำได้แค่รออยู่ในรถเงียบๆ

ช่วงเวลาไม่กี่นาทีนี้รู้สึกเหมือนยาวนานมาก ถึงเสี่ยวเชี่ยนจะรู้ว่าฝีมือด้านการทหารของอวี๋หมิงหลางจะเก่งกาจ รู้ว่าโจรกระจอกเอาชนะเขาไม่ได้ แต่ก็ยังเป็นห่วง

ถ้าอีกฝ่ายมีอาวุธจะทำไง ถ้าอีกฝ่ายคนเยอะกว่าจะทำไง ถ้าอีกฝ่ายเป็นคนร้ายคนเดียวกับที่ถือมีดไล่แทงตามที่หัวหน้าตำรวจสืบสวนพิเศษบอกจะทำไง อวี๋หมิงหลางจะบาดเจ็บหรือเปล่า…

มีเสียงดังมาจากด้านนอกทำให้เสี่ยวเชี่ยนหยุดจินตนาการในแง่ร้าย

เสียงตะโกนของอวี๋หมิงหลางดังลอยมา

“บอกว่าอย่าหนียังจะคิดหนี”

“ผมผิดไปแล้วครับพี่”

เสี่ยวเชี่ยนรีบเปิดไฟรถ ห่างจากรถไม่ไกลออกไปอวี๋หมิงหลางกำลังลากตัวผู้ชายคนหนึ่งมา ผู้ชายคนนั้นผอมแห้ง สายตาล่อกแล่ก ดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนดี

ในเวลานี้เองหลินเจ๋อกว่างก็มาถึง

เสี่ยวเชี่ยนอยากลงจากรถ ทันใดนั้นก็รู้สึกแปลกๆ เธอก้มหน้ามอง

เธอใส่เสื้อของอวี๋หมิงหลางอยู่ ส่วนเสื้อของเธอขาดเป็นชิ้นๆอยู่ในรถ

รวมถึงกางเกงผ้าไหมด้วย…

นั่นก็หมายความว่าตอนนี้ตัวเธอโล่งมาก