แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 667 พูดจาต้องมีหลักฐานนะ!
เสี่ยวเชี่ยนนั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าวไม่ลุกขึ้น เวยเวยที่นั่งอยู่ข้างๆยิ้มไม่ออกจับแขนเสื้อเสี่ยวเชี่ยนแน่นด้วยความกลัว
เสี่ยวเชี่ยนตบมือเธอเบาๆเพื่อบอกว่าไม่ต้องกลัว
“คุณป้าไม่ทราบชื่อท่านนี้มาที่บ้านฉันทำไมคะ?”
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง! ตอนนี้เหล่าเย่นอนอยู่ที่โรงพยาบาล ฝีมือแกใช่ไหม!”
“เข้าโรงบาล? เรื่องดีนี่! มันเป็นอะไรล่ะ?” หลิวเหมยพอได้ยินว่าสัตว์เดรัจฉานนอนโรงพยาบาลก็ดีใจขึ้นมาทันที
“เขา…” พอนึกถึงเรื่องที่สามีตัวเองถูกหมากัดไข่หายไปครึ่ง หลุ่ยจือก็มีสีหน้าบูดเบี้ยว ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าสงสัย
หมอบอกว่าถ้าตามหาอีกครึ่งให้เจอก็อาจจะเย็บติดเข้าไปได้ แต่ปัญหาคือพอมากัดแล้วพวกมันก็วิ่งหนีไป แย่งกลับมาไม่ได้! ถึงจะไม่ได้กัดโดนตรงลำ แต่ก็คงแข็งไม่ได้แล้ว…
หลุ่ยจือชี้หน้าเสี่ยวเชี่ยนด้วยความโมโห “เพราะแก! ฉันแจ้งตำรวจไว้แล้ว! ตำรวจไม่ปล่อยแกไว้แน่!”
เสี่ยวเชี่ยนหยิบกระดาษมาเช็ดปากด้วยท่วงท่าที่สง่างาม “ฉันทำอะไรเหรอคะ? ฉันเข้าไปช่วยคนชัดๆ อ้อ ไม่ต้องมอบโล่คนดีให้ฉันหรอกนะคะ มันเป็นหน้าที่ของพลเมืองดีอยู่แล้ว”
“อย่ามาทำเป็นเฉไฉ! ฉันถามแล้ว เหล่าเย่บอกว่าเห็นแก! อย่ามาแถ แกนั่นแหละ! แกสั่งให้หมามากัดเหล่าเย่!”
“ใช่ ฉันอยู่ในที่เกิดเหตุจริงๆ หลายคนก็เห็น แต่ป้าเป็นคนที่ชอบหาหลักฐานมายืนยันไม่ใช่เหรอ อย่ามาใส่ร้ายป้ายสีกันนะ วันนี้ฉันทำความดีทุกคนเป็นพยานได้ ป้าจะไม่ขอบคุณฉันไม่มอบโล่ให้ก็ช่าง แต่นี่ยังมาหาเรื่องถึงที่บ้าน อยากโดนเหรอ?” เสี่ยวเชี่ยนพูดด้วยท่าทางนิ่งๆ
“แกนั่นแหละที่ให้หมามากัดเหล่าเย่!” หลุ่ยจือยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกสงสัย เสี่ยวเชี่ยนเพิ่งออกไปได้ไม่นาน เหล่าเย่สามีเธอออกไปซื้อหมั่นโถวก็ถูกหมากัด แถมยังโดนกัด…ตรงนั้น!
“ป้าบอกว่าฉันเป็นคนทำก็ต้องเป็นฉันอย่างนั้นเหรอ? หลักฐานล่ะ? ฉันจำได้ว่าก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมงพวกป้ายังบอกฉันอยู่เลยว่าศาลสนใจแต่หลักฐาน แค่คำพูดไม่มีน้ำหนัก หลักฐานล่ะป้า? ป้าเกลียดฉันก็เลยบอกว่าฉันทำงั้นสิ?”
คำพูดที่เมื่อช่วงเช้าหลุ่ยจือใช้พูดกับเสี่ยวเชี่ยนได้ถูกเสี่ยวเชี่ยนเอามาใช้บ้าง หมัดนี้ชกกลับได้จุกมาก!
“ฉันจะต้องหาได้แน่! คนเราทำอะไรสวรรค์มองดูอยู่ แกหนีไม่รอดหรอก! พวกแกมันXXX!”
“ฮ่าๆๆ! สวรรค์เป็นญาติป้าเหรอ? ตอนที่พวกป้าทำเรื่องชั่วๆสวรรค์มองไม่เห็น ตอนนี้หาหลักฐานไม่ได้เลยอยากให้สวรรค์มาเห็น? ขอโทษนะ สวรรค์ไม่ว่าง” เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้ลุกจากที่นั่งเลย เธอคีบเนื้อจากหม้อกินอย่างเอร็ดอร่อย หอม มันหอมจริงๆ!
หลุ่ยจือกับเย่ต้าเชียนยั่วโมโหเสี่ยวเชี่ยนยังไงเสี่ยวเชี่ยนก็ทำอย่างนั้นกลับ แต่หลุ่ยจือไม่ได้มารยาทดีเหมือนเสี่ยวเชี่ยนในตอนนั้น อารมณ์โมโหแทบจะระเบิดออกมา แต่เสี่ยวเชี่ยนกลับยังคงนั่งอยู่ที่เดิม ดื่มเบียร์เย็นๆลวกเนื้อสัตว์กิน อีกทั้งยังยกตะเกียบถามหลุ่ยจือ
“กินหน่อยมะ? ฉันน่ะหมาแมวจรจัดยังให้ของกิน ฉันไม่ถือสาหรอกนะที่จะให้ป้ามากินด้วย”
น่าโมโหที่สุด!
หลุ่ยจืออยากจะเข้าไปตบเสี่ยวเชี่ยน แต่ถูกอวี๋หลิวเหมยถีบออกไป ตามด้วยยกนิ้วกลางให้
“ถ้ายังไม่ไปพวกเราจะโทรแจ้งตำรวจ! ข้อหาบุกรุกสถานที่!”
พอประตูปิดแล้วหลุ่ยจือก็ยังยืนด่าอยู่ ตามมาด้วยเสียงร้องไห้คร่ำครวญ เวยเวยตกใจกลัวมาก
“ไม่ต้องกลัวนะ ต่อไปไม่มีใครมารังแกหนูได้แล้ว”
เสี่ยวเชี่ยนตบหลังปลอบ
“พี่เหม่ยเหวยคะ หนูทำให้พี่ลำบากหรือเปล่าคะ?”
ประโยคนี้ทำให้เสี่ยวเชี่ยนอารมณ์ดี เพราะมันแสดงว่าเด็กคนนี้พัฒนาขึ้น รู้จักเป็นห่วงคนอื่นแล้ว นี่เป็นสัญญาณบอกว่าอาการดีขึ้น

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย