แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 680

ตอนที่ 680 ยั่วโมโหประธานเชี่ยนได้ตายแน่

เสี่ยวเชี่ยนนึกออกแล้ว เธอรู้จักผู้หญิงวัยกลางคนสวมแว่นกรอบดำที่เพิ่งเดินเข้ามานี้

ก็คือคนที่เป็นมะเร็งความคิดผู้ชายหัวโบราณ ผู้อำนวยการโรงเรียนที่คิดว่าผู้หญิงถูกคนเลวลวนลามเป็นความผิดของตัวผู้หญิงเอง!

ผู้อำนวยการคนนี้ก่อนหน้านี้ดูถูกหลิวเหมยที่เป็นผู้หญิง เหยียดฉิวฉิวว่าเป็นคนผิดเพศแล้วปฏิเสธคนที่มีความสามารถอย่างทั้งสองคน

ต่อมาก็ได้กล่าวหาเวยเวยว่าเป็นความผิดของเวยเวยเอง เป็นคนที่ทำงานด้านการศึกษาชัดๆ อีกทั้งยังเป็นผู้หญิง แต่กลับใช้ความคิดแบบผู้ชายสรุปเรื่องราวส่งเดช รับเงินจากหลุ่ยจือไปแล้วก็กล้าที่จะสร้างคำให้การเท็จบอกว่าปกติเวยเวยทำพฤติกรรมไม่เหมาะสม

ตอนที่เสี่ยวเชี่ยนไปหาหลุ่ยจือกับเย่ต้าเชียนด้วยตัวเองเคยเจอผู้อำนวยการคนนี้ จึงจดจำคนที่มีความคิดป่วยๆแบบนี้ได้เป็นอย่างดี แต่ผู้อำนวยการคนนี้กลับจำเสี่ยวเชี่ยนไม่ได้

“ตรงนี้มีที่นั่งไม่ใช่เหรอ? ทำไมไม่ให้พวกเรานั่งล่ะ? พนักงานอย่างพวกเธอนี่นะวันๆชอบอู้งาน อยากทำก็ทำไม่ทำก็ไสหัวออกไปเลย! เดี๋ยวฉันจะไปฟ้องหัวหน้าพวกเธอ!”

ผู้หญิงวัยกลางคนอีกคนที่มากับผู้อำนวยการตะคอกใส่พนักงาน เห็นได้ชัดว่าไม่มองว่าพนักงานเป็นคน

สุ่ยเซียนขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ เมื่อก่อนตอนที่เธอเป็นโรคเบื่ออาหารเสี่ยวเชี่ยนพาเธอไปลองใช้ชีวิตการเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านอาหาร ความรู้สึกผูกพันแบบพี่น้องก็ได้เกิดขึ้นในช่วงนั้น ดังนั้นสุ่ยเซียนจึงสนิทสนมกับเสี่ยวเชี่ยนเป็นอย่างมาก ขณะเดียวกันเธอก็ได้เข้าใจหัวอกของคนเป็นพนักงานระดับล่าง

นี่เป็นงานที่ลำบากมาก พนักงานที่ต้องอาศัยความพยายามและแลกด้วยหยาดเหงื่อไม่ควรได้รับการปฏิบัติแบบดูถูกแบบนี้

“ไปทำงานเถอะ เดี๋ยวฉันอธิบายกับหัวหน้าให้ ไม่ต้องกังวลนะ” เสี่ยวเชี่ยนพูดกับพนักงานคนนั้น พนักงานรีบพูดขอบคุณแล้วโค้งตัวให้เสี่ยวเชี่ยนกับสุ่ยเซียน

“ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน” ผู้หญิงคนที่ต่อว่าพนักงานกวาดตามองเสี่ยวเชี่ยน จากนั้นจึงหันไปทำหน้าประจบผู้อำนวยการ

“ผู้อำนวยการอันคะ เชิญทางนี้ค่ะ”

บอดี้การ์ดเหลือบมองสุ่ยเซียนกับเสี่ยวเชี่ยน สายตานั้นเหมือนกับกำลังบอกว่า เขาได้เห็นมนุษย์ที่ไม่สำนึกในบุญคุณ พวกคุณเป็นดั่งแม่พระ!

คนที่ไม่รู้จักขอบคุณคนแบบนี้ควรจะถีบให้ออกไปกินดินข้างนอก

สุ่ยเซียนเห็นสายตาของเขาแล้วก็ปวดหัว เธอกับประธานเชี่ยนไม่อยากทำให้พนักงานลำบาก ลูกบ้าของบอดี้การ์ดคนนี้บางทีก็ทำให้เกิดความรู้สึกที่ว่า เขาเหมือนจะเป็นบอสมากกว่าเธอ

“อยากมานั่งกินด้วยกันไหม ถ้าไม่อยากก็ไปยืนรอข้างนอก” สุ่ยเซียนไล่บอดี้การ์ดออกไป

“ครับคุณหนู”

เสี่ยวเชี่ยนเอามือเท้าแก้มมองเหตุการณ์ตรงหน้า รู้สึกสนุกมากขึ้นกว่าเดิม

ถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อชาติก่อนเธอเคยเจอตาคนนี้มาก่อน เธอเกือบเชื่อแล้วว่าเขาเป็นบอดี้การ์ดจริงๆ แสดงได้เนียนมาก

“บอดี้การ์ดคนนี้พ่อบุญธรรมหาให้เธอเหรอ?”

“ใช่ นิสัยเข้ากับฉันไม่ได้เท่าไร เวลาฉันเห็นดวงตาของเขาจะรู้สึกหงุดหงิดมาก จริงสิเชี่ยนเอ๋อ ลูกพี่ลูกน้องหมิงหลางเป็นวิชาป้องกันตัวใช่ไหม เขาอยากมาเป็นบอดี้การ์ดฉันไหม?”

“เขาน่ะเหรอ ช่วงนี้ก็กำลังมองหางานจริงๆน่ะแหละ แต่อาจไม่ชอบงานบอดี้การ์ด ช่วงนี้เขากับเพื่อนฉันกำลังปรึกษากันอยู่ว่าจะเปิดโรงเรียนสอนศิลปะป้องกันตัว เธออยากจะลงทุนไหม? เอาสักหน่อยสิ ฉันก็ลงขันด้วยนะ”

สุ่ยเซียนขำ “ก็ว่าทำไมวันนี้เธอดูอารมณ์ดี ที่แท้ก็รอพูดเรื่องนี้อยู่ เอาสิ โปรเจ็คต์ไหนที่เธอว่าดีไม่มีพลาดอยู่แล้ว เดี๋ยวเอาเลขบัญชีมาแล้วกัน ฉันเอาด้วย”

“ไม่อยากดูแผนงานก่อนเหรอ?”

หลังจากที่ฉิวฉิวกับหลิวเหมยเจอปัญหาตอนหางาน ทั้งสองคนก็มาเริ่มคิดว่าไม่สู้ทำเองเลยดีกว่า ฉิวฉิวจบด้านพลศึกษา หลิวเหมยเป็นแชมป์มวยระดับประเทศ เปิดโรงเรียนสอนศิลปะป้องกันตัวก็น่าจะดี เสี่ยวเชี่ยนเลยช่วยทั้งสองคนระดมทุนให้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน