แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 732

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 732 ทุ่มเงินเพื่อสาวงาม
เสี่ยวเชี่ยนออกไปจากตรงนั้นพร้อมพี่ใหญ่ แม่หม่าเห็นเสี่ยวเชี่ยนไปกับผู้ชายที่ดูรวยก็รีบกระซิบเม้าท์กับสามี

“ว่าแล้วเชียวว่าต้องเป็นผู้หญิงไม่ดี สองคนนั้นเป็นอะไรกันน่ะ ผู้หญิงอายุน้อยหน้าตาดี มีบ้านมีรถ มันจะไม่พึ่งผู้ชายได้ยังไง แล้วยังจะทำปากดี”

หลิวเหมยยืนอยู่ไกลได้ยินไม่ชัดเท่าไร แต่ก็จับคำสำคัญๆได้ รู้สึกได้ว่ากำลังพูดถึงพี่สะใภ้ของเธอ

เธออยากจะเข้าไปถามแม่หม่าลุ่ยตรงๆว่าพูดถึงพี่สะใภ้หรือเปล่า ถ้าพูดถึงเสี่ยวเชี่ยนจริงเธอก็คงต้องเถียงกลับ แต่ฟู่กุ้ยกลับดึงเธอเอาไว้ไม่ให้เข้าใกล้ครอบครัวนั้น

“ดูห้องนี่สิเธอว่าเป็นไงบ้าง” ฟู่กุ้ยเอาโบรชัวร์คอนโดให้หลิวเหมย พนักงานรีบเข้ามาอธิบายทันที

“สองห้องนี้แสงเข้าดีมากเลยนะครับ เหมาะกับคู่สามีภรรยาแบบนี้เลยครับ สองห้องนอนหันเข้าหาแดดพอดี อีกหน่อยมีลูกก็เหมาะมากครับ”

หลิวเหมยใบหน้าร้อนผ่าว “พวกเราไม่ใช่—”

“แล้วคิดขนาดพื้นที่ส่วนรวมยังไงครับ” ฟู่กุ้ยขัดจังหวะหลิวเหมย เขาหันไปถามพนักงาน

“ด้วยความที่คอนโดของเรามีลิฟท์สองตัวก็เลยจะกินพื้นที่ส่วนรวมมากหน่อย แต่ถ้าจองวันนี้พวกเราแถมโซฟาริมหน้าต่างให้ คุ้มมากๆเลยนะครับ อีกทั้งพื้นที่สีเขียวของหมู่บ้านเราก็ทำได้ดีสุดๆ ผมเห็นคุณพี่ผู้หญิงใส่ที่หุ้มข้อมือ ดูก็รู้แล้วว่าชอบออกกำลังกาย คอนโดของเรามีฟิตเนส คุณพี่ผู้หญิงต้องชอบแน่ๆเลยครับ”

เสนอขายดีมาก ฟู่กุ้ยพอใจสุดๆ

“เงินจองรูดบัตรได้ไหมครับ”

“ได้ครับ จองวันนี้พวกเรายังมีโปรโมชั่นพิเศษอีกนะครับ นอกจากแถมโซฟาริมหน้าต่างแล้ว เรายังแถมคูปองลุ่นโชคด้วย ผู้โชคดีจะได้แพ็คเกจเที่ยวมัลดีฟแบบหรูหราเจ็ดวัน พักโรงแรมแบบที่ประธานาธิบดีอยู่ จะยิ่งเพิ่มความหวานให้กับคู่รักแน่นอนครับ”

“เธอว่าดีไหม” ฟู่กุ้ยถามหลิวเหมย

หลิวเหมยก็ชอบอยู่หรอก แต่วันนี้เธอไม่ได้กะมาซื้อบ้าน

ก่อนหน้านี้ยังลังเลอยู่ว่าจะแต่งงานกับแฟนคนนี้ดีไหม แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ทำให้เธอตัดสินใจจะหาโอกาสบอกเลิก เงินซื้อบ้านก็จะคืนพ่อเธอไป เธอไม่อยากใช้เงินพ่อแม่

“ก็ชอบอยู่หรอกนะคะ แต่ฉันยังไม่อยากซื้อ” หลิวเหมยพูดตามความจริง

“ชอบก็ซื้อสิ พี่ว่าทำเลตรงนี้ดีเลยนะ”

“เรื่องของครอบครัวเราคุณไม่ต้องยุ่ง หลิวเหมยไปกับผม” หม่าลุ่ยเดินมาได้ยินฟู่กุ้ยพูดแบบนั้นก็ไม่พอใจ

เลี่ยวฟู่กุ้ยที่เป็นคนอ่อนโยนมาตลอดครั้งนี้กลับไม่ปล่อยให้หม่าลุ่ยชิงนางไปได้ง่ายๆ เขาจับแขนอีกข้างของหลิวเหมยไว้

“กำลังดูอยู่ดีๆจะไปไหน”

“บ้านแบบนี้เขาไม่ซื้อหรอก” หม่าลุ่ยเหล่มอง สองห้องนอน หนึ่งห้องรับแขก เขาไม่ได้นึกถึงห้องแบบนี้เลยด้วยซ้ำ เขาอยากซื้อแบบสามห้องนอนให้พ่อแม่มาอยู่ด้วย

“ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณ”

“ถ้าไม่ได้ขึ้นอยู่กับผมแล้วขึ้นอยู่กับใคร คุณเหรอ” หม่าลุ่ยมองฟู่กุ้ยอย่างเหยียดๆ ฟู่กุ้ยเองก็จ้องกลับอย่างไม่ยอม

“จะขึ้นอยู่กับผมหรือไม่ก็ไม่สำคัญหรอก ขอแค่หลิวเหมยชอบเป็นพอ พวกคุณเคยคิดถึงความรู้สึกของเธอบ้างไหม”

“อะไรที่ผมชอบหลิวเหมยก็ชอบ ใช่ไหมหลิวเหมย” หม่าลุ่ยถามหลิวเหมยด้วยความมั่นใจ แต่หลิวเหมยกลับมองเขาแล้วไม่พูดอะไร

หม่าลุ่ยพอไม่ได้คำตอบก็รู้สึกเอะใจ เขามองสลับไปมาระหว่างหลิวเหมยกับเลี่ยวฟู่กุ้ยด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย

“เธอมีความคิดเป็นของตัวเอง คุณไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจแทนเธอ” ฟู่กุ้ยอดทนกับผู้ชายคนนี้มานานแล้ว จึงเริ่มพูดจาหาเรื่อง

“นี่เป็นเรื่องภายในครอบครัวของเรา หลิวเหมยไปกับผม ไปดูบ้านที่พ่อแม่ผมดูเอาไว้”

“คุณเชื่อฟังพ่อแม่ทุกเรื่องเลยเหรอ ตกลงว่าคุณแต่งงานหรือพ่อแม่คุณแต่งกันแน่” หลิวเหมยสะบัดมือหม่าลุ่ยออก

ผิดหวังสะสมมาจนพอแล้วยังไม่ยอมเดินออกไป หรือจะรอให้หมดหวังแล้วถึงจะไป

“ยังไงคนแก่ก็อาบน้ำร้อนมาก่อน คำพูดบางอย่างเราก็ต้องฟังพวกเขาไว้บ้าง คุณคงไม่ใช่คนก้าวร้าวหรอกใช่ไหม” จากการโทรหาสิบครั้งในช่วงสองปีที่ผ่านมา หม่าลุ่ยรู้สึกได้ว่าหลิวเหมยเป็นผู้หญิงที่คุยด้วยง่าย แต่วันนี้ท่าทางของเธอดูแปลกๆ หรือจะเป็นเพราะไอ้เตี้ยแว่นนี่

ตอนนี้มีคนอยู่เยอะ หลิวเหมยไม่ค่อยอยากเคลียร์กับหม่าลุ่ยต่อหน้าคนเยอะๆเท่าไร ครั้นแล้วจึงหันไปยิ้มให้เลี่ยวฟู่กุ้ยอย่างมีมารยาท

“ขอโทษด้วยนะคะพี่ฟู่กุ้ย ฉันขอไปคุยกับเขาตามลำพังหน่อยนะคะ”