แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 668

ตอนที่ 668 พี่หลางฝ่ายกองหนุนมาแล้ว

เมื่อเจอกับคำใส่ร้ายของหลุ่ยจือ เสี่ยวเชี่ยนจึงจะเปิดเสียงที่อัดไว้

“ฉันอยากรับว่าวันนี้ฉันไปบ้านพวกเขามา แต่วัตถุประสงค์ของฉันคืออันนี้ ฉันเป็นจิตแพทย์ที่กำลังรักษาน้องผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ น้องคนนี้จำเป็นต้องได้รับคำขอโทษของเย่ต้าเชียน ฉันจึงได้เตรียมที่อัดเสียงไปด้วย ฉันคิดว่าถ้าเขาไม่อยากไปขอโทษต่อหน้า อัดเสียงก็เป็นการช่วยเวยเวยได้เหมือนกัน แต่พวกคุณฟังดูสิคะ…”

ที่อัดเสียงของประธานเชี่ยนอัดไว้แค่ส่วนที่เป็นประโยชน์กับตัวเอง ในนั้นมีเสียงก่นด่าของหลุ่ยจือกับเย่ต้าเชียน อีกทั้งเสี่ยวเชี่ยนยังแสร้งทำเป็นเหมือนถูกทำร้ายด้วย ถึงสองคนนั้นจะไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวเสี่ยวเชี่ยน แต่ข้อดีของเครื่องอัดเสียงก็คือไม่มีภาพ ดังนั้นพอตำรวจได้ฟัง ตราชั่งที่อยู่ในใจก็เอนเอียงมาทางเสี่ยวเชี่ยน

ตอนนี้หลุ่ยจืออึ้งจนพูดไม่ออก

วิธีที่เธอกับเย่ต้าเชียนใช้นั้นกลายเป็นเกมของเด็กๆเมื่ออยู่ต่อหน้าเสี่ยวเชี่ยน หากคิดจะหาช่องโหว่ของเสี่ยวเชี่ยนเป็นไปได้ยากมาก!

ใครจะไปคิดว่าเสี่ยวเชี่ยนจะวางแผนได้แนบเนียนขนาดนี้ ไร้ที่ติไม่มีทางให้ตอบโต้

เสี่ยวเชี่ยนที่แสนเพอร์เฟคทำให้หลุ่ยจือถึงกับตรรกะเพี้ยน

“มันแช่งให้พวกเราโดนสวรรค์ลงโทษ! มันนั่นแหละที่สะกดจิตหมา! หมาถึงได้ไปกัดเหล่าเย่…ตรงเป้า!”

ตอนที่เย่ต้าเชียนถูกส่งตัวไปรักษา หมอตกใจเป็นอย่างมาก

ถึงจะเคยมีเรื่องหมาจรจัดทำร้ายคนเกิดขึ้นบ้างเป็นครั้งคราว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เจอหมากัด…ตรงนั้นของคนจนขาด!

ตำรวจฟังถึงตรงนี้ก็อดไม่ได้ที่จะรีบหุบขา โหย กัดตรงนั้นขาดมันจะเจ็บขนาดไหนวะเนี่ย หรือนี่จะเป็นการลงโทษปล่อยให้หมากินตรงนั้นแบบที่เขาลือกัน?

เมื่อเจอกับการใส่ร้ายของหลุ่ยจือ เสี่ยวเชี่ยนทำหน้าไร้เดียงสาสุดๆ

“ถ้าการไปช่วยคนเจ็บจะทำให้ฉันถูกใส่ร้าย แบบนั้นฉันก็น่าสงสารนะ ทุกท่านไปลองถามจิตแพทย์หรือหมอประสาทดูก็ได้นะคะว่าการรักษาเด็กผู้หญิงที่เคยถูกคุกคามมันจำเป็นต้องใช้คำขอโทษของผู้ต้องหาหรือเปล่า การรักษาของฉันไม่ผิดแน่ ส่วนเรื่องสะกดจิตหมา…คุณป้าพูดจาใส่ร้าย ฉันเรียนด้านจิตวิทยามาตั้งหลายปี สะกดจิตคนมาไม่น้อย แต่ฉันยังไม่เคยลองกับหมาเลยนะคะ อย่าแต่ฉันเลยค่ะ จิตแพทย์เก่งๆบนโลกนี้ก็ทำไม่ได้หรอก—ถ้าวันไหนป้าเจอคนที่สะกดจิตหมาได้ช่วยบอกฉันด้วยนะคะ!”

เสี่ยวเชี่ยนพูดจริงบ้างเท็จบ้าง แต่90%เป็นความจริง มีแคส่วนเล็กๆเท่านั้นที่โกหก ไม่มีใครจับได้ จากเรื่องร้ายก็กลับกลายเป็นดีได้

เสี่ยวเชี่ยนเบี่ยงเบนความสนใจของหลุ่ยจือไปที่เรื่องสะกดจิตได้สำเร็จ สะกดจิตหมาเป็นอะไรที่เพ้อเจ้อมาก

เรื่องเพ้อเจ้อไร้ขอบเขตแบบนี้แม้แต่ตำรวจยังทนฟังไม่ได้ หลุ่ยจือพูดจาเกินจริง

ถ้าเป็นจริงอย่างตรรกะของหลุ่ยจือ เสี่ยวเชี่ยนสะกดจิตสัตว์ให้ไปทำร้ายคนได้ แบบนั้นโลกไม่ยิ่งวุ่นวายเหรอ?

“แล้วทำไมแกยังอยู่แถวนั้น คนเห็นเยอะแยะ!” หลุ่ยจือยังไม่ยอม

“พอออกมาแล้วฉันเห็นร้านไก่ทอดก็เลยซื้อไก่ไปนั่งกินข้างทาง คนมันหิวก็น่าจะเข้าใจได้ไหม? พี่ตำรวจคะ กินไก่ทอดผิดกฎหมายด้วยเหรอคะ?”

ตำรวจส่ายหน้า เสี่ยวเชี่ยนจึงพูดต่อ

“ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนถูกกัดคือเขา ตอนเขาถูกกัดฉันอยู่ห่างออกไปตั้งไกล พอได้ยินเสียงก็เลยวิ่งไปดูแถมยังช่วยปฐมพยาบาลด้วย คนแถวนั้นเป็นพยานได้หมด สุดท้ายเป็นฉันกับหมอคลินิกที่ช่วยเขาไว้จนกระทั่งรถพยาบาลมา มีคนเห็นเยอะแยะ”

“เหล่าเย่บอกว่าแกขู่เขาว่าสวรรค์จะลงโทษ ตอนอยู่บ้านฉันแกก็พูด แล้วมันจะมีเรื่องบังเอิญแบบนั้นได้ยังไง”

“คุณพระช่วย ป้าคะ ทำไมใส่ร้ายคนเก่งแบบนี้? ฉันเป็นจิตแพทย์นะคะ ฉันจะพูดแบบนั้นได้ยังไง?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน