แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 674

ตอนที่ 674 หมอดูเชี่ยนเอ๋อก็อยู่ด้วยในเวลานี้

เย่เสียวอวี่หิ้วแตงโมที่เสี่ยวเชี่ยนตั้งใจเลือกเดินเข้าโรงพยาบาล ยังไม่ทันจะได้เข้าไปในห้องที่พ่อนอนพักอยู่ก็ได้ยินเสียงคนด่าจากข้างในลอดออกมา

“หมอบอกไม่ให้ดื่มน้ำแกจะมาอารมณ์เสียใส่ฉันทำไม!” ดูเหมือนหลุ่ยจือจะหมดความอดทนแล้ว

นับตั้งแต่เย่ต้าเชียนนอนตื่นมาก็เอาแต่หาเรื่อง เห็นใครก็หงุดหงิด เอะอะก็ทำลายข้าวของ ด่าทอเสียงดัง โดยเฉพาะเวลาที่ปวดตรงนั้น เย่ต้าเชียนก็จะพาลไปหมด

“ตอนนี้แกไม่เห็นฉันในสายตาแล้วนี่ คนใจดำอย่างพวกแกไม่ชอบหน้าฉันมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้ฉันมันใช้การไม่ได้แล้วนี่ หึหึ แกคิดจะหนีไปเสวยสุขกับคนที่แกคบไว้ใช่ไหมล่ะ!” เย่ต้าเชียนหาเรื่องด่า

เดิมหลุ่ยจือก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่มีมารยาทมีความอดทนเท่าไร ทนเย่ต้าเชียนมาได้หนึ่งวันก็นับว่าปาฏิหาริย์แล้ว ตอนนี้เขายังมาหาเรื่องด่าอีก เธอจึงหมดความอดทน

“แกทำตัวเองทั้งนั้น ไปหาเรื่องจิ้งจอกนั่นจนถูกมันล้างแค้นให้ ยังจะมาพูด! ฉันจะบอกให้นะ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้เรื่องชั่วๆที่แกทำ! ฉันก็แค่ขี้เกียจจะมานั่งแฉแกก็เท่านั้นแหละ!”

“ไสหัวออกไปเลยไป!”

“คิดว่าฉันอยากอยู่ที่นี่นักเหรอ!”

ทั้งสองคนผลัดกันด่าใส่กัน เย่เสียวอวี่ที่ยืนอยู่ข้างนอกได้ยินหมด เธอรู้สึกแย่มาก

นี่น่ะเหรอครอบครัวเธอ? นี่น่ะเหรอพ่อกับแม่ของเธอ?

แต่ในใจก็อดที่จะรู้สึกนับถือเสี่ยวเชี่ยนไม่ได้

เสี่ยวเชี่ยนบอกว่าพอขึ้นมาแล้วอาจจะเจอพ่อแม่เธอทะเลาะกัน แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

ประธานเชี่ยนมีความแม่นยำในการวิเคราะห์เรื่องต่างๆ แม้แต่เวลาที่พี่ใหญ่มีโปรเจ็คต์งานใหญ่ๆยังต้องรวบรวมข้อมูลของคู่แข่งมาให้เสี่ยวเชี่ยนทำการวิเคราะห์ บางอย่างเสี่ยวเชี่ยนให้คำแนะนำจากความทรงจำเมื่อชาติก่อน แต่ส่วนใหญ่จะทำการวิเคราะห์รอบด้านถึงนิสัยของคู่แข่งพี่ใหญ่โดยอาศัยข้อมูลที่มีอยู่ในปัจจุบัน

มีเธออยู่พี่ใหญ่รู้สึกวางใจมาก ทำงานสำเร็จได้อย่างง่ายๆ เพราะเปอร์เซ็นต์ความผิดพลาดในการวิเคราะห์คนของเสี่ยวเชี่ยนคือศูนย์ น้อยครั้งที่เขาจะเจรจางานไม่สำเร็จ

ขนาดวิเคราะห์งานใหญ่เสี่ยวเชี่ยนยังไม่พลาด แล้วนับประสาอะไรกับการวิเคราะห์คนเลวอย่างเย่ต้าเชียน หลังจากที่เขาได้รับบาดเจ็บแล้วจะมีปฏิกิริยาอย่างไร ไม่มีทางรอดเงื้อมมือประธานเชี่ยนไปได้

เย่เสียวอวี่สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วผลักประตูเข้าไป

หลุ่ยจือพอเห็นลูกสาวกลับมาก็รีบทำสีหน้าน่าสงสาร “เสียวอวี่ มาช่วยแม่หน่อย ดูพ่อแกสิ เป็นขนาดนี้แล้วยังมาหาเรื่องแม่!”

เย่เสียวอวี่ยังไม่ทันได้พูดอะไรเย่ต้าเชียนที่ถูกหมอห้ามดื่มน้ำก็ได้กลิ่นแตงโม ความรู้สึกนี้เหมือนคนที่เดินอยู่ในทะเลทรายมาหลายวันแล้วอยู่ๆก็ได้กลิ่นน้ำ เขาทำจมูกฟุดฟิด จากนั้นก็มีท่าทีโมโห

เขาเอื้อมมือไปหยิบมีดตรงหัวเตียงแล้วเหวี่ยงไปทางเย่เสียวอวี่ หลุ่ยจือดึงตัวเย่เสียวอวี่หลบได้ทัน

“แกบ้าไปแล้วเหรอ! จะแทงเสียวอวี่ทำไม!”

“ออกไปให้พ้น! ออกไปให้หมด! แต่ละคนเห็นแล้วน่าหงุดหงิดจริงๆ ฉันซวยพวกแกได้แต่ยืนดู! ออกไป! ไปให้พ้น!”ดวงตาของเย่ต้าเชียนแดงกล่ำ เขามองเย่เสียวอวี่ด้วยสายตาอาฆาตแค้น

ถ้าเป็นแตงโมลูกใหญ่ไม่มีทางเกิดสายตาแบบนี้ขึ้นแน่ แต่นี่กลับเป็นแตงโมลูกเล็ก ทั้งสองลูกยังเรียงกันอยู่ในถุงพลาสติคใส มีหนึ่งลูกถูกหั่นแล้ว แค่เห็นก็น่ากลัว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน