แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 615

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 615 ประธานเชี่ยนเบ่งบ้าง

เสี่ยวเชี่ยนล้างหน้าแปรงฟันแล้วไปหาทีมตำรวจอาชญากรรม ตอนนี้อวี๋หลิวเหมยไม่ต้องคอยตามคุ้มกันเสี่ยวเชี่ยนแล้ว ออกไปหางานทำแล้ว

งานระยะสั้นของอวี๋หลิวเหมยเสร็จสิ้นแล้ว เดิมเธอควรกลับไปยังเมืองที่พ่อแม่อยู่ แต่เด็กคนนี้พบว่าเมืองนี้มีของอร่อยเยอะ อีกทั้งไม่อยากกลับไปให้พ่อแม่คุมอีก จึงอยากหางานทำระยะยาวที่นี่ เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกขอบคุณที่ครั้งนี้เธอคอยช่วยคุ้มกันจึงให้อยู่ต่อ จะได้มีคนอยู่เป็นเพื่อนด้วย

เลี่ยวฟู้กุ้ยรอเสี่ยวเชี่ยนอยู่ตรงทางเข้า เขาเล่าสถานการณ์ทั้งหมดให้เสี่ยวเชี่ยนฟัง

เขาพบว่าอาการของจือหมิงนั้นค่อนข้างมีความพิเศษ มีเอกลักษณ์ จึงช่วยสมัครให้เสี่ยวเชี่ยนมาเป็นผู้ช่วย แต่ก็ไม่ได้มีค่าตอบแทนให้ มาทำแค่คดีของจือหมิง ตอนที่ทีมงานของเลี่ยวฟู่กุ้ยทำการวินิจฉัย เสี่ยวเชี่ยนมีหน้าที่จดบันทึกอยู่ข้างๆ

เธอไม่มีสิทธิ์พูด และก็ไม่มีสิทธิ์ตรวจอาการ

พูดตามตรงก็คือ ฟู่กุ้ยคิดว่าคดีนี้จะช่วยให้เสี่ยวเชี่ยนเข้าใจโรคหลายบุคลิกมากขึ้นจึงเรียกเธอมานั่งฟังด้วย

หลังจากที่เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่าเป็นคดีของจือหมิงเธอก็เกิดความสนใจ เมื่อชาติก่อนเธอไม่เคยเจอคนไข้แบบนี้ ลืมความทรงจำชนิดที่จำอะไรไม่ได้เลยเธอเคยเห็นแต่ในหนังสือ ชีวิตจริงยังไม่เคยเจอ

ขณะที่กำลังเดินเข้าไป ทันใดนั้นเธอก็เห็นใบหน้าคุ้นเคยของสองคนอยู่ในห้องโถงใหญ่ของทีมตำรวจอาชญากรรม

เป็นลุงกับป้าเจ้าของรีสอร์ทบนเขา เพิ่งไม่เจอกันไม่กี่วันสภาพของทั้งสองคนเหมือนแก่ลงไปอีกหลายสิบปี ลุงกับป้ากอดขาตำรวจที่ทำคดีแน่นไม่ยอมปล่อย

“ดูเหมือนจะเป็นญาติของผู้ต้องหา” เลี่ยวฟู่กุ้ยเจอเรื่องแบบนี้บ่อย กลัวจะส่งผลต่อเสี่ยวเชี่ยนจึงพาเธอขึ้นชั้นบน เสี่ยวเชี่ยนหันไปมองป้าคนนั้นแล้วก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของป้า

“ลูกป้าไม่ใช่คนแบบนั้น เขาเป็นคนซื่อๆ ขนาดไก่ยังไม่กล้าฆ่าเลยแล้วจะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง จะต้องเป็นดวงวิญญาณของบรรพบุรุษมาเข้าสิงเขาแน่ๆ ลูกป้าไม่ใช่คนแบบนั้น!”

พวกตำรวจอาชญากรรมพูดอย่างไรกับลุงป้าทั้งสองเสี่ยวเชี่ยนไม่รู้ พอนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับจือหมิงก่อนหน้านี้สมองของเสี่ยวเชี่ยนก็ปรากฏภาพหนึ่งแวบเข้ามา

“จากสถานการณ์ในตอนนี้ เครื่องจับเท็จก็ใช้แล้ว ได้ผลไม่แน่ชัด จนถึงตอนนี้สิ่งที่เขาพูดล้วนเป็นความจริง” เลี่ยวฟู่กุ้ยพาเสี่ยวเชี่ยนเดินไปยังห้องวินิจฉัยพลางเล่าให้ฟัง

“เครื่องจับเท็จไม่มีประโยชน์กับผู้ป่วยโรคหลายบุคลิกหรอก เครื่องจับเท็จจะใช้จับอัตราการเต้นของหัวใจ การตอบสนองของผิวหนังต่อการนำของกระแสไฟฟ้าเป็นต้น เพื่อทดสอบว่าโกหกหรือไม่ ในเมื่อทดสอบไม่เจอบุคลิกอื่นๆในตัวเขา แน่นอนว่าไม่ใช่พูดโกหกแล้วจับไม่ได้ แต่เพราะจับไม่ได้นี่แหละ ความเป็นไปได้ที่เขาจะเป็นโรคหลายบุคลิกเลยยิ่งมีมาก”

การที่ได้ผลแบบนี้เสี่ยวเชี่ยนไม่แปลกใจเลยสักนิด

“เพราะตอนนี้ทุกคนไม่มีวิธีที่จะปลุกบุคลิกอื่นของเขาออกมาได้ เลยวินิจฉัยไม่ได้” นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เลี่ยวฟู่กุ้ยเจอเคสแบบนี้

“ให้เขาทำแบบประเมินหรือยัง?”

แบบประเมินที่เสี่ยวเชี่ยนพูดถึงเป็นเครื่องมือสำคัญที่ช่วยวินิจฉัยโรคหลายบุคลิก คล้ายๆกับแบบทดสอบทางจิตวิทยา มีคำถามเฉพาะหลายข้อที่ต้องตอบ สุดท้ายจะนำคำตอบที่ได้มาวิเคราะห์ว่าเป็นโรคหลายบุคลิกหรือไม่

“ตอนนี้สภาพของเขาเหมือนลูกนกที่หวาดกลัวมาก เอาแต่ก้มหน้าร้องไห้กับโต๊ะไม่ให้ความร่วมมือ งานเลยไม่คืบ พวกเพื่อนพี่เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว”

เลี่ยวฟู่กุ้ยเองก็อ่อนเพลีย

คนภายนอกมักจะเข้าใจผิดเรื่องการทำงานของพวกเขา คิดว่าพวกเขามีชื่อตำแหน่งที่โก้เก๋รับเงินเดือนสูงๆ แต่กลับไม่รู้เลยว่างานแต่ละวันนั้นทำให้พวกเขาอยากจะเป็นบ้า

“เชี่ยนเอ๋อ ครั้งนี้ให้เธอมาแค่ดูก็พอแล้ว สิ่งสำคัญคืออยากให้เธอได้มีโอกาสมาดูของจริง ถ้าในอนาคตเธอได้เจอคนไข้แบบนี้จะได้รู้ว่าควรจัดการยังไง—” เลี่ยวฟู่กุ้ยยังไม่ทันจะพูดจบก็มาถึงห้องวินิจฉัยแล้ว เพื่อนร่วมงานของเขาสองคนเดินออกมาด้วยท่าทางเหนื่อยล้า สีหน้าเซ็งๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน