ถ้าเธอเป็นคนไม่ปกติก็คงดี ถ้าเธอควบคุมหัวใจตัวเองได้ก็คงดี
แต่โรคภัยไม่ใช่เรื่องที่ตัวเองจะเอาอยู่ คนจำนวนมากเข้าใจผิดต่อการปฏิบัติตัวกับผู้ป่วยจิตเวช คิดว่าขอแค่ผู้ป่วยพยายามด้วยตัวเองก็จะควบคุมอาการได้ ถ้าควบคุมไม่ได้ก็เป็นเพราะต้องการเรียกร้องความสนใจ หาเรื่องใส่ตัวเอง เห็นแก่ตัว
หลายคนไม่เข้าใจโรคหวาดกลัวการแต่งงาน ไม่เข้าใจโรคย้ำคิดย้ำทำเสพติดการล้างมือ หรือแม้แต่โรคซึมเศร้า
ถ้าอย่างนั้นรักเขาแล้วทำไมไม่แต่งงาน? ทำตัวเรื่องเยอะ
รู้ทั้งรู้ว่าล้างมือบ่อยๆไม่ดีทำไมยังจะล้างอยู่ได้? ความสามารถในการควบคุมตัวเองแย่
ชีวิตดีจะตายทำไมต้องซึมเศร้าอยากฆ่าตัวตาย? ไม่ได้เรื่อง
คนปกติใช้ความคิดแบบคนปกติไปผูกมัดคนป่วย ความเข้าใจผิดนี้ทำให้ผู้ป่วยรู้สึกกดดันมากกว่าเดิม ผู้ป่วยนับวันจะยิ่งเกลียดตัวเอง ยอมรับตัวเองไม่ได้ แล้วอาการก็จะหนักขึ้น
ในฐานะที่เสี่ยวเชี่ยนเป็นจิตแพทย์ไม่เห็นด้วยที่คนปกติจะเลือกแต่งงานกับผู้ที่ป่วยทางด้านจิตใจ เพราะการทำแบบนั้นมันหมายถึงเห็นใจ การเห็นใจนี้ฟังดูเหมือนง่าย แต่คนทำได้น่ะน้อย ชีวิตคนเรายังอีกยาวไกล ทุกคนต่างมีนิสัยของตัวเอง ใครจะยอมอดทนและยอมถอยให้ไปตลอดชีวิตล่ะ? ไม่ใช่เทวดา มีใครบ้างที่หงุดหงิดอารมณ์เสียไม่เป็น?
แล้วอวี๋หมิงหลางเป็นใคร?
เขาเป็นคนมีความสามารถ เป็นครูฝึกทหารหน่วยรบพิเศษที่ยอดเยี่ยมที่สุด เขาเป็นคนมากพรสวรรค์ที่ครูฝึกทุกคนไม่อาจประเมินอนาคตเขาได้
แต่เขากลับใจกว้างเห็นใจคนป่วยอย่างเธอ ยอมทำตัวเป็นคนโง่
ทำเรื่องที่คนอื่นมองว่าไม่ฉลาด ต่อให้เกิดข้อผิดพลาดก็ขอรับไว้คนเดียว แบกรับความโกรธของเธอทั้งหมด ไม่ยอมบอกเธอ ทุกอย่างที่เขาทำก็เพื่อรักษาอาการให้เธอ
บางทีในสายตาที่คนอื่นมอง นี่คือผู้ชายที่ทั้งโง่ทั้งปัญญาอ่อน แต่เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่าเขาทำตัวไม่โง่ก็ได้ เขาเป็นคนฉลาด
แต่ความฉลาดของเขากลับเป็นการทำร้ายเธอ ดังนั้นพออยู่บนเส้นทางที่เลือกจะโง่แล้วเขาจึงไม่หันหลังกลับ
อวี๋หมิงหลางในชาติที่แล้วมีความเป็นผู้ใหญ่มาก ถึงขนาดเป็นผู้ชายที่ดูดีมีความสุขุมคล้ายกับเทพบุตร เป็นตัวเลือกสามีที่เพอร์เฟคที่สุดของผู้หญิงทุกคน
แต่อวี๋หมิงหลางในชาตินี้ยอมเธอครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะอาการทางจิตใจของเธอ จนเขากลายเป็นผู้ชายที่ยอมทำได้ทุกอย่าง…
อวี๋หมิงหลางอยู่ในท่าพร้อมถูกเธอกระทำ รอเธออาละวาด แต่พอลืมตาขึ้นก็เห็นเสี่ยวเชี่ยนน้ำตาคลอเบ้ากำลังมองมาที่เขา จึงรู้สึกร้อนใจขึ้นมาทันที
“โห แม่เจ้าประคุณรุนช่อง อย่าร้องสิ ผมผิดเองทุกอย่าง คุณจะเอายังไงก็ได้ยกเว้นเลิกกัน อย่าร้องไห้ได้ไหม?”
“ฉันมีเรื่องจะพูดกับนาย” เธอพยายามกลั้นน้ำตา และได้ทำการตัดสินใจแล้ว
อวี๋หมิงหลางเห็นเธออยู่ๆก็จริงจัง ในใจรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี พอเห็นเสี่ยวเชี่ยนกำลังจะอ้าปากพูดเขารีบเอานิ้วไปปิดปากเธอ
“คุณห้ามพูดอะไรทั้งนั้น ถ้าคุณกล้าบอกเลิก อย่ามาโทษผมจับตีก้นนะ จะตีจนกว่าคุณจะเชื่อฟัง ผมมีความผิดก็จริง แต่มันก็ไม่ถึงกับจะทำให้คุณตัดสินโทษตาย คุณต้องให้โอกาสผมได้ปรับปรุงตัวสิ”
ก่อนหน้านี้เธอเคยบอกเลิก ความรู้สึกนั้นตอนนี้อวี๋หมิงหลางก็ยังไม่ลืม ตอนนี้เขากลัวคำว่าเลิกกันมาก
เสี่ยวเชี่ยนส่ายหน้า
“ฉันไม่ได้จะบอกเลิก ฉันหมายความว่า ถ้านายอยากแต่งงานจริงๆ…พวกเราลองดูก็ได้”
ผลลัพธ์ที่แย่ที่สุดก็คือเธอปรับตัวหลังแต่งงานไม่ได้ ฝันร้ายก็จะหนักขึ้น ถึงตอนนั้นค่อยคิดหาวิธี
เธอไม่เชื่อว่าตัวเองเป็นถึงจิตแพทย์จะแต่งงานไม่ได้


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย