พ่อเย่ที่มาในคราบหมาป่า เนื่องจากเครียดเรื่องงานจากที่เป็นผู้บริหารรัฐวิสาหกิจกลับกลายมาเป็นพนักงานบริษัทเอกชน ทำให้จิตใจย่ำแย่จนผิดเพี้ยน จุดนี้เหมือนคนร้ายที่เคยโทรมาเซ็กส์โฟนกับเสี่ยวเชี่ยน เพราะเกิดความเครียดในการใช้ชีวิตทำให้จิตใจของคนเหล่านี้เปลี่ยนไป เอาความเครียดไประบายในรูปแบบที่น่าอัปยศ
พฤติกรรมของพ่อเย่ไม่อาจให้อภัยยิ่งกว่าคนร้ายที่โทรมาป่วนคนนั้น
หลังจากที่เสี่ยวเชี่ยนให้ตำรวจคุมตัวพ่อเย่ไปแล้วนั้น เธอก็ได้ใช้เวลาค่อนคืนในการเปิดประตูใจของเวยเวย ทำให้ได้รู้ความจริงที่ทำให้เธอใจสลาย
หลายปีก่อนหน้านี้พ่อเย่ได้เริ่มใช้กำลังทำร้ายเวยเวย ตอนแรกก็แค่ลูบมือลูบขา แต่มาก็กลายเป็นการตบตี สำหรับเด็กคนหนึ่งที่โตมาในครอบครัวที่รับอุปการะแล้ว พฤติกรรมแบบนี้ทั้งน่ากลัวและไร้ทางต่อสู้
เวยเวยในตอนนั้นอายุยังไม่ถึงสิบขวบ ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร ในใจเธอหวาดกลัวมากแต่ก็ไม่รู้จะไปบอกใคร แม่บุญธรรมก็สนแต่เรื่องเงิน ไม่ชอบหน้าเธอปกติก็ไม่ได้มายุ่งด้วย ถึงจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเย่เสียวอวี่ แต่เรื่องส่วนตัวแบบนี้ไม่รู้ควรบอกอย่างไร และก็อายที่จะเอ่ยปาก
ส่วนพ่อเย่ก็ข่มขู่เธอว่าถ้าไปบอกใครก็จะหาคนมาฆ่าเธอให้ตายอยู่ข้างถนน
เด็กตัวแค่นั้นจะรู้เรื่องอะไร ถูกข่มขู่ไปแบบนั้นก็ไม่กล้าบอกใคร เก็บความลับอันแสนน่ากลัวนี้ไว้ในใจ ส่วนพ่อเย่หลังจากที่ใช้ความรุนแรงกับเธอแล้วก็จะมีให้ของเป็นการชดเชยให้
บางครั้งให้เป็นเงินค่าขนม บางครั้งพาไปกินเคเอฟซีหรือไม่ก็ซื้อชุดสวยๆให้
ต่อหน้าคนอื่นพ่อเย่เหมือนเป็นพ่อที่ดี รักลูกสาวตัวเองมาก แต่ลับหลังกลับเป็นสัตว์เดรัจฉาน
สุดท้ายหลังจากที่เวยเวยอายุครบสิบสี่ปี ผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนี้ก็ขืนใจเวยเวย…
พอฟังมาถึงตรงนี้เสี่ยวเชี่ยนก็กัดฟันด้วยความโกรธ
ไอ้คนชั่ว!
เรื่องญาติผู้ใหญ่ในบ้านทำกับเด็กแบบนี้ใช่ว่าเสี่ยวเชี่ยนจะไม่เคยเจอมาก่อน เมื่อก่อนเธอเคยรับเคสแนวๆนี้มามากมาย เด็กที่น่าสงสารเหล่านั้นต้องมาแบกรับเรื่องที่น่ากลัวในวัยที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว พวกเขาต้องถูกผลักเข้ากองเพลิงในช่วงที่ตัวเองยังไม่เข้าใจโลกของผู้ใหญ่
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยระหว่างพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยงหรือลูกบุญธรรม และมีบางส่วนที่เกิดขึ้นระหว่างครูกับนักเรียน ในบรรดาคดีคุกคามเยาวชน ผู้ก่อเหตุที่มาจากคนใกล้ตัวมีอัตราที่สูงมาก และพฤติกรรมเหล่านี้สร้างบาดแผลในใจให้กับเยาวชนอย่างยากที่จะประเมินได้
แต่กฎหมายกลับลงโทษคนเลวพวกนี้แค่ไม่กี่ปี เหยื่อจำนวนมากเลือกที่จะเงียบแล้วปล่อยให้คนเลวพวกนั้นได้ใจ!
ที่เวยเวยเป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรงก็มีสาเหตุมาจากเรื่องนี้
เสี่ยวเชี่ยนพอได้ฟังเรื่องราวก็โมโหสุดขีด ถึงจะเดาได้ก่อนหน้านี้แล้วแต่พอได้รู้ความจริงไฟโกรธก็ยิ่งโหมหนักกว่าเดิม
ถึงแม้ฉิวฉิวกับหลิวเหมยจะไม่รู้เรื่องราวทั้งหมด แต่ก็พอคาดเดาได้บ้าง
คนที่สะเทือนใจที่สุดก็คือเย่เสียวอวี่
เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพ่อตัวเองทำเรื่องแบบนั้นลงไปได้
แต่ก็เหมือนกับที่อวี๋หมิงหลางคาดการณ์ไว้ ถึงจะวินิจฉัยออกมาได้ว่าที่เวยเวยเป็นโรคซึมเศร้าเกี่ยวข้องกับการใช้ความรุนแรงของพ่อเย่ หน่วยงานของเลี่ยวฟู่กุ้ยตรวจสอบกันอย่างเต็มที่ เสี่ยวเชี่ยนพาเวยเวยไปตรวจร่างกายเพื่อพิสูจน์ว่าเยื่อพรหมจรรย์ขาดไปนานแล้ว แต่กลับเอาผิดสัตว์เดรัจฉานตัวนั้นไม่ได้ ไม่มีหลักฐานที่เป็นชิ้นเป็นอันจากตัวเด็ก เขายอมรับว่าตัวเองใช้ความรุนแรงสั่งสอนลูก แต่ไม่ยอมรับว่าเคยทำเรื่องอื่น
ช่วงหลายวันมานี้เย่เสียวอวี่สะเทือนใจไม่เหมาะจะดูแลเวยเวย เสี่ยวเชี่ยนจึงให้ศาสตราจารย์หลิวไปคุยกับหัวหน้าสถานีให้หาเหตุผลว่าส่งเย่เสียวอวี่ไปทำงานที่อื่นแล้ว


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย